Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetna, niesamowicie zabawna książka, która oczywiście autobiografią nie jest (i dziwi mnie, czemu ktokolwiek tego oczekiwał akurat po Carrie Fisher), natomiast mówi o autorce więcej, niż jakakolwiek autobiografia byłaby w stanie powiedzieć. Nawiasem mówiąc, jedyna forma, w jakiej należy się zapoznawać z tą książką to anglojęzyczny audiobook czytany przez samą Carrie Fisher - pojęcie nie mam, jak się ją czyta na papierze, co dopiero w języku polskim, ale to musi być znacznie, znacznie gorsze doświadczenie.

Świetna, niesamowicie zabawna książka, która oczywiście autobiografią nie jest (i dziwi mnie, czemu ktokolwiek tego oczekiwał akurat po Carrie Fisher), natomiast mówi o autorce więcej, niż jakakolwiek autobiografia byłaby w stanie powiedzieć. Nawiasem mówiąc, jedyna forma, w jakiej należy się zapoznawać z tą książką to anglojęzyczny audiobook czytany przez samą Carrie...

Nasuwają mi się dwie myśli po lekturze tej książki. Po pierwsze, mogą ją w pełni docenić tylko fani seriali sci-fi, a w szczególności oryginalnego "Star Treka", co nieco ogranicza jej "siłę rażenia" i zarazem sprawia, że fani ci, jak ja, czytają ją z szerokim uśmiechem na ustach. Po drugie, ktokolwiek wymyślił okładkę polskiego wydania "Redshirts" (i nie mówię tu o ilustratorze, tylko zleceniodawcy) jest kompletnym idiotą. Przepraszam, ale nie potrafię inaczej nazwać osoby, która każe na okładce dać dwie totalnie losowe, losowo ubrane, niemające absolutnie żadnego związku z fabułą postacie zamiast cudownego nawiązania do czerwonych startrekowych mundurów z oryginalnej okładki.

Nasuwają mi się dwie myśli po lekturze tej książki. Po pierwsze, mogą ją w pełni docenić tylko fani seriali sci-fi, a w szczególności oryginalnego "Star Treka", co nieco ogranicza jej "siłę rażenia" i zarazem sprawia, że fani ci, jak ja, czytają ją z szerokim uśmiechem na ustach. Po drugie, ktokolwiek wymyślił okładkę polskiego wydania "Redshirts" (i nie mówię tu o...

To byłaby świetna kontynuacja losów kapitana Reddy'ego i spółki - z kolejną fascynującą wyprawą w nieznane i licznymi, ciekawymi bitwami - gdyby nie to, że po pierwsze autor kompletnie pokpił wątek okrętu "Savoie", wręcz doprowadził go do absurdu, a po drugie bez sensownego wyjaśnienia niemalże zrównał poziom technologiczny Japończyków Kurokawy do poziomu Wielkiego Sojuszu. Ale, jako się rzekło, choć świetna książka to nie jest, to z pewnością bardzo dobra i czyta się ją znakomicie.

To byłaby świetna kontynuacja losów kapitana Reddy'ego i spółki - z kolejną fascynującą wyprawą w nieznane i licznymi, ciekawymi bitwami - gdyby nie to, że po pierwsze autor kompletnie pokpił wątek okrętu "Savoie", wręcz doprowadził go do absurdu, a po drugie bez sensownego wyjaśnienia niemalże zrównał poziom technologiczny Japończyków Kurokawy do poziomu Wielkiego Sojuszu....