Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Czasem wystarczy powiedzieć głośno, że się czegoś nienawidzi, i usłyszeć, że ktoś się z nami zgadza, aby poczuć się lepiej nawet w najgorszej sytuacji.

Czasem wystarczy powiedzieć głośno, że się czegoś nienawidzi, i usłyszeć, że ktoś się z nami zgadza, aby poczuć się lepiej nawet w najgorszej sytuacji.

Śmierć kochanej osoby to dziwna rzecz. Wszyscy wiemy, że nasz czas na tym świecie jest ograniczony i w końcu każdy skończy pod tym czy owym białym prześcieradłem, żeby się więcej nie obudzić. A jednak, gdy spotyka to kogoś, kogo znamy, zawsze jesteśmy zaskoczeni.

Śmierć kochanej osoby to dziwna rzecz. Wszyscy wiemy, że nasz czas na tym świecie jest ograniczony i w końcu każdy skończy pod tym czy owym białym prześcieradłem, żeby się więcej nie obudzić. A jednak, gdy spotyka to kogoś, kogo znamy, zawsze jesteśmy zaskoczeni.

Sami na pewno wiecie, że uczeń wyspany lepiej odpowiada na lekcjach, więc jeśli chodzicie do szkoły, powinniście się zawsze porządnie wysypiać - chyba że doszliście właśnie do najciekawszego fragmentu książki, którą czytacie, bo w takim wypadku powinniście bezwarunkowo czytać do samego rana, a lekcje odrobić byle jak, czyli "po łebkach".

Sami na pewno wiecie, że uczeń wyspany lepiej odpowiada na lekcjach, więc jeśli chodzicie do szkoły, powinniście się zawsze porządnie wysypiać - chyba że doszliście właśnie do najciekawszego fragmentu książki, którą czytacie, bo w takim wypadku powinniście bezwarunkowo czytać do samego rana, a lekcje odrobić byle jak, czyli "po łebkach".

Jedną z najgorszych rzeczy w życiu jest żałowanie. Coś się wydarza, ty robisz nie to, co trzeba, a potem latami żałujesz, że nie zrobiłeś czegoś całkiem innego. Na przykład ja, gdy spaceruję brzegiem morza albo odwiedzam grób przyjaciółki, zawsze myślę o tym dniu, dawno, dawno temu, gdy nie zabrałem latarki w miejsce, gdzie koniecznie trzeba było zabrać latarkę, i skutki tego były tragiczne. Dlaczego ja nie wziąłem latarki? - wyrzucam sobie, chociaż już nic nie można na to poradzić. - Trzeba było wziąć latarkę.

Jedną z najgorszych rzeczy w życiu jest żałowanie. Coś się wydarza, ty robisz nie to, co trzeba, a potem latami żałujesz, że nie zrobiłeś czegoś całkiem innego. Na przykład ja, gdy spaceruję brzegiem morza albo odwiedzam grób przyjaciółki, zawsze myślę o tym dniu, dawno, dawno temu, gdy nie zabrałem latarki w miejsce, gdzie koniecznie trzeba było zabrać latarkę, i skutki tego b...

Wszyscy wiemy, naturalnie, że nie wolno nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy majstrować przy urządzeniach elektrycznych. Nigdy.

Wszyscy wiemy, naturalnie, że nie wolno nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigdy, nigd...

Jeżeli zdarzyło wam się kiedyś przeżyć nieszczęście, to na pewno ktoś potem pocieszał was, że nazajutrz rano będzie lepiej. Pocieszenie takie jest, oczywiście, kompletną bzdurą, gdyż nieszczęście pozostaje nieszczęściem nawet w najpiękniejszy poranek.

Jeżeli zdarzyło wam się kiedyś przeżyć nieszczęście, to na pewno ktoś potem pocieszał was, że nazajutrz rano będzie lepiej. Pocieszenie takie jest, oczywiście, kompletną bzdurą, gdyż nieszczęście pozostaje nieszczęściem nawet w najpiękniejszy poranek.

Źli ludzie nigdy nie mają czasu na czytanie- powiedział Dewey- To jeden z powodów, dla których są źli.

Źli ludzie nigdy nie mają czasu na czytanie- powiedział Dewey- To jeden z powodów, dla których są źli.

Z bajki o Królewnie Śnieżce wynika morał: „Nigdy nie jedz jabłek”. A z pierwszej wojny światowej wynika morał: „Nigdy nie dokonuj zamachu na arcyksięcia Ferdynanda”.

Z bajki o Królewnie Śnieżce wynika morał: „Nigdy nie jedz jabłek”. A z pierwszej wojny światowej wynika morał: „Nigdy nie dokonuj zamachu na arcyksięcia Ferdynanda”.

O wiele, wiele gorzej jest otrzymać złą wiadomość na piśmie niż ustnie - na pewno sami rozumiecie, dlaczego. Kiedy ktoś przekazuje nam złą wiadomość ustnie, słyszymy ją raz - i koniec. Gdy natomiast dostajemy złą wieść na piśmie - czy to w liście, czy w gazecie, czy wypisaną flamastrem na ręku - za każdym razem gdy na nią spojrzymy, czujemy się tak, jakbyśmy otrzymali ją na nowo. Ja, na przykład, kochałem kiedyś kobietę, która z różnych powodów nie mogła wyjść za mnie za mąż. Gdyby powiedziała mi to osobiście, byłoby mi, rzecz jasna, bardzo smutno, ale w końcu jakoś bym się pocieszył. Ona jednak wolała napisać dwustustronicową książkę, w której przedstawiła tę złę wiadomość z pracowicie opisanymi szczegółami, wpędzając mnie w stały, bezbrzeżny smutek. Kiedy stado gołębi pocztowych przyniosło mi egzemplarz tej książki, czytałem ją przez całą noc - i od tamtej pory czytam ją w kółko: moja ukochana Beatrycze co dzień i co noc przynosi mi wciąż tę samą złą wiadomość.

