Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mało kto tak pięknie pisze o ludziach jak Backman. Ta historia to taka współczesna bajka, ale jeśli mogłabym wybierać, to właśnie w takiej bajce chciałabym się znaleźć.
Momentami irytująca, ale przede wszystkim wzruszająca i pełna ciepła opowieść o życiu, które nie zawsze jest łatwe.

Mało kto tak pięknie pisze o ludziach jak Backman. Ta historia to taka współczesna bajka, ale jeśli mogłabym wybierać, to właśnie w takiej bajce chciałabym się znaleźć.
Momentami irytująca, ale przede wszystkim wzruszająca i pełna ciepła opowieść o życiu, które nie zawsze jest łatwe.

Krótka opowieść o ogromnym ładunku emocjonalnym. Kim Jiyoung to przeciętna obywatelka Korei Południowej. W książce poznajemy jej życiorys od wczesnego dzieciństwa do momentu kiedy jej pierwsze dziecko kończy roczek.
Jestem mamą trójki dzieci i często miałam wrażenie, że czytam o sobie. Gdybym miała spisać swoje doświadczenia, rozterki i dylematy związane z przyjściem na świat moich dzieci i wpływem sytuacji rodzinnej na moją pracę, czy reakcji otoczenia na pewne decyzje, (a nawet fakty!) to wiele fragmentów mogłabym po prostu skopiować z książki Nam-Joo Cho. Ta lektura utwierdziła mnie w przekonaniu, że dyskryminacja kobiet, zwłaszcza młodych matek jest doświadczeniem uniwersalnym, a zjawisko to ma się świetnie niezależnie od szerokości geograficznej. Różnią się tylko niuanse kulturowe.

Krótka opowieść o ogromnym ładunku emocjonalnym. Kim Jiyoung to przeciętna obywatelka Korei Południowej. W książce poznajemy jej życiorys od wczesnego dzieciństwa do momentu kiedy jej pierwsze dziecko kończy roczek.
Jestem mamą trójki dzieci i często miałam wrażenie, że czytam o sobie. Gdybym miała spisać swoje doświadczenia, rozterki i dylematy związane z przyjściem na...

Mocny reportaż, bardzo dobry opis jednej z największych afer tzw. III RP.
Gdy Polska żyła sprawą łowców skór miałam naście lat i dopiero zaczynałam interesować się światem. O aferze słyszałam, miałam świadomość, czym była ta sprawa
Ale to, co przeczytałam w reportażu Tomasza Patory po prostu mną wstrząsnęło. To się nie mieści w głowie, nie miało prawa się wydarzyć, a trwało latami. Nawet dziś, z perspektywy czasu poraża, szczególnie poraża mnie skala tego zjawiska, zobojętnienie, a na końcu - reakcja lekarzy na materiał dziennikarzy.
Lektura tego reportażu była dla mnie bardzo męcząca i choć wciąż nie mogę się otrząsnąć - cieszę się, że wpadła w moje ręce. Przed autorem zaś chylę czoła.

Mocny reportaż, bardzo dobry opis jednej z największych afer tzw. III RP.
Gdy Polska żyła sprawą łowców skór miałam naście lat i dopiero zaczynałam interesować się światem. O aferze słyszałam, miałam świadomość, czym była ta sprawa
Ale to, co przeczytałam w reportażu Tomasza Patory po prostu mną wstrząsnęło. To się nie mieści w głowie, nie miało prawa się wydarzyć, a...