Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szczerze mówiąc na początku nie sądziłam, że w ogóle uda mi się przeczytać ten utwór. Nie podobał mi się, nie interesował,a oprócz tego w tej książce jest tyle błędów (literówki, brakuje słów, a innym razem są powtarzane i nawet zdarzają się błędy gramatyczne i stylistyczne - jestem zaskoczona, że w takim stanie poszła do druku i została wydana)!
Ale w pewnym momencie ta historia tak wciąga czytelnika. Nawet nie wiem kiedy to się stało, ale byłam zafascynowana. W głowie rodziły się pewne pomysły i hipotezy i byłam ciekawa czy mój tok rozumowania jest słuszny.
Uważam, że tekst jest trudny w interpretacji. Podczas lektury wszystkie trybiki w mózgu działają tak intensywnie, że aż huczy! Ślepa koza! Powietrzna poczwarka! Little people! i te wszystkie nawiązania i antytezy do "1984" Orwella.
Muszę przyznać, że Murakami ma niesamowitą wyobraźnię i zdolność do oczarowywania czytelnika tymi swoimi surrealistycznymi wymysłami.
Zabieram się do drugiej części. Natychmiast! Nadal nie wiem czy mój sposób pojmowania świata w roku 1Q84 jest słuszny i pokrywa się z zamierzeniami autora!
Uwielbiam takie książki! „Bo wiesz, ja wśród powieści najbardziej cenię te, których nie mogę do końca zrozumieć. To, co potrafię zrozumieć, ani trochę mnie nie interesuje. To oczywiste, nie? Prosta sprawa.” Moim zdaniem wygląda na to, że Murakami też lubi tego typu teksty i dlatego tak dobrze wychodzi mu ich pisanie.

Szczerze mówiąc na początku nie sądziłam, że w ogóle uda mi się przeczytać ten utwór. Nie podobał mi się, nie interesował,a oprócz tego w tej książce jest tyle błędów (literówki, brakuje słów, a innym razem są powtarzane i nawet zdarzają się błędy gramatyczne i stylistyczne - jestem zaskoczona, że w takim stanie poszła do druku i została wydana)!

Ale w pewnym momencie ta...

"Nie mów nikomu" to moje pierwsze "spotkanie" z Cobenem... i jestem bardzo zadowolona, że do niego doszło! Świetny klimat. Sprawa morderstwa pozornie wyjaśniona, aż tu nagle po ośmiu latach pojawiają się nowe okoliczności i "nowe" ofiary!
Historia, jak to w powieści kryminalnej, ze strony na stronę staje się coraz bardziej zagmatwana. Na jaw wychodzą różne tajemnice. W pewnym momencie okazuje się, że każdy bohater znał część układanki i gdyby wcześniej nie zataił jej przed bliskimi, historia potoczyłaby się zupełnie inaczej.
Powieść niesamowicie wciąga, wprost nie można się od niej oderwać.
W oparciu o książkę powstał film o tym samym tytule. Jest to produkcja francuska, wyreżyserowana przez Guillaume Canet.
Niestety nie udało się odtworzyć klimatu książki. Moim zdaniem film jest nudny, powolny. Nawet nie obronił się aktorsko (mimo, że pojawiają się znane twarze, zwłaszcza w rolach żeńskich).
Następna pozycja, która udowadnia, że dobra książka jest w stanie konkurować z filmem, a nawet "być górą", tylko trzeba po nią sięgnąć i poświęcić troszkę czasu.
Zachęcam do czytania ... KINOMANIACZKA ;)

"Nie mów nikomu" to moje pierwsze "spotkanie" z Cobenem... i jestem bardzo zadowolona, że do niego doszło! Świetny klimat. Sprawa morderstwa pozornie wyjaśniona, aż tu nagle po ośmiu latach pojawiają się nowe okoliczności i "nowe" ofiary!
Historia, jak to w powieści kryminalnej, ze strony na stronę staje się coraz bardziej zagmatwana. Na jaw wychodzą różne tajemnice. W...