Jesteśmy społecznością, która kocha książki

On- prowadzi hulaszczy tryb życia, ma wysokie ego, zbyt pewny siebie
Ona- może pieprzyć się wszędzie i z każdym, nimfomanka, konwalia
Oni razem- obsesja, toksyczne pragnienie, pożądanie, niespełnienie

Większość narracji w książce to monolog mężczyzny. Mimo iż w większej części tematem książki jest seks, to teks jest dopracowany, wyważony. Nie znajdziemy w niej ochów i achów na temat wyglądu kobiety, które znajdujemy w każdym typowym erotyku. Autor jest konkretny, czasem wulgarny, lecz wulgaryzm nie jest rażący, co nie zmienia faktu, że Gabryel jest czasem sztuczny. Jeśli chodzi o fabułę, to autor niby pisze pod kobiety, ale rozczulamy się nad nim, a nie nad dziewczyną z książki. Sceny seksu są jednak bardzo dopracowane, zawierają dużo szczegółów, co pozwala na dobrą pracę wyobraźni. Cała akcja bohaterów dzieje się w ich głowach i zostaje przelana na papier.
Autor książki jest przekonany, że jest pożądany przez każdą kobietę, którą napotka. Uważa, że żadna z nich nie oprze się jego urokowi. To sprawia, że Kusiciel traci na męskości, bo tak naprawdę facet pieprzący za kasę nie jest wcale pociągający, lecz zużyty. Użala się nad sobą jak typowa ciota, a nie facet z krwi i kości. Sceny erotyczne są w 100% perfekcyjne. Bohater zaczyna seks powoli, stopniowo, co podnieca najbardziej. Niestety zachwyt opada kiedy dojdziemy do sceny gwałtu.. Dziewczyna z książki o dziwo nie jest jakąś chodzącą pięknością, nie jest również cichą, skromną dziewczyną w przydużym swetrze i trampkach. To typowa ździra, która wygląda bardzo tanio i sama nie wie czego chce-tak jak autor.
To nie jest książka, której znajdziemy bogatego faceta w garniturze i ładnej dziewczyny, którzy chodzą na randki, którzy zakochają się w sobie. To przeciwieństwo wszystkich romansów i erotyków, które są na półce w bibliotece. Jeśli nie przeczyta się dwóch pierwszych książek Gabryela, to Kusiciel może być nudny dla czytelnika. Uważam, że wszystko co pisze jest jego częścią życia, chociaż nie jest potwierdzone, że Adam pisze to, co go spotkało. Zawsze przecież po drugiej stronie może siedzieć zdziewiczała 50-siątka o bujnej fantazji erotycznej.
Lubię jego książki, ale nie jestem kobietą, której robi się mokro myśląc o nim. Adam nie jest jakimś ideałem, wręcz przeciwnie. Co mogę przyznać to to, że ma rękę do pisania, robi to dobrze i mogę polecić jego książki. Zdecydowanie dwie pierwsze powinni przeczytać mężczyźni, żeby zrozumieli, co tak naprawdę siedzi w nas kobietach.

On- prowadzi hulaszczy tryb życia, ma wysokie ego, zbyt pewny siebie
Ona- może pieprzyć się wszędzie i z każdym, nimfomanka, konwalia
Oni razem- obsesja, toksyczne pragnienie, pożądanie, niespełnienie

Większość narracji w książce to monolog mężczyzny. Mimo iż w większej części tematem książki jest seks, to teks jest dopracowany, wyważony. Nie znajdziemy w niej ochów i...