Jesteśmy społecznością, która kocha książki

To, co jedni nazwaliby wtórnością, Kundera określa mianem własnej poetyki. Dla mnie "Nieśmiertelność" jest syntezą pewnej koncepcji powieści. Technika symultaniczności, dwie linie narracyjne, fragmenty eseistyczne; metafora mająca właściwości kreacyjne (Agnes powołana do życia na podstawie gestu); postać Avianusa łącząca światy; słowa-klucze i cztery wyzwania.
Ładnie, zgrabnie, lekko. Jednak nie mogę się oprzeć wrażeniu, że znużenie Kunderą z każdą książką staje się coraz większe.

To, co jedni nazwaliby wtórnością, Kundera określa mianem własnej poetyki. Dla mnie "Nieśmiertelność" jest syntezą pewnej koncepcji powieści. Technika symultaniczności, dwie linie narracyjne, fragmenty eseistyczne; metafora mająca właściwości kreacyjne (Agnes powołana do życia na podstawie gestu); postać Avianusa łącząca światy; słowa-klucze i cztery wyzwania.
Ładnie,...

Zapowiadała się świetnie z wielu powodów. James narobił smaku, ale nie podołał. A mogło być arcydzieło. Plus za eksperyment narracyjny i punkt widzenia ograniczony do świadomości dziecka.

Zapowiadała się świetnie z wielu powodów. James narobił smaku, ale nie podołał. A mogło być arcydzieło. Plus za eksperyment narracyjny i punkt widzenia ograniczony do świadomości dziecka.

mistrzowska proza w mistrzowskim wydaniu; studium zagubionego człowieka, który nieumiejętnie poszukuje dla siebie miejsca w świecie. Dostojewski nadal mnie zaskakuje.

mistrzowska proza w mistrzowskim wydaniu; studium zagubionego człowieka, który nieumiejętnie poszukuje dla siebie miejsca w świecie. Dostojewski nadal mnie zaskakuje.

"Żart" w sposób niezwykle błyskotliwy pokazuje, jak bardzo przewrotne bywa życie człowieka. Polecam wszystkim wytrwałym czytelnikom i fanom Kundery.

"Żart" w sposób niezwykle błyskotliwy pokazuje, jak bardzo przewrotne bywa życie człowieka. Polecam wszystkim wytrwałym czytelnikom i fanom Kundery.