Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„… - O czym miałabym rozmyślać?
- O czym tylko chcesz. O rzeczach, których potrzebujesz. Rzeczach, które rozwiązałyby twoje problemy. Możesz to nazwać modlitwą, możesz nazwać medytacją. Wszystko jedno. Po prostu przedstawiaj sobie, jakie ma być twoje życie… ”

Na samym początku zapytacie o samo znaczenie tytułu. Tak zawsze jest w moim przypadku. Bo czy jest ono metaforyczne czy prawdziwe? Wellness, czyli dobra kondycja. Dokładnie ujmując, chodzi tu o zdrowy styl życia, który sprzyja doskonałemu samopoczuciu.

Autorem książki jest Nathan Hill to pisarz i dziennikarz. Jego książki zostały przełożone na ponad dwadzieścia języków. Mieszka z żoną na Florydzie. Tylko czy nasze postaci zawsze dobrze się czują pod względem fizycznym i psychicznym? Może jednak tkwi w ich sercu ból i nieuleczalna pustka? Czytelnik ma kilka wskazówek, ale finał zapewne Was zaskoczy.

Czy miłość od pierwszego wejrzenia może trwać całe życie? Elisabeth i Jacka przyciąga do siebie niepowstrzymana siła. Spotykają się ze sobą i natychmiast stają nierozłączni. Po dwudziestu wspólnie spędzonych latach okazuje się, że ich związek to jedna wielka iluzja. Czują zmęczenie, nudę, rozczarowanie i brak zainteresowania. Czy uczucia tak szybko gasną? To niemożliwe. Do związku niestety wkrada się marazm i swoista przykrość wyrządzana drugiej osobie.

Zamiast namiętności czują pustkę. Po dwudziestu jeden latach kupili swój wymarzony dom, miejsce na zawsze. I co teraz? Dom, czyli teoretycznie miejsce, do którego chce się wracać, a nie cztery ściany. Dom – czyli wspólne spędzanie czasu, jedzenie posiłków, miłość i wsparcie tej drugiej osoby.

Wcześniej, kiedy byli młodzi wynajmowali mieszkania. On mieszka sam na trzecim piętrze, na tej samej ulicy mieszka i ona, na trzecim piętrze przez ulicę. Pierwszy raz zobaczył ją w Wigilię. W Chicago trwa zima.

Gdy zapali światło, widzi, że ma widokówki z miejsc z całego świata, zapewne je odwiedziła, a na ścianach reprodukcje dzieł sztuki, dziewczyna dużo czyta. On nie widział nawet oceanu. Raz tylko odwiedził ją obcy mężczyzna, który wyszedł po dwóch godzinach. Ona też go obserwowała. Obserwują się nawzajem. 😉 Spoglądają na siebie, choć o tym nie wiedzą. Jack – to fotograf. Pochodził z Kansas. Fotografował drzewa, a tam skąd pochodził wiał wiatr, przez co drzewa rosną przekrzywione. W tym wynajętym mieszkaniu mieszka za darmo w zamian za usługi fotograficzne. Mimo, że miasto jest hałaśliwe, brudne, niebezpieczne i drogie to Jack je kocha. W Chicago sztukę ogląda się na żywo, tam skąd pochodzi muzea są niedostępne. Co oznaczają słowa –„Chodź że…”. Będą razem w wielu miejscach i wiele przeżyją i odczują. Nie bójmy się tego powiedzieć.

Elizabeth pochodzi z Nowej Anglii. Ona uczy się w DePaul – studiuje psychologię poznawczą, ekonomię behawioralną, biologię ewolucyjną i neurobiologię oraz na wydziale teatralnym. Jednocześnie na pięciu kierunkach. Dodatkowo teorię muzyki. Ojciec Jacka prowadzi ranczo, matka się modli. Jej ojciec wspinał się po korporacyjnej drabinie, a matka studiowała historię. Często się przeprowadzali z miejsca na miejsce.

Ona twierdzi: „…jeśli małżeństwo nie przynosi ci radości, po co to ciągnąć?...”. Oboje pragnęli wyrwać się z domu. Ich syn Toby lubił gry komputerowe, a inne dzieci dla niego nie istniały. Matka próbuje rozmawiać z synem, ale ten nie ma dobrych kontaktów wśród swoich rówieśników. Rodzice zastanawiają się gdzie popełnili błąd. Jack ma ½ etatu nauczycielskiego, a Elizabeth prowadziła organizację non profit.

Nathan Hill, autor fenomenalnie przyjętych Niksów, powraca z powieścią – lustrem, w którym dostrzegamy swoje codzienne lęki i fascynacje. Uwodzicielską, urzekającą, trzymającą w napięciu aż do zaskakującego finału. Wyjątkową! Czy łatwo jest poukładać swoje życie? Jak poradzą sobie z tym nasze postaci? To kolejna możliwość otwartej książki, którą napiszą oni sami i ich los.

Gorąco polecam z sercem na dłoni 😉
Katarzyna Żarska
https://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Społeczny Instytut Wydawniczy Znak
Premiera: 24.04.2024 r.
Przekład: Jerzy Kozłowski
Wydanie I
Oprawa: twarda
Liczba stron: 778
(nowość wydawnicza)

„… - O czym miałabym rozmyślać?
- O czym tylko chcesz. O rzeczach, których potrzebujesz. Rzeczach, które rozwiązałyby twoje problemy. Możesz to nazwać modlitwą, możesz nazwać medytacją. Wszystko jedno. Po prostu przedstawiaj sobie, jakie ma być twoje życie… ”

Na samym początku zapytacie ...