O wiele, wiele gorzej jest otrzymać złą wiadomość na piśmie niż ustnie - na pewno sami rozumiecie, dlaczego. Kiedy ktoś przekazuje nam złą wiadomość ustnie, słyszymy ją raz - i koniec. Gdy natomiast dostajemy złą wieść na piśmie - czy to w liście, czy w gazecie, czy wypisaną flamastrem na ręku - za każdym razem gdy na nią spojrzymy, czujemy się tak, jakbyśmy otrzymali ją na now...

Niektórzy ludzie uważają, że wschód słońca to cud, bo jest w nim coś tajemniczego i często pięknego, ale dla innych ludzi wschód słońca to banalny fakt, bo przecież zdarza się codziennie z samego rana. Niektórzy ludzie uważają, że telefon to cud, bo to niezwykłe rozmawiać z osobą oddaloną od nas o tysiące mil, ale dla innych ludzi telefon to po prostu urządzenie mechaniczne, produkowane masowo z elementów metalowych, obwodów elektrycznych i kabli, które bardzo łatwo dają się przeciąć. [...] Więc albo nam się zdaje, że świat jest pełen cudów, których wprost nie sposób zliczyć, albo że cuda są rzadkością, o której nawet nie warto wspominać.

Niektórzy ludzie uważają, że wschód słońca to cud, bo jest w nim coś tajemniczego i często pięknego, ale dla innych ludzi wschód słońca to banalny fakt, bo przecież zdarza się codziennie z samego rana. Niektórzy ludzie uważają, że telefon to cud, bo to niezwykłe rozmawiać z osobą oddaloną od nas o tysiące mil, ale dla innych ludzi telefon to po prostu urządzenie mechaniczne, pr...

If writers wrote as carelessly as some people talk, then adhasdh asdglaseuyt[bn[ pasdlgkhasdfasdf.

If writers wrote as carelessly as some people talk, then adhasdh asdglaseuyt[bn[ pasdlgkhasdfasdf.

I will love you as misfortune loves orphans, as fire loves innocence, and as justice loves to sit and watch while everything goes wrong.

I will love you as misfortune loves orphans, as fire loves innocence, and as justice loves to sit and watch while everything goes wrong.

Poczekalnia, jak z pewnością wiecie, to nieduże pomieszczenie z wieloma krzesłami do czekania, stertami starych, nudnych czasopism do czytania, i paroma kiczowatymi obrazkami na ścianach - słowo "kiczowatymi" oznacza tutaj: "przedstawiającymi konie na pastwisku albo szczenięta w koszyku" - której celem jest doszczętne zanudzenie pacjentów, zanim lekarz lub dentysta zacznie w nich dłubać, wiercić i robić wszelkie inne przykre rzeczy, za które tym fachowcom płaci się pieniądze.

Poczekalnia, jak z pewnością wiecie, to nieduże pomieszczenie z wieloma krzesłami do czekania, stertami starych, nudnych czasopism do czytania, i paroma kiczowatymi obrazkami na ścianach - słowo "kiczowatymi" oznacza tutaj: "przedstawiającymi konie na pastwisku albo szczenięta w koszyku" - której celem jest doszczętne zanudzenie pacjentów, zanim lekarz lub dentysta zacznie w ni...

Wyrażenie "ślepy zaułek" opisuje to, co zastały sieroty Baudelaire na końcu ciemnego korytarza. Po francusku wyrażenie to brzmi cul-de-sac i, jak większość wyrażeń francuskich, stanie się bardziej zrozumiałe, gdy przetłumaczymy je sobie sowo po słowie. Słowo de, na przykład, spotykamy w języku francuskim bardzo często: odpowiada ono polskiej formie rzeczownika w dopełniaczu, a więc odpowiadającego na pytania "kogo? czego?". Francuskie słowo sac spotyka się już rzadziej, lecz jestem prawie pewien, że oznacza ono coś w rodzaju "tajemniczych okoliczności". A słowo cul pojawia się w języku francuskim tak rzadko, że zmuszony jestem strzelać, zgadując jego znaczenie: wydaje mi się, że słowo cul znaczy: "U wylotu ciemnego korytarza sieroty Baudelaire znalazły cały szereg". W takim razie całość wyrażenia tłumaczyć należy tak: "U wylotu ciemnego korytarza sieroty Baudelaire znalazły cały szereg (kogo? czego?) tajemniczych okoliczności".

Wyrażenie "ślepy zaułek" opisuje to, co zastały sieroty Baudelaire na końcu ciemnego korytarza. Po francusku wyrażenie to brzmi cul-de-sac i, jak większość wyrażeń francuskich, stanie się bardziej zrozumiałe, gdy przetłumaczymy je sobie sowo po słowie. Słowo de, na przykład, spotykamy w języku francuskim bardzo często: odpowiada ono polskiej formie rzeczownika w dopełniaczu, a ...