Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W Mariefred pojawiają się dwaj niesforni bracia- Alrik i Viggo. Od samego początku są z nimi same kłopoty: rozbijające się szyby, pojawiające się siniaki oraz wariacje ich nowej opiekunki zastępczej. W tym samym czasie na ulicach miasteczka zaczyna się robić niebezpiecznie. Czas pulsuje, a ona nadchodzi. Ciemność...
Czy chłopcy mają z tym coś wspólnego?
Przekonajcie się sami.

„PAX. Pal przekleństwa” to pierwszy tom sagi PAX stworzony przez niesamowity, a można i rzec zaskakujący duet dwóch pisarek w składzie Asa Larsson i Ingela Korsell. Połączenie kryminalnego zmysłu pierwszej pani z młodzieżowym spojrzeniem drugiej, które na dodatek mieszają się z mitologią skandynawską według mnie był strzałem w dziesiątkę.
Oprócz tego w książce mamy kontrastowych bohaterów borykających się z trudnym etapem życia jakim jest dzieciństwo. Niby banał, nic nowego, a jednak po dodaniu odrobiny humoru oraz magii , historia zaczyna nabierać barw i pozwala nam dostrzec ważne fakty, na które zwracają uwagę dzieci.

Opowiadanie zostało napisane prostym językiem, dzięki czemu czyta się go lekko i przyjemnie. Jedynym minusem jest to, że książka kończy się dość szybko. 150 stron to stanowczo za mała ilość na rozwinięcie akcji i pokochanie fabuły. Myślę jednak, że z każdą częścią będzie tylko lepiej.

Na sam koniec pragnę zwrócić uwagę na piękne wydanie tego tomu. Henrik Jonsson wykonał niesamowitą pracę i widać, że włożył w to całe swoje serce. Nawet śmiem stwierdzić, że jeśli historia komuś nie odpowiada to i tak powinien po nią sięgnąć właśnie ze względu na wspaniałe ilustracje. Naprawdę warto!

W Mariefred pojawiają się dwaj niesforni bracia- Alrik i Viggo. Od samego początku są z nimi same kłopoty: rozbijające się szyby, pojawiające się siniaki oraz wariacje ich nowej opiekunki zastępczej. W tym samym czasie na ulicach miasteczka zaczyna się robić niebezpiecznie. Czas pulsuje, a ona nadchodzi. Ciemność...
Czy chłopcy mają z tym coś wspólnego?
Przekonajcie się...

Pani Christie odwaliła kawał dobrej roboty! Wielkie brawa dla niej, gdyż trudno jest napisać tak fantastyczny kryminał, gdzie do ostatnich stron czytelnik nie wie, kto jest sprawcą.

Pani Christie odwaliła kawał dobrej roboty! Wielkie brawa dla niej, gdyż trudno jest napisać tak fantastyczny kryminał, gdzie do ostatnich stron czytelnik nie wie, kto jest sprawcą.

Wiele razy przechodziłam obok tej książki obojętnie. Jakoś nie miałam ochoty po nią sięgać, coś od niej mnie odpychało. Jednak do przeczytania zmusił mnie mój chłopak, dając mi ją na gwiazdkę. I nie żałuje! Historia strasznie mnie wciągnęła. Do tego książka napisana przejrzystym językiem, bohaterowie dopracowani, a sama fabuła ciekawa. Już nie mogę się doczekać kiedy sięgnę po następną część.

Wiele razy przechodziłam obok tej książki obojętnie. Jakoś nie miałam ochoty po nią sięgać, coś od niej mnie odpychało. Jednak do przeczytania zmusił mnie mój chłopak, dając mi ją na gwiazdkę. I nie żałuje! Historia strasznie mnie wciągnęła. Do tego książka napisana przejrzystym językiem, bohaterowie dopracowani, a sama fabuła ciekawa. Już nie mogę się doczekać kiedy sięgnę...