Rozwiń

Zwiń

„…Niech przez ten rok coś się wydarzy, niech zajdzie jakaś zmiana – bo jeśli w dniu trzydziestych urodzin moje życie będzie wyglądać tak samo, to nie ma już nadziei, że kiedykolwiek coś się zmieni…”

Będzie odrobinę szaleńczo, ale z humorem, bo nie mogę się powstrzymać. 😉 Przed Wami najnowsze sekrety świata Bridgertonów prosto od lady Whistledown, czyli nieuchwytnej autorki kroniki towarzyskiej z okresu regencji. Opisy są trafne, niektóre sytuacje zabawne, skandale szalone, a dziennikarskie pióro niedoścignione. Lady Whistledown widzi wszystko i opisuje w dość poczytnej kronice towarzyskiej. To te niuanse i konwenanse nadają smak. Skandal też jest swoistą machiną napędową.

Julia Quinn zachwyca: Czarujący łowca posagów zostaje złapany przez najbardziej pożądaną debiutantkę sezonu… Teraz zaś musi udowodnić, że chce skraść serce, a nie majątek owej damy. Czy mu się to uda?

Suzanne Enoch zwodzi: Niewinna panienka, która całe życie starannie unikała skandali, nagle – i w tajemnicy - staje się obiektem zalotów najbardziej znanego londyńskiego hulaki. Co się wydarzy jeśli mu ulegnie?

Karen Hawkins kusi: Ciągle podróżujący wicehrabia wraca do domu, by ożywić namiętny ogień swojego małżeństwa… Tu jednak odkrywa, że niełatwo mu będzie ponownie zdobyć swą piękną, nieprzejednaną żonę. Małżeństwo – rzecz trudna, wymagająca cierpliwości i życia na wysokich obrotach.

Mia Ryan czaruje: Prześliczna, niezależna służąca traci głowę, kiedy szarmancki książę okazuje jej romantyczne zainteresowanie… co prowadzi do skandalu, który może zrujnować ich oboje. Robi się ciekawie i niebezpiecznie zarazem.

Peter potrzebował panny z majątkiem i kawałkiem ziemi. Peter odwiedza Tillie w domu, ale jego skromny bukiecik znikł wśród ogromu kwiatów w salonie. Czy nasz amant słabo się stara? Z przekąsem możemy powiedzieć – „to się chłopina wysilił…”. 😉

Co prawda jest przystojny i inteligentny, ale czy to wystarczy? Kiedy w czasie kolacji znika bransoletka lady Neeley robi się dość niezręcznie i nikt już nic nie zjada prócz zupy. Peter zostaje posądzony w kronice, że to może on ukradł tak cenną rzecz. Najlepsze jest to, że Tillie się w nim zakochuje. On co prawda oświadcza, że chce z nią być, bo ją kocha, ale za jakiś czas, by „stanął na nogi”. Obecnie nie miał nic, by jej zapewnić godne życie. Skoro tak, to ona postanowiła się z nim nie widywać.

Czy mężczyzna, który nie jest oparciem dla kobiety jest wart uwagi? Może nie warto zawracać sobie nim głowy? Środowisko jest równie kąśliwe, jak niektóre wyrafinowane damy. Bardzo jestem ciekawa, czy Wy również liczycie na taki mały happy end?

Przed czytelnikiem otwierają się miłosne kłamstwa i prawdziwa namiętność w przesyconym subtelnym wdziękiem języku. Odbiorca się uśmiecha i złości. Z drugiej strony dostrzega płomienne zawirowania naszych sympatycznych postaci. Dostajemy ciekawą literacką zabawę i odrobinę kobiecych ploteczek. Jeśli czytasz lub oglądasz film zakochasz się w tej książce – dosłownie i w przenośni.

Gorąco polecam z uśmiechem 😉

Katarzyna Żarska
https://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Zysk i S – ka
Premiera: 26.03.2024 r.
Oprawa: miękka
Przekład: Katarzyna Krawczyk
Wydanie I
Liczba stron: 534
(nowość wydawnicza)

„…Niech przez ten rok coś się wydarzy, niech zajdzie jakaś zmiana – bo jeśli w dniu trzydziestych urodzin moje życie będzie wyglądać tak samo, to nie ma już nadziei, że kiedykolwiek coś się zmieni…”

Będzie odrobinę szaleńczo, ale z humorem, bo nie mogę się powstrzymać. 😉 Przed Wami najno...

Rozwiń

Zwiń

„… Nie zapalając światła, weszła do biblioteki. W dzieciństwie lubiła wspinać się na drabinkę służącą do sięgania po książki z wyższych półek…”

Uwielbiam zapach nowych książek i to, że Wydawnictwo wkłada tyle serca w wygląd powieści. Ta jest przepiękna i przemawia do odbiorcy nie tylko okładką, ale i tematyką.

Wiele osób wierzy w to, że rozbite lustro przynosi nieszczęście. Wtedy może wydarzyć się w naszym życiu ogrom nieprzewidywalnych sytuacji. Odbiorca tym razem zrozumie, jak wielką wagę ma prawdziwe uczucie, odrobina prawdy i to, jak pokolenia kształtują rodzinę. To dzięki naszym przodkom wiemy, kim naprawdę jesteśmy. Czy jednak ukrywane przez bohaterów tajemnice ujrzą światło dzienne?

Przed Wami porywająca powieść należąca do klasyki współczesnej literatury katalońskiej autorstwa jednej z najbardziej cenionych pisarek hiszpańskich. Autorką publikacji jest Mercè Rodoreda (1908-1983), której dorobek artystyczny jest godny podziwu. Głównymi bohaterkami powieści są kobiety, a styl narracji jest poetycki, symboliczny i naprawdę oryginalny. W Polsce ukazała się jej słynna powieść pt. „Diamentowy plac”.

