Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Na początku byłam zachwycona, ale im dalej tym bardziej się męczyłam. Niby wzruszająca, trudna, pełna emocji, ale Vafie była bardzo ciężka postacią. Współczułam jej, to jasne, przeszła piekło, ale nie rozumiałam jej zachowań - przychodzenia co niedzielę do rodziców, pozwalanie matce na to wszystko, pracę z nią. I gdzieś w połowie zmęczyło mnie ciągłe mówienie o tym, jak jest żałosna, jak beznadziejna, jak bezwartościowa, zalewanie się łzami, zaprzeczanie wszystkiemu co dobre, te ciężkie uśmiechy i bezradne myśli. Ce też miał wzloty i upadki, ale polubiłam go bardziej. Najlepsze postacie drugoplanowe. Cieszę się, że skończyłam i mogę odłożyć na półkę.

Na początku byłam zachwycona, ale im dalej tym bardziej się męczyłam. Niby wzruszająca, trudna, pełna emocji, ale Vafie była bardzo ciężka postacią. Współczułam jej, to jasne, przeszła piekło, ale nie rozumiałam jej zachowań - przychodzenia co niedzielę do rodziców, pozwalanie matce na to wszystko, pracę z nią. I gdzieś w połowie zmęczyło mnie ciągłe mówienie o tym, jak...

Nie mogę przebrnąć przez tą książkę. Skusiłam się dobrymi opiniami i oceną ogólną... ale tłumaczenie na polski mnie tak bardzo boli. Naaaprawdę! Jest tyle błędów - wyłapałam literówki, źle stawiane znaki interpunkcyjne, powtórzenia (nagminne!!!), zdania, które nie mają sensu. Jeszcze bardziej bolą mnie stawiane w dialogach CIĄGLE wykrzykniki, o co chodzi? Takie tłumaczenia (i to oficjalne, za które płacimy przecież) powinny być karane, seeeerio, nie mogę tego przeboleć. Tłumacz powinien mieć zakaz robienia takiej krzywdy czytelnikom. Książka może i jest ciekawa, ale przez to co dostałam w języku polskim nie jestem w stanie jej skończyć. SMUTEK!

Nie mogę przebrnąć przez tą książkę. Skusiłam się dobrymi opiniami i oceną ogólną... ale tłumaczenie na polski mnie tak bardzo boli. Naaaprawdę! Jest tyle błędów - wyłapałam literówki, źle stawiane znaki interpunkcyjne, powtórzenia (nagminne!!!), zdania, które nie mają sensu. Jeszcze bardziej bolą mnie stawiane w dialogach CIĄGLE wykrzykniki, o co chodzi? Takie tłumaczenia...

Poprzednie pozycje autorki jakoś bardziej przypadły mi do gustu. Typowa młodzieżówka, która od innych niczym szczególnym się nie wyróżnia. Powielam zdanie, że przydługie opisy koszykówki i zmagań Riley w tymże sporcie pomijałam. To jak rzucała do kosza przez dwie strony? Albo godzinę obserwowała chłopaków na boisku? Dzięki. Nic nie wnosiło. Dodatkowo niektóre młodzieżówki mają to do siebie, że i starszy człowiek (ja!), który po nie sięga ma przyjemność z czytania, a tutaj było odwrotnie. Wywracałam oczami niejednokrotnie i męczyłam się, bo język używany w książce był taki jakby... na siłę, nikt dzisiaj już nie używa niektórych zwrotów nawet jeśli autorka myśli, że są zabawne. No trudno. Spodziewałam się więcej, a wyszło jak wyszło. Osobiście nie polecam.

Poprzednie pozycje autorki jakoś bardziej przypadły mi do gustu. Typowa młodzieżówka, która od innych niczym szczególnym się nie wyróżnia. Powielam zdanie, że przydługie opisy koszykówki i zmagań Riley w tymże sporcie pomijałam. To jak rzucała do kosza przez dwie strony? Albo godzinę obserwowała chłopaków na boisku? Dzięki. Nic nie wnosiło. Dodatkowo niektóre młodzieżówki...