Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdzieś między Górą Jelenią, a starym browarem. Między monarchią dawnej Europy, a Stalinem. Żyją ludzie z Miedzianki. Głód mają, a czasem nadmiar dóbr. Po nadmiarze kac wszak największy. Niepewność cierpią, historii koła toczone po garbach. Jedno za drugim. Co tylko się pozbierają ludziska z Miedzianki, z grubsza, kolejne fatum. A na złocie siedzą. Raz złoto zwie się kopalnia. Innym razem - woda czysta i świeże powietrze. I choć dzielne miasteczko, i ludzie zaprawieni, znika. Z historią przegrywa. I po Miedziance. Pac.
To nie jest wartka opowieść. Wolno się toczy. Nie wsysa. A ja się chciałem "wolno potoczyć". I nie być, chciałem, wsysany. Ani trochę. Codzienność nie bardzo mi pozwala na tempo powolne. Wsysają mnie pędy i chucie nakręcane. Nadzieję w książce złożyłem. Słusznie.

Gdzieś między Górą Jelenią, a starym browarem. Między monarchią dawnej Europy, a Stalinem. Żyją ludzie z Miedzianki. Głód mają, a czasem nadmiar dóbr. Po nadmiarze kac wszak największy. Niepewność cierpią, historii koła toczone po garbach. Jedno za drugim. Co tylko się pozbierają ludziska z Miedzianki, z grubsza, kolejne fatum. A na złocie siedzą. Raz złoto zwie się...