Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Od tego wszystko się zaczęło... :)
Polecam Wszystkim... W książkach Kai poezja pachnie, uderza i głaszcze...
Teksty są uniwersalne, trafione w 11 na 10 możliwych... są rewelacyjne...
Bardzo mocną stroną są nieziemsko abstrakcyjne połączenia słów, które w tekstach Kai po prostu uwielbiam. Trafiłam do świata Chaosu nie przypadkiem... osiągnęłam swoje Oczyszczenie, którego tak bardzo potrzebowałam. I w świecie tym pragnę pozostać...
Pozostaję.

Kaja Kowalewska - młoda poetka, pisarka, która już wprowadziła Chaos do świata artystów... Umysł, Serce i Dusza są Jej siłą. Trzymam kciuki i dopinguję. :)



P.

Od tego wszystko się zaczęło... :)
Polecam Wszystkim... W książkach Kai poezja pachnie, uderza i głaszcze...
Teksty są uniwersalne, trafione w 11 na 10 możliwych... są rewelacyjne...
Bardzo mocną stroną są nieziemsko abstrakcyjne połączenia słów, które w tekstach Kai po prostu uwielbiam. Trafiłam do świata Chaosu nie przypadkiem... osiągnęłam swoje Oczyszczenie, którego...

"Play listy, czyli nie wszystkie fobie są o miłości" ... książka, na którą oczekiwanie przepełnione było niecierpliwością, napięciem i ogromnym zaciekawieniem. Zapowiedzi w postaci fragmentów przemycanych w wirtualnej przestrzeni, tak nam dziś nieobcej, były niczym najsmaczniejsze kęsy dla spragnionego smaków apetytu... Mój apetyt na słowa wył dniami i nocami do słońca, chmur, księżyca, bo wciąż poszukiwałam... Dość mocno wybredna jestem, urządzając sobie spacery korytarzami zapisanych słowami stronic...
Nadszedł dzień premiery książki Kai Kowalewskiej i w moje ręce trafiła prawie trzystustronicowa pozycja... Biała okładka z subtelną, delikatną grafiką. Wtedy nie wiedziałam jeszcze, co czeka mnie po przekroczeniu wrót, które otworzą mi drogę do... do świata Lei, głównej bohaterki powieści...
Z jednej strony pożerała mnie niecierpliwość oczekiwania potem ciekawość a z drugiej czułam, że w dłoni trzymam coś wyjątkowego i nie potrafiłam tak po prostu zacząć jej czytać... Ogarnęła mnie magia celebrowania... Niecodzienna rzecz dla mnie, zdecydowanie... Coś wisiało w powietrzu, niezaprzeczalnie.
Spoglądałam na nią, leżącą na moich kolanach. Zaczynałam się wpatrywać. Dotykałam... Gładziłam okładkę. Przeciągałam palcami po jej krawędziach. Czułam, że jest miła w dotyku. Ostra na brzegach. Idealna... Otwierałam ją ostrożnie, jakbym się bała, że nacisnę zbyt mocno. Zamykałam oczy i chłonęłam jej zapach. Dla mnie ma szczególny. I znów zamykałam. To było oszałamiające... Nie zdarzyło mi się jeszcze, by z taką oprawą, zabierać się do czytania książki... Jakiś obłęd. :)
Moja podświadomość była mądrzejsza ode mnie. Prócz tej ekscytacji, związanej z oczekiwaniem, czułam lęk. Zwyczajnie bałam się Emocji. Ledwie otworzyłam Play listy a już... z oczu popłynęły łzy. Wybrałam opcję pierwszego czytania z włączaniem muzyki. Moja wyobraźnia szalała...
Motywem przewodnim jest tęsknota, która uderza już od samego początku... Wiązanie rąk na supeł, ściskanie podrapanego serca... Muzyka dopełnia jej ból...
Delektowałam się słowem, obrazem w myślach, melodiami i zapachem... Byłam pod nieustającym wrażeniem treści. Przewracałam kartki po jeszcze i więcej. Fragmenty ciepła w delikatności przeplatają się z chluśnięciami zimną wodą w twarz. Ale i znajdziemy tu znacznie mocniejsze momenty, od których gęsia skórka przebiega po ciele, ogień opala serce, cierń zaciska szyję. Chwilami, czytając, umierałam... z przerażenia. I budziłam się znów... bo tęsknota jest nadzieją... Skończyłam czytać i czułam, że...
"(...)
nie umiem się podnieść
z wrażenia
nie umiem się otrząsnąć
z ciebie
nie umiem się wylogować
(...)"

A potem poczułam Ciszę... i po takiej historii była mi bardzo potrzebna. Serce oswoić się musiało z dawkami... bólu, tęsknoty. Granicznymi. Hm... Bezgranicznymi raczej.

Czytając, traciłam oddech, przez uderzenia... a w głowie wirowało wszystko, bo oczom zamazywał się świat... Opisana historia szarpie serce, rwie emocjami, wzrusza ponad granice wytrzymałości. Jest niesamowita.
Książka napisana jest przepięknie. Estetycznie. Język Kai pełen jest obłędnych form. Prezentuje szalenie ciekawy styl pisania. Rewelacyjną zabawę słowem. W poszukiwaniach swoich się odnalazłam. Znalazłam to, czego szukałam. Kaja Kowalewska, to dobry adres... dla mnie pisze genialnie. Geniusz - miks rozumu z Duszą... z polewą gorącego Serca... iskrą czarnych oczu, porywami Chaosu na wietrze loków...

Zdecydowanie polecam Play listy każdemu, kto szuka mocnej historii, opowiedzianej nie w sposób sztandarowy i bezpośredni a łamiący myśli. Swoją drogą, to świetna gimnastyka dla umysłu. Jak wszystkie teksty Kai. Treść odkrywa się fazami. Rozwarstwia. Można połykać ją w całości lub gryźć małymi kęsami. W każdy sposób smakuje doskonale. Do książki się wraca, nie odstawia się na półkę po przełożeniu ostatniej kartki. Wraca się, by czytać wieczorami i nocami... wraca się, by kartkować w wolnych chwilach między zawirowaniami codzienności.

"Play listy, czyli nie wszystkie fobie są o miłości" polecam każdemu. Zdecydowanie.



Patrycja Jędrzejczak

"Play listy, czyli nie wszystkie fobie są o miłości" ... książka, na którą oczekiwanie przepełnione było niecierpliwością, napięciem i ogromnym zaciekawieniem. Zapowiedzi w postaci fragmentów przemycanych w wirtualnej przestrzeni, tak nam dziś nieobcej, były niczym najsmaczniejsze kęsy dla spragnionego smaków apetytu... Mój apetyt na słowa wył dniami i nocami do słońca,...