Trzy pokolenia arystokracji i kilka pokoleń służby – to historia zaczynająca się w latach siedemdziesiątych XIX wieku i sięgająca nadejścia dyktatury Franco i hiszpańskiej wojny domowej.

Kiedy Salvador Valldaura spotyka Teresę Goday, uwodzą go jej aksamitne oczy i zaraźliwy śmiech. Valldaura, bogaty i niemłody już dyplomata, i Teresa, biedna córka handlarza rybami, pobierają się i przeprowadzają do dużej willi na obrzeżach Barcelony. Teresa pięknie się śmieje.

W tym domu ich rodzina rozkwita i rozpada się: w kalejdoskopie zmieniających się perspektyw przewijają się losy kolejnych mężów, żon, córek i synów, także tych z nieślubnego łoża. Potocznie możemy powiedzieć, że ściany mają uszy. Przydarzają się tragedie i wielkie zakazane miłości, zdrady i dowody bezinteresownego oddania, czyny pełne altruizm i samolubstwa.

Teresa dostała od męża piękny prezent – brylantową broszkę. Ta wyglądała imponująco. Wszyscy wiedzieli, że jej mąż jest bardzo bogaty, ale „stary”. On sam zdawał sobie z tego sprawę, że żadna dziewczyna go nie pokocha i może dlatego zaproponował małżeństwo Teresie. Ona miała 11 – miesięcznego syna (ojcem dziecka był żonaty mężczyzna). Umieściła dziecko u ciotki, a sama wyszła za Nicolau. Ojciec syna, ze swoją żoną nie mieli dzieci, byli biedni. Nie ukrywajmy, że Teresa na swój sposób jest przebiegła. Kiedy odsprzedaje jubilerowi cenną broszkę otrzymuje 2/3 ceny, którą zapłacił mąż. Pieniądze przekazuje ciotce i ojcu dziecka. Mają ułatwić życie jej synowi.

Salvadorowi zaczyna podobać się skrzypaczka. Umówił się z nią, a codziennie miano jej dostarczać bukiecik fiołków do domu. Później kobieta popełnia samobójstwo. Mężczyzna nie może pogodzić się z jej śmiercią. Teresa zaś ma duże wymagania i jest rozrzutna. W pewnym momencie czytelniczka ma ochotę sprawić jej lanie. Tak było w moim przypadku. 😉 Dalej Wam nie opowiem, bo liczę na to, że przeczytacie książkę.

„Rozbite lustro” opowiada historię rozpadającej się matriarchalnej dynastii zbudowanej na miłości, kłamstwach, namiętnościach, tajemnicach, nadziejach i zdradach. Gwarantuję Wam dobrą zabawę i to, że nie będziecie się nudzić nawet na chwilę. Jeszcze jedno – książkę mogą przeczytać nie tylko panie. Panowie, wy też możecie się czegoś nauczyć. 😉 O kobietach – w szczególności. 😉

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Marginesy
Premiera: 24.04.2024 r.
Oprawa: twarda
Przekład: Anna Sawicka
Liczba stron: 368
Wydanie I
(nowość wydawnicza)

„… Nie zapalając światła, weszła do biblioteki. W dzieciństwie lubiła wspinać się na drabinkę służącą do sięgania po książki z wyższych półek…”

Uwielbiam zapach nowych książek i to, że Wydawnictwo wkłada tyle serca w wygląd powieści. Ta jest przepiękna i przemawia do odbiorcy nie tylko o...

Rozwiń

Zwiń

„… opowieść o tym, że fantazja ludzka jest niczym nieograniczona, a człowiek powinien zawsze dążyć do spełniania swoich marzeń. Choćby najbardziej szalonych …”

Skromność, przepych czy zaskoczenie? Książkę z imienną dedykacją inaczej się czyta. Nie będę opisywać całej publikacji, ale skupię swoją uwagę na miejscach, które mnie zainteresowały i swoiście przykuły.

Przed Wami książka, która skłania do rozmowy o tych najbardziej oryginalnych miejscach Europy. To trzecia książka Michała Szulima, doświadczonego podróżnika i dziennikarza. Twórcy audycji radiowej w Radiu Dla Ciebie, wokalisty i pisarza tekstów w zespole PLATEU. Pan Redaktor będąc w koneckiej bibliotece na spotkaniu autorskim wyraził zgodę, bym mogła poznać jego twórczość, stąd recenzja, która pojawi się na moim blogu. Połączymy dwie pasje, czyli ciekawość świata i ludzi, oraz dalekie podróże.

Podczas spotkania z konecką publicznością dowiedzieliśmy się wielu ciekawostek na temat Indii. To magia kultur, ogromne zaludnienie, zapach przypraw, tania kuchnia i kasty, do których każdy człowiek jest przypisany. Nie ma możliwości jej zmiany. Natomiast barwa i świętość Gangesu przyprawiają o zawrót głowy. Ta najsłynniejsza rzeka świata to prochy przodków, oczyszczenie, ale i przekroczone wszystkie normy badań sanepidu. To też ta słynna reinkarnacja i skupienie uwagi na tym, że karma wraca.

Tym razem będziemy mogli odwiedzić np. Chorwację, Włochy, Niemcy, Maltę, Francję, Słowenię, Czechy, Szwecję, Finlandię, Polskę, Watykan, Estonię i Danię. Więcej opowieści z podróży można znaleźć na stronie prowadzonej przez autora: MiejsceZaMiejscem.pl.

Bardzo podoba mi się to, że jako czytelniczka nawet na chwilę nie odczuwałam zmęczenia tą literacką podróżą. Krótkie zdania i plastyczne opisy gwarantują dobrą zabawę. Publikacja uzupełniona jest fotografiami, dlatego łatwo też jest zrozumieć samego dziennikarza. Każda podróż uczy czegoś nowego. Dosłownie i w przenośni.

