Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Lodowe piekło” to wręcz porywająca historia dramatycznych w przebiegu wydarzeń, dziejących się na skąpanej lodem wrogiej pokrywie Grenlandii. Mitchell Zuckoff przedstawia historię rozbitków nie tylko wiernie i z wielką dbałością o każdy szczegół, ale również z niemałym kunsztem. Książka wciąga jak dobry kryminał, trzyma w napięciu i przedstawia dramat grenlandzkich pilotów tak realistycznie, że aż mięśnie bolą.

Poznajemy dwa biegi czasowe – teraźniejszy i przeszły. Każdemu z nich towarzyszy jakiś rodzaj walki – o pamięć i o przetrwanie, o realizację celu i o przeżycie. Warto tę książkę przeczytać z wielu powodów i warto mieć ją na półce w swojej biblioteczce. Doskonała lektura nie tylko dla fantów literatury faktu.

„Lodowe piekło” to wręcz porywająca historia dramatycznych w przebiegu wydarzeń, dziejących się na skąpanej lodem wrogiej pokrywie Grenlandii. Mitchell Zuckoff przedstawia historię rozbitków nie tylko wiernie i z wielką dbałością o każdy szczegół, ale również z niemałym kunsztem. Książka wciąga jak dobry kryminał, trzyma w napięciu i przedstawia dramat grenlandzkich pilotów...

„Jak zapomnieć eksa” Rebbeci Beltran to kolejna książka nurtu książek kreatywnych, których ogromna popularność wybuchła po sukcesie „Zniszcz ten dziennik”. Tym razem nie chodzi jednak jedynie o rozwój wyobraźni, mindfulness czy li i jedynie dobrą zabawę. Tu chodzi o oczyszczenie po rozstaniu, o rozładowanie frustracji i negatywnych emocji, i w tym względzie ta książka wyróżnia się na tle pozostałych.

„Jak zapomnieć eksa” kieruje negatywne myśli na nowe tory i pozwala poprzez dobrą zabawę w pewnym sensie „oswoić nasz dramat”. Doskonałe nie tylko na własne złamane serce, ale także jako prezent dla płaczącej nam w rękaw przyjaciółki. Co więcej, książka jest bardzo ładnie wydana, uznanie należy się Adrii Fruitos za świetne ilustracje.

„Jak zapomnieć eksa” Rebbeci Beltran to kolejna książka nurtu książek kreatywnych, których ogromna popularność wybuchła po sukcesie „Zniszcz ten dziennik”. Tym razem nie chodzi jednak jedynie o rozwój wyobraźni, mindfulness czy li i jedynie dobrą zabawę. Tu chodzi o oczyszczenie po rozstaniu, o rozładowanie frustracji i negatywnych emocji, i w tym względzie ta książka...

Eric-Emmanuel Schmitt to autor płodny i czytania warty. Dzięki Wydawnictwu Znak Literanova mamy wreszcie – po 21 latach! – szansę przeczytać tłumaczenie jego debiutu („Sekta egoistów” 1994), i pozostaje jedynie żałować, że musieliśmy czekać na to tak długo.

„Sekta egoistów” to opowieść o łagodnym szaleństwie, przeradzającym się stopniowo w niszczący obłęd. To opowieść o czymś, co w mniejszym lub większym stopniu tkwi w zasadzie w każdym z nas – o zapadaniu się w sobie, o ciągłym balansowaniu pomiędzy zależnością a niezależnością, o równoczesnym – i w tym wypadku niemożliwym do zintegrowania – pragnieniu scalenia się z drugim człowiekiem i pozostania odrębną jednostką.

E. E. Schmitt wprowadza nas w ten świat w taki sposób, że mamy wrażenie, jakbyśmy spływali powolnym nurtem na wodnej zjeżdżalni. Ani się obejrzymy, jak będziemy mknęli coraz szybkiej w obłęd, nie mogąc już ani się zatrzymać, ani tym bardziej zawrócić. Absolutnie warta przeczytania.

Eric-Emmanuel Schmitt to autor płodny i czytania warty. Dzięki Wydawnictwu Znak Literanova mamy wreszcie – po 21 latach! – szansę przeczytać tłumaczenie jego debiutu („Sekta egoistów” 1994), i pozostaje jedynie żałować, że musieliśmy czekać na to tak długo.

„Sekta egoistów” to opowieść o łagodnym szaleństwie, przeradzającym się stopniowo w niszczący obłęd. To opowieść o...