Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niby wszystko jest na miejscu. Pomysł jest niezły, akcja idzie do przodu, ale coś jest bardzo nie tak. Na początku myślałem, że to wina tłumaczenia, ale jak skoro napisał to Polak...

W skrócie bardzo słaby początek serii, ale bez obaw kolejne części są bez porównania lepsze. Właściwie tą książkę można sobie darować i od przeskoczyć na tom drugi, niewielka strata a dalsze tomy są warte przeczytania.

Niby wszystko jest na miejscu. Pomysł jest niezły, akcja idzie do przodu, ale coś jest bardzo nie tak. Na początku myślałem, że to wina tłumaczenia, ale jak skoro napisał to Polak...

W skrócie bardzo słaby początek serii, ale bez obaw kolejne części są bez porównania lepsze. Właściwie tą książkę można sobie darować i od przeskoczyć na tom drugi, niewielka strata a dalsze...

Książka jakich wiele, fabuła niestety nie zaskakuje i czyta się w miarę dobrze. Dlaczego tylko w miarę dobrze? Bo przekład jest, mówiąc brutalnie, schrzaniony. Pan Michał Studniarek nie ma pojęcia o wojskowym żargonie czy języku technicznym, często tłumaczy dosłownie, wręcz maszynowo, przez co fabuła traci i to sporo. Nie będę wnikał czy to brak kompetencji czy po prostu droga na łatwiznę. Jeżyli kolejne tomy będą również przekładane przez pana Michała, to ja pasuje i pomęczę się z oryginałem.

Książka jakich wiele, fabuła niestety nie zaskakuje i czyta się w miarę dobrze. Dlaczego tylko w miarę dobrze? Bo przekład jest, mówiąc brutalnie, schrzaniony. Pan Michał Studniarek nie ma pojęcia o wojskowym żargonie czy języku technicznym, często tłumaczy dosłownie, wręcz maszynowo, przez co fabuła traci i to sporo. Nie będę wnikał czy to brak kompetencji czy po prostu...

W kilku słowach - jest to pamiętnik uczestnika szkolenia w dżungli, na które pojechała grupa chłopaków z GROMu.

Nie znajdziecie tu żadnych tajemnic na temat samego szkolenia, nie dowiecie się niczego nowego o formacji GROM, generalnie nie mu absolutnie żadnej wiedzy tajemnej. Jest za to dowód na to, że GROM to mimo wszystko wojsko... specjalne :)

Naval nieustannie nabija się i najeżdża na Śniadego (swoją drogą autora Celu za horyzontem), czyli najwyższego stopniem uczestnika szkolenia. Wielokrotnie "udowadnia", że gość jest totalna sierotą i właściwie to bardziej przeszkadza niż pomaga. Jest to o tyle zaskakujące, że Śniady na kilku szkoleniach już był (włącznie ze szkoleniem zielonych beretów w USA), co nieco przeżył, a tu raptem jest ostatnia łajzą - bardzo polskie podejście bez dwóch zdań :)

Tak czy inaczej książka bardzo lekka, zabawna i dobrze napisana.

W kilku słowach - jest to pamiętnik uczestnika szkolenia w dżungli, na które pojechała grupa chłopaków z GROMu.

Nie znajdziecie tu żadnych tajemnic na temat samego szkolenia, nie dowiecie się niczego nowego o formacji GROM, generalnie nie mu absolutnie żadnej wiedzy tajemnej. Jest za to dowód na to, że GROM to mimo wszystko wojsko... specjalne :)

Naval nieustannie...