Watykan np. jest otoczony wysokim murem mierzącym ponad trzy kilometry długości. Jeżeli ktoś przestaje pracować na jego rzecz i mieszkać na jego terenie, automatycznie traci obywatelstwo, a co za tym idzie – także paszport Państwa Kościelnego. To też zwykłe życie, o którym się mało mówi obok wielkości wszystkich zabytków i miejsc dostępnych dla polskich i zagranicznych turystów. Muzea Watykańskie i Ogrody są przepiękne. Sąd Ostateczny Michała Anioła, to ten najsłynniejszy motyw, który pragnie zobaczyć każdy.

Zagrzeb z kolei to te nietypowe muzea. Np. Tortur, Grzybów czy Kaca. Placówki są niesamowicie oryginalne.

Valetta, to jeden z najważniejszych symbolów Malty. To urokliwe uliczki, kamienny bruk i genialne położenie nad zatoką. Paryż zaś, to ten urok podlany lampką dobrego wina. Dlaczego wszyscy skupiają się na zabytkach, a tak mało osób myśli o kuchni? Podróże muszą mieć swój smak. Zawsze.

Odbiorca np. wejdzie do podziemnych korytarzy pod Paryżem, pozna historię pewnego psa, który zasłużył sobie na pomnik pod Warszawą oraz odkryjemy wieś, gdzie wylądowało UFO.

Gorąco polecam podróże małe i duże

Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo Na Boku
Oprawa: miękka
Liczba stron: 220
Opracowanie graficzne i skład: Karol Kowalczyk
Wydanie I
(nowość wydawnicza) w mojej biblioteczce

„… opowieść o tym, że fantazja ludzka jest niczym nieograniczona, a człowiek powinien zawsze dążyć do spełniania swoich marzeń. Choćby najbardziej szalonych …”

Skromność, przepych czy zaskoczenie? Książkę z imienną dedykacją inaczej się czyta. Nie będę opisywać całej publikacji, ale skup...

Rozwiń

Zwiń

„… Był przywiązany do błahych rzeczy, do tego osadu życia, tak jak był przywiązany do Honoraty…”

Życie – samotność – opuszczenie. Wyjątkowo nie napisałam tych trzech słów przekornie. Wokół nich opiera się akcja książki, a czytelnik może też sam zrozumieć wszystkie otaczające go problemy. Nasz bohater jest samotny i nawet w tym stanie często się upija. Puste mieszkanie to wiele śladów przeszłości. Kiedy dwoje ludzi jest szczęśliwych widać, że żyją, że się kochają, a w domu rzeczywiście rzeczy się zużywają. Nikt z Nas nie zna też potrzeb nadchodzących dni ani panującego absurdu.

Autorem książki jest Piotr Brencz, który urodził się w 1990 roku w Poznaniu, a obecnie mieszka we Wrocławiu. Na swoim koncie ma opowiadania i serię felietonów, które publikuje w sieci. Literacki masochista.

„Pożycie” to kronika katastrofy. Mocna i bolesna proza dokonująca wiwisekcji upadku głównego bohatera, który podejmuje próbę wyrwania się z pętli jałowej egzystencji. Odbiorca ma też szansę pomyśleć – „…Wszystko przypominało interwencję przeznaczenia: przypadkowe spotkanie, wspólne tematy, podobieństwo charakterów…”.

Piotr maskuje emocje i nie chce obciążać nimi ludźmi. Czy do dobrze? Życie to taki pociąg i ewolucja. Odbiorca sam dowiaduje się, że z nim bezceremonialnie zerwano, a jego miłość rzuciła się w nurt życia, by nigdy nie obejrzeć się już za siebie. To też ten symbol wynajętego – innego mieszkania.

W tym momencie widzimy stare rzeczy z lekkiego PRL-u, mały metraż, ale jest jedno najważniejsze wolność i niezależność. To te niebieskie worki, które mieszczą całe życie. Te wszystkie przedmioty wymagają poukładania, jak los. Nikt w tym momencie nie zrozumie tego, tak bardzo, jak człowiek przechodzący trudności. Bo czy życie i miłość da się uratować? Pojawia się określenie, że życie Piotra „…jest na jakiejś dziwnej pauzie…”.

Żałoba po rozstaniu zaczyna przeradzać się w nowy styl życia. Ponurą, zamkniętą w pustym mieszkaniu rzeczywistość wypełniają jedynie mgliste wspomnienia przeszłości i natrętna niczym gruchanie gołębi myśl, że będzie tylko gorzej. Wizja przyszłości w ciele pijaka wysiadującego na murkach tego świata coraz wyraźniej zarysowuje się przed głównym bohaterem. Przyjaciół też nie ma gdy jest ci źle. Obok zostają zawsze ci z ciętym językiem. To są znajomi, którzy potrafią zaskoczyć, czasami pozytywnie.

Gdzie szukać pomocy? Skąd czerpać nadzieję? Kiedy życie zamienia się w dziwny hazard, Piotr wbrew logice i własnemu rozsądkowi zaczyna chwytać się każdego okrucha codzienności, doszukując się w nim symboliki, która zdoła nadać sens wszechobecnej udręce. W pewnym momencie odbiorca widzi, że coś jest i grzeszne i święte. Metaforyka jest bogata. Czy pojawi się też nowa bohaterka? Musi wszak być ciekawie …

Autor „Pożycia” malując przed nami przygnębiający i gorzki obraz ewolucji upadku, zmusza czytelnika do wejścia w sam środek walki o przetrwanie w obliczu prywatnej tragedii. Stania się najciemniejszą wersją siebie w najgorszej linii czasu. Filozoficznie – metaforycznie – ale bardzo życiowo. Taka jest ta książka.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S-ka
Premiera: 23.04.2024 r.
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Projekt okładki: Jędrzej Chełmiński
Liczba stron: 248
Wydanie I
(nowość wydawnicza)

„… Był przywiązany do błahych rzeczy, do tego osadu życia, tak jak był przywiązany do Honoraty…”

Życie – samotność – opuszczenie. Wyjątkowo nie napisałam tych trzech słów przekornie. Wokół nich opiera się akcja książki, a czytelnik może też sam zrozumieć wszystkie otaczające go problemy....

