Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak można napisać tak słabą książkę? Wielokrotnie zastanawiałem się nad tym pytaniem,mając przeświadczenie,że nawet wyjątkowo słaba książka ma jakieś swoje zalety. W "Kamieniach na Szaniec" nie mogłem doszukać się niczego na korzyść tego utworu. W tej powieści wszystko jest głupie,infantylne i grafomańskie. Powieść Kamińskiego powiela schemat myślowy- dobrzy Polacy i źli Niemcy. Postaci literackie są tu wyraźnie patetyzowane. Wiem,że literackie charaktery oparte są na prawdziwych młodych ludziach-to kolejny zarzut. Przecież z pewnością ci ludzie mieli jakieś swoje słabości,wady,coś,co pokazałoby ich na wskroś ludzkie odbicie.Nie można tak infantylnie patetyzować bohaterów. Współczesny czytelnik(przynajmniej ja)to rozumie.Ci chłopcy kreowani są przez Kamińskiego na istoty bliższe olimpijskim bogom niż zwykłym ludziom.
Pod względem warsztatowym jest jeszcze gorzej. Powieść pisana jest koszmarnie. Język ciężki,surowy i wyjątkowo ubogi.Autor próbuje nawiązać wiersz z czytelnikiem,co niestety mu nie wychodzi.
Czy tematyka 2 wojny światowej jest nudna,że nie da się stworzyć portretu literackiego,który pokazałby ją w ciekawym świetle? Oczywiście,że nie. Jest na polskim rynku wydawniczym(i wciąż będzie)masa książek traktujących o tej tematyce w sposób wyrafinowany i ciekawy. Mamy w polskiej poezji przecież tak wysmakowane dzieła poetyckie Krzysztofa Kamila Baczyńskiego,czy chociażby liryczne arcydzieła Tadeusza Różewicza.Czy Ministerstwo Edukacji nie wpadło na pomysł,by przybliżyć tę epokę poprzez poezję wyżej wymienionych autorów,czy choćby ciekawe dzieła innych autorów. "Kamienie na Szaniec" nigdy nie powinny być na liście lektur. Dyskredytują czasy 2 wojny poprzez grafomańską patetyzację i idealizację Kamińskiego.Nikomu nie życzę kontaktu z literaturą tak niskich lotów.

Jak można napisać tak słabą książkę? Wielokrotnie zastanawiałem się nad tym pytaniem,mając przeświadczenie,że nawet wyjątkowo słaba książka ma jakieś swoje zalety. W "Kamieniach na Szaniec" nie mogłem doszukać się niczego na korzyść tego utworu. W tej powieści wszystko jest głupie,infantylne i grafomańskie. Powieść Kamińskiego powiela schemat myślowy- dobrzy Polacy i źli...

Wybitna powieść Michela Houellebeqa. Wydana we Francji w latach 90,wzbudziła ogromne kontrowersje,dzieląc francuskich krytyków na dwie frakcje-entuzjastów Houellebeqa i jego krytyków. Krytycy powiedzą,że to książka przepełniona brutalną pornografią,nienawiścią i tanim szokowaniem. Entuzjaści nazwą Houellebeqa nowym prorokiem,profetą współczesności.Jeden fakt połączy obie frakcje- Houellebeq krytykuje cywilizację współczesną,robi to bardzo boleśnie.
Powieść "Cząstki elementarne" opowiada historię dwóch braci. Bruno jest skrzywionym psychicznie erotomanem i pasjonatem dobrej literatury(szczególnie dzieł Kafki). Michel natomiast,to zblazowany naukowiec,oderwany od świata,zajmujący się biologią molekularną.Dzieło Houellebeqa skupia się na historii życia obu braci-ich porażkach,sukcesach,pierwszych zauroczeniach.
"Cząstki elementarne",to swoiste studium rozpadu cywilizacji zachodniej. Skrytykowane zostaje dokładnie wszystko-rozpasanie seksualne,rewolucja seksualna,feminizm,a nawet powieśći Aldousa Huxleya.Houellebeq opisuje współczesność,jako epokę przepełnioną pustką i ciągłym kultem młodości.Nie ma tu miejsca na absolut i transcendencję. Duchowość zostaje zastąpiona krótkowzroczną zmysłowością i fascynacją religiami wschodu,które w ostateczności nie są w stanie zabić lęku Europejczyków przed śmiercią.
"Cząstki elementarne",to dzieło,które boli. Sprawia ból ciągłymi opisami upadku. Narracja jest zimna,pozbawiona emocji. Narrator patrzy z góry na bohaterów,nie ocenia ich,jedynie relacjonuje decyzje i plany,które zrealizowali. Brutalne,poronograficzne opisy świetnie ukazują pustkę i wewnętrzny ból samotności,procesu animalizacji człowieka,swoistego zbydlęcenia.Nawet relacje rodzinne ulegają destrukcji-zastąpione samczą,zwierzęcą rywalizacją. Społeczeństwo zostaje pokazane,jako grupa zwierząt,brutalnie rywalizująca o zaspokajanie potrzeb zmysłowych. Jedyną szansą na zmianę zwierzęcej rzeczywistości jest miłość,która jednak gaśnie z powodu egoizmu i indywidualizmu.
Z Houellebeqiem można się nie zgadzać (sam z wieloma jego kontrowersyjnymi poglądami się nie zgadzam),ale nie można krytykować tak wybitnej(pod względem socjologicznym,psychologicznym i literackim)prozy.Houellebeq momentami odziera się o arcydzieło ( zarówno w brutalnych,mizantropicznych opisach seksu ,jak i w pięknym,wrażliwym relacjonowaniu sztuki,czy miłości pomiędzy bohaterami).
Europa dawno pożegnała swoich literackich geniuszy. Dawno nie żyje już Proust,Mann,Rimbaud ,Kafka,Gombrowicz,Miłosz. Brakuje kogoś,kto wyróżniłby się literacką wrażliwością i wyjątkowością postrzegania świata,pięknym,lekkim stylem pisania. Myślę,że na naszych oczach rodzi się twórczość geniusza-pesymisty i mizantropa. Człowieka,którym zachwycają się krytycy zarówno prawicowi,jak i skrajnie lewicowi.
"Cząstki elementarne" polecam każdemu,kto ceni sobie dobrą,solidną literaturę. Literaturę,która potrafi szokować,wzruszyć,wywyołać sarkastyczny śmiech.

Wybitna powieść Michela Houellebeqa. Wydana we Francji w latach 90,wzbudziła ogromne kontrowersje,dzieląc francuskich krytyków na dwie frakcje-entuzjastów Houellebeqa i jego krytyków. Krytycy powiedzą,że to książka przepełniona brutalną pornografią,nienawiścią i tanim szokowaniem. Entuzjaści nazwą Houellebeqa nowym prorokiem,profetą współczesności.Jeden fakt połączy obie...

Wyjątkowe dzieło francuskiego pisarza,to dzieło o nas-o świecie,relacjach międzyludzkich. Książka napisana językiem niezwykle wrażliwym i subtelnym. Czyta się przyjemnie,ujmuje wyjątkową znajomością ludzkiej duszy i jej mechanizmów.

Wyjątkowe dzieło francuskiego pisarza,to dzieło o nas-o świecie,relacjach międzyludzkich. Książka napisana językiem niezwykle wrażliwym i subtelnym. Czyta się przyjemnie,ujmuje wyjątkową znajomością ludzkiej duszy i jej mechanizmów.