Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Teraz wiem, że jeśli ktoś czeka, aż będzie gotów - to będzie czekał przez całe życie.

Teraz wiem, że jeśli ktoś czeka, aż będzie gotów - to będzie czekał przez całe życie.

Owszem, miłość jest ślepa, ale jeszcze bardziej zaślepia potrzeba bycia kochanym. (...) Ludzie są nie tyle łatwowierni, ile zdesperowani.

Owszem, miłość jest ślepa, ale jeszcze bardziej zaślepia potrzeba bycia kochanym. (...) Ludzie są nie tyle łatwowierni, ile zdesperowani.

Uważaj na ludzi, których miejsce jest w przeszłości. Nie wpuszczaj Ich z powrotem do swojego życia.

Uważaj na ludzi, których miejsce jest w przeszłości. Nie wpuszczaj Ich z powrotem do swojego życia.

Jedyną pewną rzeczą w kontaktach z ludźmi jest to, że niczego nie można być pewnym.

Jedyną pewną rzeczą w kontaktach z ludźmi jest to, że niczego nie można być pewnym.

Wszystko jest kwestią punktu widzenia.

Wszystko jest kwestią punktu widzenia.

Wiedza jest narzędziem i jak w przypadku każdego narzędzia, jej wpływ zależy od tego w czyich rękach się znajdzie. (...) Wiedzę ukrywano z tego samego powodu, z którego chowamy zapałki przed dziećmi. We właściwych rękach ogień dostarcza światło i ciepło, w niepowołanych może się okazać niszczycielską siłą.

Wiedza jest narzędziem i jak w przypadku każdego narzędzia, jej wpływ zależy od tego w czyich rękach się znajdzie. (...) Wiedzę ukrywano z tego samego powodu, z którego chowamy zapałki przed dziećmi. We właściwych rękach ogień dostarcza światło i ciepło, w niepowołanych może się okazać niszczycielską siłą.

Na tym ostatnim spotkaniu zamienili nawet kilka słów, jednak Lumikki najlepiej zapamiętała wspólne milczenie. Nie było to dobre, spokojne milczenie, w którym dwoje ludzi czuje się bezpiecznie. A było i takich milczeń między nimi niemało. To ostatnie milczenie jednak było puste i głuche, miażdżyło płuca. Niemym krzykiem wołało o słowa, żądało zapełnienia tej lodowatej próżni, ale wtedy nie było to już możliwe. Zużyli wszystkie słowa. Przejedli. Niewypowiedziane tajemnice, które związały ich ze sobą, nie doczekały się spełnienia.

Na tym ostatnim spotkaniu zamienili nawet kilka słów, jednak Lumikki najlepiej zapamiętała wspólne milczenie. Nie było to dobre, spokojne milczenie, w którym dwoje ludzi czuje się bezpiecznie. A było i takich milczeń między nimi niemało. To ostatnie milczenie jednak było puste i głuche, miażdżyło płuca. Niemym krzykiem wołało o słowa, żądało zapełnienia tej lodowatej próżni, al...