Rozwiń

Zwiń

„… A nawet jeśli się uda, to żadna z tego radość. My czasem bywaliśmy jednak naprawdę nieznośni: rozgorączkowani, rozdrażnieni, niezrozumiali i nie mieliśmy z tego ani krzty radości…”

„Wyspy na Golfsztromie”, to ostatnia książka, którą napisał Hemingway. Bardzo wartościowa. Została opublikowana dopiero dziewięć lat po jego samobójczej śmierci, w 1970 roku. Czasami trzeba kogoś lepiej poznać, by dowiedzieć się, czego pragnie, jak wiele rozumie i co boli. Hemingway doskonale wie, że odbiorca czuje, cierpi i kocha. Los bywa też przewrotny i rozdaje te niewłaściwe karty do gry. Czy naprawdę trzeba zanurzyć się w cudzym świecie, by zrozumieć własny? No właśnie…

Bimini, lata trzydzieste XX wieku. Rytm życia malarza Thomasa Hudsona wyznaczają morskie fale i huragany. Przez większą część roku mężczyzna jest odseparowany od swoich trzech synów, nauczył się więc żyć i pracować tak, by nie czuć samotności. W końcu chłopcy przybywają na wyspę na letnie wakacje. Pod wpływem wspólnie spędzonych szczęśliwych dni Hudson wraca myślami do przeszłości i rozważa podjęte dawniej decyzje. Tuż po wyjeździe synów otrzymuje tragiczną wiadomość.

Dom, w którym mieszkał artysta na wyspie stał między portem, a otwartym oceanem. Drzwi od strony morza pozwalały zejść z klifu wprost na piasek i do Golfsztromu. W dzień miejsce wyborne do kąpieli. W nocy podpływały rekiny. Thomas był dobrym malarzem. Lato było upalne, a jesienią towarzyszą Nam huragany. Ich przeżycie jednoczyło ludzi na wyspie. Swój dom nazywał „ona” jakby był łodzią. Zimą artysta pali w kominku drewnem wyrzuconym przez morze.

Podział powieści na trzy części odzwierciedla trzy etapy życia Hudsona: spokojny pobyt na wyspach Bimini, cyniczny okres spędzony w Hawanie już po wybuchu drugiej wojny światowej oraz czas walki na morzu u wybrzeży Kuby. W dużej mierze autobiograficznej historii Hemingway ukazuje ewolucję bohatera od refleksyjnego artysty i poszukiwacza przygód po mężczyznę ogarniętego żałobą, biorącego udział w działaniach wojennych. Łączy obraz życia wewnętrznego jednej ze swoich najbardziej złożonych i intrygujących postaci z opisami żywiołu.

Synowie są inni. Kobiety też. Jedna z matek kręciła filmy w Europie. Kiedy synowie mają przyjechać mężczyzna się naprawdę cieszy. Hudson zdobył dobrą pozycję jako malarz, darzono go szacunkiem w Europie, jak i własnym kraju. Dochody przynosiła mu również dzierżawa terenów naftowych, po dziadku. Płacił alimenty na dzieci, ale i tak mógł sobie pozwolić na wiele, a nawet podróżować. Odnosił sukcesy we wszystkim, poza związkiem małżeńskim. Synowie to: Tom, David i Andrew. Pomagał mu służący Joseph. Chłopcy byli w dobrym kontakcie z ojcem, pływali, łowili ryby, wspominali wcześniejsze czasy. Było fajnie.

Po wyjeździe Thomas Hudson poczuł się nieszczęśliwie. Jeszcze to, że chłopiec z poczty przyniósł telegram dopełniło całości. To taka hiobowa wieść. Z kolei obraz Kuby, to ludzie żyjący skromnie i biednie.

We wszystkich tych etapach życia artysta jest inny emocjonalnie. Refleksyjny, pogrążony w żałobie i walczący. Ma koty i psy. Momentami jest bardzo szczerze, sympatycznie, melancholijnie, a od książki nie można się oderwać. Gorąco polecam

Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Marginesy
Premiera: 17.04.2024 r.
Oprawa: twarda
Projekt okładki i stron tytułowych, ilustracje: Anna Pol
Przełożył: Jakub Jedliński
Liczba stron: 568
(nowość wydawnicza)

„… A nawet jeśli się uda, to żadna z tego radość. My czasem bywaliśmy jednak naprawdę nieznośni: rozgorączkowani, rozdrażnieni, niezrozumiali i nie mieliśmy z tego ani krzty radości…”

„Wyspy na Golfsztromie”, to ostatnia książka, którą napisał Hemingway. Bardzo wartościowa. Została opubl...

Rozwiń

Zwiń

„… Całymi latami budowała swój wizerunek twardej babki. Gardziła kobietami, które traciły kontrolę nad nerwami. W tym momencie gardziła także sobą…”

Czytelnik odpowiedzi ma szukać tam, gdzie nie dociera blask śródmiejskich latarni. Na oddział chirurgii w wyniku dotkliwego pobicia trafia Arek Maj, ochroniarz w modnym warszawskim klubie Trzynastka w Warszawie. Wkrótce inny pacjent znajduje jego ciało z poderżniętym gardłem. Dyżurująca lekarka postanawia powiadomić bliskich ofiary. Okazuje się, że osoba, którą Maj wskazał do kontaktu, dwa lata temu zaginęła. Co teraz?

