Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Autor zabiera nas w podróż razem z bohaterami / ofiarami głodu, które snując swoje opowieści i odpowiadając na jego nie zawsze wygodne pytania ukazują, jak wygląda ich życie, tudzież walka o przetrwanie swoje i własnych dzieci. Swoim rozmówcom zadaje pytanie, które prowokuje ciekawe wypowiedzi: „A gdyby pewnego dnia zjawił się czarownik i powiedziałby ci, że możesz dostać od niego to, co chcesz, o co byś poprosił/a?” Caparrós spotyka się również z przedstawicielami organizacji pozarządowych próbujących poprawić sytuację głodujących; Lekarzami bez granic, którzy opowiadają o trudach pracy, a także o tubylcach; Przedsiębiorcami, którzy wykorzystują lokalną ludność. Stara się dojść do sedna problemu głodu w danym regionie.

Pełna opinia na Bezimienna Kultura:
https://bezimiennakultura.wordpress.com/2020/05/19/caparros-glod/

Autor zabiera nas w podróż razem z bohaterami / ofiarami głodu, które snując swoje opowieści i odpowiadając na jego nie zawsze wygodne pytania ukazują, jak wygląda ich życie, tudzież walka o przetrwanie swoje i własnych dzieci. Swoim rozmówcom zadaje pytanie, które prowokuje ciekawe wypowiedzi: „A gdyby pewnego dnia zjawił się czarownik i powiedziałby ci, że możesz dostać...

Dosyć ciężko mi powiedzieć czemu ta książka tak mi się podoba... Ta historyczna powieść opowiada historię grupy francuzów - mieszkańców, partyzantów - w trakcie II Wojny Światowej. Opowiada o miłości, przyjaźni, odwadze i walce o wolność, miejsce do życia i miłość. Nawet jeśli nie przepadasz za powieściami historycznymi polecam Ci ją przeczytać.

Dosyć ciężko mi powiedzieć czemu ta książka tak mi się podoba... Ta historyczna powieść opowiada historię grupy francuzów - mieszkańców, partyzantów - w trakcie II Wojny Światowej. Opowiada o miłości, przyjaźni, odwadze i walce o wolność, miejsce do życia i miłość. Nawet jeśli nie przepadasz za powieściami historycznymi polecam Ci ją przeczytać.

W krainie „Wielkiej Samotności”

Wydana w 2018 roku powieść, która zachwyciła cały Instagram co do głowy, w tym mnie. „Wielką samotność” napisała Krisin Hannah, autorka „Słowika” ogłoszonego najlepszą powieścią historyczną roku 2016 w rankingu użytkowników Lubimy Czytać. „Wielka samotność” została nominowana w tej samej kategorii, zajmując wysoką pozycję.

Już właściwie od pierwszych stron polubiłem główną bohaterkę, Leni – samotną, trzynastoletnią rudą dziewczynkę, niewątpliwie ładną. Cały jej świat to wieczne kłótnie rodziców, trzaskająca bieda, częste przeprowadzki oraz dziesiątki książek i fotografii. Dziewczyna nie miała przyjaciół, dopóki nie poznała Matthew i [uwaga spoiler] na przyjaźni się nie skończyło. W poszukiwaniu szczęścia i spokojnego życia, rodzina Leni wyjechała ze Seattle aż do krainy “wielkiej samotności” - na Alaskę.

“Czarne niebo bez gwiazd i sypiący gęsto śnieg. Głęboka, niezmącona czerń, pełna szeleszczących drzew i przyczajonych drapieżników.”

Powieść ta jest o walce… o siebie, o przetrwanie, o przyszłość. Ważną rolę gra tutaj miłość, która niejednokrotnie obracała się przeciwko bohaterom, niemalże nie doprowadzając do tragedii. Wspomniana miłość daje jednak nadzieję, tak niezbędną podczas długich zimowych alaskańskich nocy. W zimie dzień trwa tam kilka godzin, a zmrok zapada w mgnieniu oka, a człowiek walczy z naturą i sobą samym.

“Dla Leni upływ każdej sekundy światła wraz z zapadaniem nocy miał dźwięk uderzenia tłuczkiem w kość.”

Krótko mówiąc: piękna i emocjonalna. Pióro autorki jest niezwykle obrazowe, ale też proste i klimatyczne. Bardzo łatwo wyobrazić sobie, to o czym autorka pisze i zaprzyjaźnić się z bohaterami.

