Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przeczytałem tak naprawdę drugi raz. Pierwszy raz tuż po premierze. I wtedy mi się nie podobała. Teraz, po bodaj dwóch latach, uważam, że to dobra książka. Nie dorównuje oczywiście poziomowi Sagi o Wiedźminie czy Opowiadaniom, ale stanowi miły i nostalgiczny książkowy powrót do tego świata. Ale nie jestem jeszcze pewien czy dodam ją do mojego kanonu książek, które muszę przeczytać raz w roku, a inne książki o Geralcie w tym kanonie są.

Przeczytałem tak naprawdę drugi raz. Pierwszy raz tuż po premierze. I wtedy mi się nie podobała. Teraz, po bodaj dwóch latach, uważam, że to dobra książka. Nie dorównuje oczywiście poziomowi Sagi o Wiedźminie czy Opowiadaniom, ale stanowi miły i nostalgiczny książkowy powrót do tego świata. Ale nie jestem jeszcze pewien czy dodam ją do mojego kanonu książek, które muszę...

Ma swój urok, ale szału nie ma...

Ma swój urok, ale szału nie ma...

Długo odkładałem. Klasyk. Trzeba przeczytać!

Długo odkładałem. Klasyk. Trzeba przeczytać!

Przeczytałem ją po raz drugi, po, bodaj, 10 latach. I podobnie jak wcześniej kończyłem ją oszołomiony i z poczuciem, że coś przegapiłem. Mega surrealistyczna i zakręcona, ale w tym zakręceniu, trzymająca się zasad ustalonych przez Autora. Zdecydowanie trzeba przeczytać.

Przeczytałem ją po raz drugi, po, bodaj, 10 latach. I podobnie jak wcześniej kończyłem ją oszołomiony i z poczuciem, że coś przegapiłem. Mega surrealistyczna i zakręcona, ale w tym zakręceniu, trzymająca się zasad ustalonych przez Autora. Zdecydowanie trzeba przeczytać.