Autorem książki jest Wojciech Wójcik absolwent Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego. Przez pewien czas zajmował się dziennikarstwem sportowym. Od kilkunastu lat pracuje jako urzędnik w administracji rządowej. W wolnych chwilach podróżuje rowerem po Podlasiu. Na swoim koncie ma takie książki, jak „Młoda krew”, „Himalaistka” czy „Miałeś tam nie wracać”.

Właściciel klubu, znany jako Mecenas, zleca wyjaśnienie zagadki zabójstwa byłemu policjantowi Mateuszowi Krysiakowi. Na jaw wychodzą nowe fakty. Czego tak naprawdę boi się Mecenas? Arek zostawił sporą kwotę pieniędzy (23 tysiące) kelnerce - Edycie. Dlaczego ochroniarz musiał umrzeć? Dał jej te pieniądze, bo jak powiedział - tylko jej ufał.

Obok niego na sali był inny pracownik klubu – Mateusz Krysiak, miał go pilnować na polecenie szefa, by Maj nic nie powiedział i nie zrobił. Czegoś się obawiali. Maj został pobity bardzo mocno, pod drzwiami mieszkania córki szefa. Mateusz przebywał w sali, żeby go pilnować. Był jednocześnie w zmowie z pielęgniarką, pracował w klubie. To były policjant na emeryturze.

W czasie nieobecności Mateusza w sali, ktoś zabił Arka Maja. Pielęgniarka była w zmowie z Mateuszem, pacjentem „z urazem ręki”.

Arek jak żył, mieszkał w piwnicy, tam były mini pokoje dla personelu. To urągało wszelkim normom życia. Zobaczyła to lekarka, która go przyjmowała i miała wtedy dyżur na chirurgii – to Andżelika. Właściciel klubu prowadził różne brudne interesy, oczywiście klub, dziewczyny na godziny itp. Maj miał rodzinę – Zofię Skwierczyńską z podwarszawskiego Wieliszewa.

Nasza lekarka Andżelika jest ciekawą postacią. Dziewczyna ma charakter, nie należy do uległych kobiet i nie ukrywam, że to bardzo mi się podoba. Bo bać się swoich myśli i spostrzeżeń, to jest dopiero tragedia. Kobieta zaś w oczach rozmówcy dostrzega strach kogoś, kto jest winny. Patrzy oskarżycielsko, przenikliwie i konkretnie. Wie, kiedy się ją oszukuje. Kiedy nie wytrzymuje uśmiecha się kąśliwie i parska śmiechem. Nie czuje też potrzeby, by wyprowadzać kogoś z błędu – niech sobie myślą, co chcą. Czy zaś modus operandi zagadnienia jest banalnie prosty? Wystarczy przecież wyszukać odpowiednie osoby… Czyż nie?

Do bliskich zamordowanego usiłuje dotrzeć też Edyta, kelnerka z Trzynastki. Arek przed śmiercią zostawił właśnie jej na przechowanie sporą sumę pieniędzy. Jej poszukiwania przynoszą więcej pytań niż odpowiedzi. Czego nie mówił jej Arek? I dlaczego musiał umrzeć?

To świetna książka z zaskakującym zakończeniem. Lekarka pomaga policji, a czytelnik dostrzega idealnie elementy przestępczego półświatka.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S – ka
Premiera: 23.04.2024 r.
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Projekt okładki i stron tytułowych: Joanna Wasilewska
Liczba stron: 528
Wydanie I
(nowość wydawnicza)

„… Całymi latami budowała swój wizerunek twardej babki. Gardziła kobietami, które traciły kontrolę nad nerwami. W tym momencie gardziła także sobą…”

Czytelnik odpowiedzi ma szukać tam, gdzie nie dociera blask śródmiejskich latarni. Na oddział chirurgii w wyniku dotkliwego pobicia trafia ...

Rozwiń

Zwiń

„…Zza szyby tworzyła i słała w życie cząstkę siebie,
nie mogąc jej towarzyszyć,
wątpiła…”

Szczęście, czyli ułamek sekundy – jedna chwila, która może się już nigdy nie powtórzyć. Optymista powie – fajna rzecz, realista zaś ze spokojem będzie do niego dążył. Przed Wami interesująca książka, która w ostatnim czasie zrobiła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Musicie ją przeczytać, by zrozumieć i przepracować pewne rzeczy.

W książce pada ważne słowo, to samoakceptacja. Wiele osób zaś czuje dzisiaj pewien dyskomfort w sferze uczuć, bo coś właśnie nie pasuje i ewidentnie mierzi. Może czegoś brakuje? Tylko czego? Czytelnik przechodzi przez kolejne rozdziały i poznaje np. wewnętrzne dziecko, elementy zaufania, kobietę niedoścignioną, szkice, nasze ego, duszę i odwieczną ekspresję. To w Nas czasami odpala się taka intuicja i świadomość, która ujawnia się np. w trakcie szczerej rozmowy.

Miłość może być do siebie samego, do wszystkiego co Nas otacza, lub do drugiego człowieka. Mamy pochylić się nad swoją duszą, a później iść w świat. To droga ku kobiecości. Np. dom jest takim miejscem, gdzie powinniśmy się czuć kochani i bezpieczni. Każda kobieta robi wiele, by być kochaną i szczęśliwą. Czasem się to nie udaje, a to powoduje złości. Dobrze jest być kobietą pełną wiary w życie, nie robić niczego na pokaz i nie umartwiać się za życia. Nikt wszak nie jest w pełni zły ani dobry. Sposób mówienia o miłości ma być prosty i zrozumiały. Kobieta ma wiele ról – to matka, żona, córka, siostra, królowa, czasami kochanka i niekiedy posłanka Boga. Cierpliwa, szczera, wierna, ale i momentami taki sędzia, który dostrzega wiele mankamentów życia.