W krainie „Wielkiej Samotności”

Wydana w 2018 roku powieść, która zachwyciła cały Instagram co do głowy, w tym mnie. „Wielką samotność” napisała Krisin Hannah, autorka „Słowika” ogłoszonego najlepszą powieścią historyczną roku 2016 w rankingu użytkowników Lubimy Czytać. „Wielka samotność” została nominowana w tej samej kategorii, zajmując wysoką pozycję.

Już właściwie od...

Zakochałem się w tej historii ... znowu. Wiedziałem, że powieść i film mają różne zakończenia, lecz nie wiedziałem, że są TAK RÓŻNE! Lekkie do czytania, łatwe do zrozumienia i poruszające przez prawdziwe opisy natury, uczuć i zachowań. Kiedy je czytasz, możesz poczuć spokój na pierwszym planie. Z całego serca polecam ci powieść Zaklinacz koni.

Zakochałem się w tej historii ... znowu. Wiedziałem, że powieść i film mają różne zakończenia, lecz nie wiedziałem, że są TAK RÓŻNE! Lekkie do czytania, łatwe do zrozumienia i poruszające przez prawdziwe opisy natury, uczuć i zachowań. Kiedy je czytasz, możesz poczuć spokój na pierwszym planie. Z całego serca polecam ci powieść Zaklinacz koni.

Poszukiwałem kilku odpowiedzi by się zrozumieć, jednak poza kilkoma odpowiedziami zyskałem kolejne pytania więc książka jak najbardziej spełnia swoje zadanie. Język jest jak najbardziej przystępny dla nastolatka.

Poszukiwałem kilku odpowiedzi by się zrozumieć, jednak poza kilkoma odpowiedziami zyskałem kolejne pytania więc książka jak najbardziej spełnia swoje zadanie. Język jest jak najbardziej przystępny dla nastolatka.

Christopher Paolini jest niezwykłym twórcą. W wieku 16 lat napisał swoją pierwszą powieść pt. „Eragon”, która została wydana małym nakładem w rodzinnym wydawnictwie w 2009 r. Książka ta cieszyła się znacznym zainteresowaniem. Niedługo po jej premierze, twórca nawiązał współpracę z dużym wydawnictwem, a jego dzieło okazało się bestselerem. Przez kolejne lata, Paolini napisał kolejne trzy tomy, tworząc tym samym serię „Dziedzictwo”. Seria ta zachwyciła tysiące miłośników powieści fantasy. Obecnie pracuje nad kolejną częścią „Dziedzictwa”, a także nad zupełnie nowym projektem fantasy, o czym informuje na swoich social media.

Eragon to nastolatek, który znalazł tajemniczy kamień. Niedługo po tym, z kamienia wykluwa się smoczyca Saphira. Tymczasem wioska chłopaka została zaatakowana przez hordę potworów, przez co zmuszony został do ucieczki. W poszukiwaniu bezpiecznego miejsca przemierzył całą Alagaesię, jednak ciężko o bezpieczeństwo pod panowaniem tyrana Galbatroixa. Wraz z wiekiem smoka, silniejsze stają się magiczne zdolności Eragona, te niebawem zadecydują o losach wielkiej bitwy. Czy chłopak zdąży nauczyć się posługiwać mieczem i pradawną mocą?

„Jeśli stare opowieści nauczyły go czegokolwiek, to tego, że magię i tych, który się nią posługują, należy traktować z najwyższą ostrożnością.”

Powieść napisana jest zrozumiałym i lekkim językiem, jednak na tyle obrazowym, że bez trudu można sobie wyobrazić akcję. Fabuła wciąga czytelnika, niemalże umieszczając go w świecie stworzonym. Chociaż gatunek fantasy nie każdemu pasuje, polecam tę książkę jako łagodny wstęp do gatunku. Osobiście powieść darzę wielkim sentymentem, ponieważ, to od niej rozpoczęła się moja przygoda z czytelnictwem, nie tylko gatunku fantasy. Paolini był także dla mnie inspiracją do spisania moich myśli w formę powieści przeszło 5 lat temu. Jestem zdecydowanie na tak, jeśli chodzi o całą serię "Dziedzictwo".

Christopher Paolini jest niezwykłym twórcą. W wieku 16 lat napisał swoją pierwszą powieść pt. „Eragon”, która została wydana małym nakładem w rodzinnym wydawnictwie w 2009 r. Książka ta cieszyła się znacznym zainteresowaniem. Niedługo po jej premierze, twórca nawiązał współpracę z dużym wydawnictwem, a jego dzieło okazało się bestselerem. Przez kolejne lata, Paolini napisał...