Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pierwsza część z serii o magicznej krainie Narnii, rodzeństwie Pevensie, Wielkim Lwie Aslanie i Białej Czarownicy. Pierwszy raz czytana jako szkolna lektura głęboko zapadła mi w pamięć. Przeczytana po latach nadal wzrusza, pobudza wyobraźnię i skłania do refleksji, można w niej znaleźć nawiązania do religii chrześcijańskiej, jednak w dzieciństwie jej odbiór był silniejszy, wydarzenia dostarczały wielu emocji i niesamowicie rozpalały wyobraźnię. W prostych słowach jest mowa o zdradzie, okrucieństwie, kłamstwie, ale także o potędze miłości, zaufaniu i wierze w wyższość Dobra nad Złem.

Pierwsza część z serii o magicznej krainie Narnii, rodzeństwie Pevensie, Wielkim Lwie Aslanie i Białej Czarownicy. Pierwszy raz czytana jako szkolna lektura głęboko zapadła mi w pamięć. Przeczytana po latach nadal wzrusza, pobudza wyobraźnię i skłania do refleksji, można w niej znaleźć nawiązania do religii chrześcijańskiej, jednak w dzieciństwie jej odbiór był silniejszy,...

O tym przywódcy większość ludzi słyszała. W kraju swojego urodzenia nadal jest szanowany, a słowa krytyki odnośnie jego myśli i podjętych działań nie są mile widziane. Tak jest w Chinach. Poza nimi jeszcze jest swoboda wypowiedzi, choć w niektórych kwestiach ludzie zaczynają się ostrożniej wypowiadać. Książka jest świetnie napisana. Bardzo dobrze się ją czyta, bo choć wiemy z grubsza co działo się w Chinach po zakończeniu II wojny światowej to jednak bardziej szczegółowe informacje mogą nas zszokować. Lektura tej pozycji nie należy do najłatwiejszych właśnie z racji bolesnych doświadczeń jakich doznało chińskie społeczeństwo. Wydarzenia są prezentowane chronologicznie od działań partyzanckich Mao, po utworzenie Armii Ludowo-Wyzwoleńczej do walki z Czang Kaj-szekiem, wyzwolenie Chin spod okupacji japońskiej, po objęcie urzędu Przewodniczącego Partii. Oprócz informacji o samym Mao dowiemy się także częściowo o ludziach z jego otoczenia. Często będą to tragiczne historie. Są też relacje lub wspomnienia zagranicznych dyplomatów, dziennikarzy czy innych gości, który w tamtych czasach przebywali w Chinach. Jedni byli ślepo zapatrzeni w chiński komunizm i bezkrytycznie zgadzali się z tym co przekazywali im chińscy oficjele, inny potrafili spojrzeć na sytuację bardziej obiektywnym okiem. Mao z czasem zbudował kult własnej jednostki, sprawował władzę w sposób do złudzenia przypominający tę sprawowaną w nazistowskich Niemczech. Będąc już w podeszłym wieku zaczął jednak dążyć do ocieplenia stosunków z Zachodem, a przede wszystkim z USA. Najpewniej zaczął dostrzegać, że nie wszystkie decyzje jakie podjął były korzystne dla Chin. Krytykowanie Mao nie jest pożądane w Chinach, gdyż taka krytyka będzie tożsama z krytyką Partii jako takiej. A jak wiadomo, Partia Chińska, jak każda Partia Komunistyczna, jest nieomylna. Aczkolwiek, jak dowiemy się z książki, były okresy odwilży i akceptowania stanowisk krytycznych wobec sprawujących władzę. Mao też pozwalał na krytykę i swobodę wypowiadania się ludziom na różnych szczeblach, ale często był to wstęp do czystek w partii, administracji, wojsku i ogólnie w społeczeństwie. Chiny nadal nie w pełni rozliczyły się ze swoją bolesną historią. Mimo otwarcia się na inne kraje, Chiny wciąż zachowują dla siebie tajemnice z okresu Wielkiego Skoku, Rewolucji Kulturalnej i późniejszych, a kwestie rozliczenia winnych tragedii z tych czasów znajdują finał ewentualnie tylko w przypadku urzędników niskiego szczebla.

O tym przywódcy większość ludzi słyszała. W kraju swojego urodzenia nadal jest szanowany, a słowa krytyki odnośnie jego myśli i podjętych działań nie są mile widziane. Tak jest w Chinach. Poza nimi jeszcze jest swoboda wypowiedzi, choć w niektórych kwestiach ludzie zaczynają się ostrożniej wypowiadać. Książka jest świetnie napisana. Bardzo dobrze się ją czyta, bo choć wiemy...

Czasy PRLu minęły, aczkolwiek obserwując poczynania i decyzje obecnie rządzących Polską polityków nie można oprzeć się wrażeniu, że chcieliby tę epokę wskrzesić. Książka daje pewien wgląd w okres od zakończenia II wojny światowej do 1989 roku, a nawet dopowiada co działo się z bohaterami poszczególnych rozdziałów po 1989. Nie jest to może "Czarna Wołga" Przemysława Semczuka, ale dla szukających wiedzy o historii Polski po 1945 to powinna być ciekawa pozycja, tym bardziej, że historia nauczana w szkole przeważnie kończy się na końcu drugiej wojny światowej i powstaniu Polski Ludowej, a WOS czy inny podobny szkolny przedmiot raczej nigdy nie wracał do tego okresu. Tę lukę trzeba uzupełnić samemu sięgając między innymi po tę książkę. Próbuje ona w sposób i śmieszny i smutny oddać realia tamtych czasów. Najsilniej jest to widoczne w rozdziale o aferze mięsnej, gdzie podrozdziały otwiera anegdota lub dowcip z okresu PRLu, by dalej opisać tragiczne losy Pana Wawrzeckiego. Tak jak to wspomniano w kilku wcześniejszych opiniach książka nie jest równa. Obok dobrze i rzetelnie opisanych historii są takie, gdzie ma się wrażenie, że są niepełne, niedopowiedziane, być może niektórzy uznają je nawet za powierzchowne. Ponadto nieco ponad 200 stron "Absurdów PRLu" jak dla mnie to trochę mało jak na okres blisko 50 lat trwania tego ustroju. Niedosyt pozostaje.

Czasy PRLu minęły, aczkolwiek obserwując poczynania i decyzje obecnie rządzących Polską polityków nie można oprzeć się wrażeniu, że chcieliby tę epokę wskrzesić. Książka daje pewien wgląd w okres od zakończenia II wojny światowej do 1989 roku, a nawet dopowiada co działo się z bohaterami poszczególnych rozdziałów po 1989. Nie jest to może "Czarna Wołga" Przemysława...