Autorką książki jest Sylwia Kocoń. Pisarka, terapeutka i trenerka motywacyjna. Kiedyś należała do świata elit bankowych. Obecnie pisze bloga i teksty, które inspirują, wspierają i pomagają żyć pełnią życia.

Dzisiaj dotkniemy i to dosłownie, książkowej perełki. Przed Wami najnowsza publikacja pt. „Szkice miłości. Jak odnaleźć drogę do siebie i swojego szczęścia”. Miłość jest inspirującym tematem zarówno dla czytelnika, jak i pisarza. To nie prosta uczuciowa droga. Bywa kręta i kamienista. Czasem leżą na niej naprawdę wielkie głazy. Niełatwo je ominąć, trudno się też na nie wspiąć. Mamy w pierwszej kolejności najpierw przytulić siebie, pochylić się, poznać swoje możliwości, rozwinąć niczym kwiat i stanąć odważnie w pełni swojej kobiecej natury.

W publikacji zostaje też poruszony temat kobiety, która „kocha za bardzo” – wtedy oddaje siebie bez reszty. Ona zaślepiona w niego nie kocha siebie. A czy on ją? Gdy będzie zaś sobą – docenisz to Ty sama – Droga Czytelniczko i on. Pisarka tak fajnie opisuje tematykę, że nawet w jednej chwili książka nie nudzi. I to jest świetne.

Mnie bardzo spodobały się takie słowa w książce:
„…Czasami jest tak, że tańczą w mym sercu przeciwności.
Czasami jest tak, że smutek tuli się do wypełniającej mnie radości.
Czasami jestem silna, innym razem skulona…”.

Z całą pewnością przytoczony tekst jest przydatny i godny uwagi. Życzę Wam spokojnego wieczoru i owocnej lektury. Warto czytać. 😉

Pozdrawiam i gorąco polecam
Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Helion S.A - Sensus
Premiera: 16.04.2024 r.
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Grafiki w książce i na okładce: Magdalena Gach
Liczba stron: 256
(nowość wydawnicza)

„…Zza szyby tworzyła i słała w życie cząstkę siebie,
nie mogąc jej towarzyszyć,
wątpiła…”

Szczęście, czyli ułamek sekundy – jedna chwila, która może się już nigdy nie powtórzyć. Optymista powie – fajna rzecz, realista zaś ze spokojem będzie do niego dążył. Przed Wami interesująca książk...

Rozwiń

Zwiń

„… Ujął jej dłoń i złożył na niej wytworny pocałunek. Niech to licho, poczuł się groteskowo romantyczny…”

Jak to przewrotnie bywa w tym życiu… Ten kto jest sam, pragnie być w związku małżeńskim, a ten kto w nim tkwi, bardzo szybko się rozwodzi, nawet na minutę nie oglądając się za siebie. I ten pierwszy i ten drugi w pewnym momencie jest szczęśliwy. 😉 Nie ma też związków idealnych ani w chemii, ani w fizyce. Małżeństwo uwielbia zaś kompromis. Konkretnie, ale z uśmiechem na ustach zaprezentuję Wam kolejną książkę Julii Quinn.

Autorką książki jest ceniona pisarka Julia Quinn. Przed czytelnikiem otwierają się miłosne kłamstwa i prawdziwa namiętność w przesyconym subtelnym wdziękiem i humorem romansie współczesnej Jane Austen z pierwszych miejsc amerykańskich list bestsellerów, która podbiła już serca czytelników i widzów. Ekranizację powieści możecie obejrzeć w serwisie NETFLIX. Sama Quinn stała się obecnie ikoną literatury. Nic w tym dziwnego, ponieważ książki na półkach księgarni dosłownie znikają, jak świeże bułeczki.

Kiedy brat Thomas zostaje ranny na wojnie w amerykańskich koloniach, osierocona Cecilia Harcourt ma dwie równie złe możliwości: zamieszkać z apodyktyczną ciotką lub poślubić niesympatycznego i chciwego kuzyna. Zamiast tego wybiera trzecią opcję i udaje się w podróż przez Atlantyk, by zaopiekować się bratem w czasie rekonwalescencji.

Po tygodniu poszukiwań w wojskowym szpitalu odnajduje nie brata, lecz jego najlepszego przyjaciela, przystojnego kapitana Edwarda Rokesby’ego. Jest nieprzytomny i rozpaczliwie potrzebuje jej opieki, a Cecilia przysięga sobie, że uratuje mu życie, nawet jeśli pozostanie przy nim będzie oznaczało… podanie się za jego żonę.

Czy takie lekkie kłamstewko nikomu nie zaszkodzi? Ona z całym szacunkiem i zaangażowaniem go pielęgnuje. On zaś jej nie znał, czuł jej zapach i też kojarzył ją tylko z listów przyjaciela. Thomas często czytał jej wiadomości na głos. Kiedy odzyskuje przytomność wypowiada jej imię. Wie kim ona jest, ale nie jest blisko. Okazuje się, że mężczyzna niczego nie pamięta. Kobieta podoba mu się i naprawdę rozumieją się bardziej z każdą chwilą. Edward potrzebował jej, a ona jego. Ten nie zasługuje, by go okłamywać.

