Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Już wcześniej słyszałam, że pisze on bardzo poruszające powieści. Tę pozycję znalazłam przez przypadek - miałam zamiar przeczytać "Ostatnią piosenkę", ale stwierdziłam, że wakacyjna sceneria raczej nie pasuje do tego co widzimy aktualnie za oknem - śnieg z deszczem, roztapiające się sople i kałuże. Dlatego chciałam poszukać czegoś co opowiada o młodzieży w mniej więcej moim wieku i spotkałam "Jesienną miłość".
Nie wiedziałam czy spodoba mi się fabuła, ale po przeczytaniu kilku recenzji przekonałam się.

Akcja ma miejsce na przełomie lat: 1958/59. Landon Carter jest beztroskim siedemnastolatkiem uczęszczającym do ostatniej klasy szkoły średniej w Karolinie Północnej. Zbliża się coroczny bal na rozpoczęcie roku i po długich poszukiwaniach Landon nie może znaleźć swojej partnerki, a ponieważ jest przewodniczącym szkoły musi się na nim pokazać, a samemu po prostu nie wypada...
Kiedy jest już pewny, że nikogo nie znajdzie w szkolnym albumie widzi zdjęcie dziewczyny ze swojej klasy - Jamie Sullivan, córki tutejszego pastora. Główny bohater nie rozumie jej, bo jest zupełnie inna od reszty dziewcząt ze szkoły - nie maluje się, codziennie ubiera te same stare swetry i długie spódnice, nie ma przyjaciółek, a na każdej długiej przerwie siada w kącie i czyta Biblię. Poza tym jest bardzo pomocna, często jeździ do sierocińca, ratuje zwierzęta i pomaga starszym.
Landon długo waha się czy zaprosić dziewczynę na bal jednak w końcu decyduje się na to.
Jednocześnie wstydzi się przed przyjaciółmi tego, że spotyka się z Jamie. Wie, że go wyśmieją. W szkole unika jej i do niczego się przed nimi nie przyznaje.
Przygotowuje się także do przedstawienia, którego autorem jest ojciec Jamie, która gra w nim jedną z głównych ról. Oznacza to wspólne próby i wspólne powroty do domu...
Z czasem Landon przekonuje się do dziewczyny i się z nią zaprzyjaźnia. Jednak nie wie o tajemnicy, którą skrywa dziewczyna... o tajemnicy, która odmieni ich życie...

Tę powieść jak najbardziej polecam na jesienne/zimowe wieczory. Autor zastosował tu narrację pamiętnikarską, dzięki czemu możemy poznać bliżej psychikę głównego bohatera. Radzę również uzbroić się w kilka opakowań chusteczek, bo myślę, że bez płaczu się nie obędzie....
Poza tym jest to naprawdę poruszająca książka i nie należy do tych, które zapomina się dwa dni po przeczytaniu. Myślę, że może odmienić spojrzenie wielu z nas na niektóre sprawy...

(recenzja znajduje się również na: www.kasine-recenzje.blogspot.com)

Było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem. Już wcześniej słyszałam, że pisze on bardzo poruszające powieści. Tę pozycję znalazłam przez przypadek - miałam zamiar przeczytać "Ostatnią piosenkę", ale stwierdziłam, że wakacyjna sceneria raczej nie pasuje do tego co widzimy aktualnie za oknem - śnieg z deszczem, roztapiające się sople i kałuże. Dlatego chciałam poszukać...