Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka Kapuścińskiego nie rozczarowała mnie, opis sytuacji politycznej Iranu było opisany prosto, zrozumiale i to trochę przerażało. Przerażało, bo autor, pisał o tym tak spokojnie, normalnie. Ale w końcu nie jest to bajka, która trzeba ubarwiać, a prawdziwa historia. Autor swoich charakterystycznym stylem dostarcza nam szczegółów panowania dwóch szachów: ojca i syna, oraz ogólnikowego stylu życia zwykłych ludzi, a także doprawia wszystko szczyptą historii. Polecam gorąco!

Książka Kapuścińskiego nie rozczarowała mnie, opis sytuacji politycznej Iranu było opisany prosto, zrozumiale i to trochę przerażało. Przerażało, bo autor, pisał o tym tak spokojnie, normalnie. Ale w końcu nie jest to bajka, która trzeba ubarwiać, a prawdziwa historia. Autor swoich charakterystycznym stylem dostarcza nam szczegółów panowania dwóch szachów: ojca i syna, oraz...

Książka bardzo wciągająca. Autor prostym językiem przekazuje fakty, relacjonuje atak terrorystyczny na teatr na Dubrowce, oraz przedstawia życie 'ofiar Putina' takich jak Anna Politkowska, czy Aleksander Litwinienko. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy o rządach współczesnej Rosji za co jestem bardzo wdzięczna autorowi. Polecam gorąco!

Książka bardzo wciągająca. Autor prostym językiem przekazuje fakty, relacjonuje atak terrorystyczny na teatr na Dubrowce, oraz przedstawia życie 'ofiar Putina' takich jak Anna Politkowska, czy Aleksander Litwinienko. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy o rządach współczesnej Rosji za co jestem bardzo wdzięczna autorowi. Polecam gorąco!

Ponownie, jak z pozostałymi książkami pana Kapuścińskiego, dowiedziałam się czegoś o wydarzeniach w pewnym kraju. W przypadku tej książki jest to Angola. Styl relacjonowania wydarzeń typowy dla R.K. wciągający, przekazujący mnóstwo faktów, szczegółów, których nie dowiedziałbym się pewnie nigdzie indziej.

Ponownie, jak z pozostałymi książkami pana Kapuścińskiego, dowiedziałam się czegoś o wydarzeniach w pewnym kraju. W przypadku tej książki jest to Angola. Styl relacjonowania wydarzeń typowy dla R.K. wciągający, przekazujący mnóstwo faktów, szczegółów, których nie dowiedziałbym się pewnie nigdzie indziej.