Kobieta naprawdę decyduje się zaryzykować całą swoją przyszłość dla mężczyzny, którego wcześniej znała tylko z listów od zaginionego brata, a teraz naprawdę pokochała od pierwszego wejrzenia. Nie podejrzewa, że kiedy Edward odzyska przytomność, także będzie miał kilka niespodzianek dla nowej pani Rokesby…

Z jednej strony czytelnik się uśmiecha i złości. Z drugiej zaś dostrzega płomienne zawirowania naszych sympatycznych postaci. To jest dla mnie najfajniejsze, bo jest bardzo ciekawie.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: ZYSK i S – ka
Premiera: 27.02.2024 r.
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Przekład: Agnieszka Dębska, Katarzyna Przybyś – Preiskorn
Wydanie I w tej edycji
Liczba stron: 392
(nowość wydawnicza)

„… Ujął jej dłoń i złożył na niej wytworny pocałunek. Niech to licho, poczuł się groteskowo romantyczny…”

Jak to przewrotnie bywa w tym życiu… Ten kto jest sam, pragnie być w związku małżeńskim, a ten kto w nim tkwi, bardzo szybko się rozwodzi, nawet na minutę nie oglądając się za siebie...

Rozwiń

Zwiń

„…Chcę, żeby usłyszała mój głos. Chcę, żeby usłyszała, jak bardzo cierpię z powodu tych wszystkich błędów, które popełniłem wieczorem…”

Uczucia to nie zabawa. Bez względu na wszystko każdy potrzebuje odrobiny ciepła i bezpieczeństwa. Jak zachowają się nasze postaci, kiedy dorosną do pewnych decyzji? Oczekiwanie i rozmowa mogą stać się w tym momencie wręcz zbawienne.

John Logan może mieć każdą dziewczynę. Dla gwiazdy hokejowej ligi uniwersyteckiej życie to nieustająca zabawa, ale za zabójczym uśmiechem i luzackim wdziękiem kryje się nieśmiałość i lęk przed przyszłością po studiach. Czy jednak ten szpan i uśmiech zawsze wystarcza?

Autorką książki jest Elle Kennedy, kanadyjska pisarka współczesnego romansu i romantycznego suspensu. Ma na swoim koncie wiele tytułów na listach bestsellerów USA Today, The New York Times i The Wall Street Journal. Pisarka pokazuje odbiorcy życie pełne wzlotów i upadków. Dzieciństwo, to beztroska, ale i pewien przekazany ogół wartości, w zależności od kontekstu.

Spotkanie z seksowną Grace Ivers, studentką pierwszego roku, jest odskocznią, której właśnie Logan tak bardzo potrzebuje… Ona daje mu sterować sobą. Gdy po bezmyślnym błędzie zniknie z jego horyzontu, Logan postanawia udowodnić, że zasługuje na drugą szansę. Czy ją dostanie? Co z tego wyniknie? I czy jego marzenia się spełnią?

John trenuje, gra i pracuje. Johnowi podoba się Hannah, dziewczyna przyjaciela. Jest zły i za to spotyka się z innymi dziewczynami. Bawi się nimi, by zapomnieć. Grace z kolei jest spokojna i chce spotkać kogoś wyjątkowego. Pierwsze spotkanie Logana było niezbyt fortunne. On poznaje ją całkiem przypadkowo, bo myślał że trafił do pokoju kumpla, a otworzyła Grace. Skorzystał z jej telefonu. Obejrzeli razem film i nie tylko. Matka Logana jest menedżerką restauracji w Bostonie, jest z księgowym Davidem, to ojczym Logana. Chłopcy zaś są z ojcem - pijakiem. Ten prowadzi warsztat. Starszy brat rzucił studia, by pracować w warsztacie. Ojciec miał wypadek. Teraz pije, by ulżyć sobie bólu.

Rodzice Grace są po rozwodzie. Mieszkają osobno. Ojciec wykłada na uczelni. Matka jest malarką i przeprowadziła się do Paryża. Na twarzy Grace dostrzegamy, jak szybko zaś malują się uczucia. Logan odnalazł ją ponownie w akademiku. Chciał porozmawiać. Znów zbliżył się do niej. Czy się zakochał? Później spotykają się w kinie, w 19 urodziny Grace. Niestety ktoś wypuszcza o niej w sieci nieprawdziwe informacje. To przykre. Czy on ją tak kocha, że zrozumie?

Inni bardzo przeżywają przegrany mecz, jeszcze inni to, że ktoś ich oszukał i nie mogą swobodnie dostosować swojego życia do prawdziwych emocji. Dzięki naszym bohaterom będziemy mogli wejść na wyższy poziom gry. Dosłownie i w przenośni.

Po kiepskim pierwszym roku studiów Grace Ivers wraca na uniwerek w Briar starsza i mądrzejsza, a do tego wybiła sobie z głowy aroganckiego hokeistę. Nie jest już tą naiwną dziewczyną, która dawała się wodzić za nos. Kobieta zmienia kolor włosów, styl ubierania się i według rad matki ma się czuć zawsze pewnie i mocno stąpać po ziemi. Czy on zechce ją odzyskać? Musi się mocno postarać. W tej rozgrywce to Grace dyktuje warunki i ma zamiar dać Loganowi porządny wycisk.

Gorąco polecam
Katarzyna Żarska
https://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: Zysk i S – ka
Premiera: 19.03.2024 r.
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
Przełożyła: Anna Mackiewicz
Wydanie I w tej edycji
Liczba stron: 376
(nowość wydawnicza)

„…Chcę, żeby usłyszała mój głos. Chcę, żeby usłyszała, jak bardzo cierpię z powodu tych wszystkich błędów, które popełniłem wieczorem…”

Uczucia to nie zabawa. Bez względu na wszystko każdy potrzebuje odrobiny ciepła i bezpieczeństwa. Jak zachowają się nasze postaci, kiedy dorosną do pewn...

Rozwiń

Zwiń