Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świat w "Ostatniej Godzinie" chyli się ku upadkowi. Ziemią targają katastrofy klimatyczne, zatonęła już cała Australia, pogoda zmienia się praktycznie co chwilę. Akcja powieści dzieje się w Amsterdamie, gdzie podczas szalonej burzy dochodzi do, pozornie przypadkowego, spotkania dwojga ludzi- Mercy i Alexa. No właśnie, ich spotkanie wcale nie jest przypadkowe, gdyż naszych bohaterów coś łączy - oboje doświadczają pewnych dziwnych, nadnaturalnych zjawisk w swoim ciele. Ich zadaniem jest dowiedzieć się, co za tym stoi. Nawet nie podejrzewają, że staną się elementem pewnego boskiego planu…

Uważam, że książka jest bardzo udanym debiutem. Ba, moim zdaniem nie widać po niej, że to debiut, choć nie jest idealna. Ale zacznijmy od plusów.

Pierwszym z nim jest styl pisania. Książkę rewelacyjnie się czyta, opisy nie są nużące, a dialogi są naturalne, inteligentne i chwilami zabawne. Tak jak wspomniałam, nie powiedziałabym że to debiut literacki. Nie raził również fakt, że książka jest pisana przez dwie autorki - ich rozdziały nie różniły się stylem i wszystko było spójne. Przez książkę po prostu się płynie, niezależnie czy w danym momencie bohaterowie są w centrum niebezpiecznej akcji, czy też jedynie rozmawiają i jedzą obiad.

Jeśli chodzi o akcję – ze względu na pokaźną grubość książki rozwija się ona raczej powoli, ale moim zdaniem to dobrze. Nie lubię kiedy akcja gna na łeb na szyję, a tutaj mamy momenty spowolnienia, dzięki którym mamy czas na chwilę refleksji nad tym, co się dzieje i co przeżywają bohaterowie. Jednocześnie, pomimo ponad 600 stron ani przez chwilę się nie nudziłam.

Jednak najbardziej zachwyciła mnie kreacja bohaterów. Rzadko kiedy zdarza mi się tak zżyć z bohaterami jak tutaj, a to wszystko dlatego, że zarówno Mercy i Alex, jak i postanie drugoplanowe zostali bardzo dobrze napisani. To jest doskonały przykład na to, że da się stworzyć bohaterów kompletnych – takich, którzy mają złożony charakter, skomplikowaną przeszłość, których możemy poznawać kawałek po kawałku tak, jakby byli prawdziwymi ludźmi. Ogromnie podobała mi się relacja między Mercy i Alexem, to, jak się rozwijała. Cieszę się, że autorki nie zdecydowały się na zbyt nachalny wątek romantyczny. Sceny rozmów Mercy i Alexa były zdecydowanie moimi ulubionymi, a ta, w której słuchają muzyki i tańczą, to już w ogóle jest złoto. Ten rozdział emocjonalnie wbił mnie w fotel. To jest jedna z tych scen, które zostaną w moim sercu na długo.

Jedyne co nie do końca przypadło mi do gustu to wątek związany z aniołami i demonami. A szkoda, bo odgrywał on ważną rolę w powieści. Mam wrażenie, że nie został on do końca dopracowany. Podczas czytania miałam wiele pytań, na które nie znalazłam odpowiedzi. Nie do końca wiem, jaka była motywacja nadnaturalnych istot – dlaczego dążyły do końca świata? Dlaczego wybrały akurat te osoby, aby zrealizować swój plan? I w końcu, dlaczego Mercy i Alex nie próbowali ich powstrzymać? Nie wiem, czy to kwestia tego, że po prostu nie zrozumiałam tego wątku, czy też nie został on dobrze wytłumaczony. Niestety, lekko zawiodło mnie też zakończenie, uważam że finał był rozczarowujący w stosunku do napięcia budowanego przez całą powieść. Natomiast podobał mi się epilog i lekko otwarte zakończenie.

Podsumowując, myślę, że „Ostatnia Godzina” to ciekawa pozycja, dostarczyła mi dużo emocji i dobrej zabawy. Wciągnęłam się w nią mocno i myślę, że zapamiętam ją na długo. Jeżeli nastawiacie się głównie na wątek biblijnej apokalipsy – możecie być lekko rozczarowani, gdyż myślę, że wymaga on dopracowania. Natomiast jeśli po prostu szukacie niebanalnej historii, w której znajdziecie wielowymiarowych bohaterów, ciekawą akcję, niepokojącą atmosferę i cały wachlarz emocji – nie będziecie żałować i pokochacie ją tak jak ja.

Świat w "Ostatniej Godzinie" chyli się ku upadkowi. Ziemią targają katastrofy klimatyczne, zatonęła już cała Australia, pogoda zmienia się praktycznie co chwilę. Akcja powieści dzieje się w Amsterdamie, gdzie podczas szalonej burzy dochodzi do, pozornie przypadkowego, spotkania dwojga ludzi- Mercy i Alexa. No właśnie, ich spotkanie wcale nie jest przypadkowe, gdyż naszych...

Właśnie przeczytałam "Zieloną Milę" i nie jestem w stanie napisać nic sensownego, poza tym że jest GENIALNA. Niezwykła historia i cała masa emocji, do tego świetnie wykreowani bohaterowie - wszystko jest mistrzowskie. Wielki szacunek dla Stephena Kinga za to co stworzył.

Właśnie przeczytałam "Zieloną Milę" i nie jestem w stanie napisać nic sensownego, poza tym że jest GENIALNA. Niezwykła historia i cała masa emocji, do tego świetnie wykreowani bohaterowie - wszystko jest mistrzowskie. Wielki szacunek dla Stephena Kinga za to co stworzył.

Po "Zapisane w wodzie" sięgnęłam głównie z ciekawości, gdyż książka ta bardzo mocno podzieliła czytelników. Wydaje mi się, patrząc na recenzje, że tę książkę albo się kocha albo się jej nienawidzi. Po lekturze mogę zdecydowanie powiedzieć że należę do tej pierwszej grupy.
"Zapisane w wodzie" to thriller psychologiczny, nastawiony raczej nie na akcję, lecz właśnie na aspekt psychologiczny i być może to jest właśnie źródłem niektórych rozczarowań. Mi jednak się to podobało. Książka opowiada historię Beckford, małego miasteczka w którym najważniejszym miejscem jest rzeka i Topielisko, miejsce owiane tajemnicami i legendami. Miejsce samobójców, lub raczej "miejsce, w którym można pozbyć się kłopotliwych kobiet"
Głównym wątkiem jest domniemane samobójstwo Nel Abbot, ale szybko okazuje się że książka kryje wiele innych wątków, każdy z bohaterów ma swoje sekrety, a śmierć Nel jest tylko wierzchołkiem góry lodowej.
Powieść jest świetnie napisana, od razu polubiłam styl autorki, to jak plastycznie opisuje miejsca, osoby i emocje. Paula Hawkins stworzyła niesamowity, lekko mroczny klimat małego miasteczka i jego mieszkańców. Najbardziej spodobało mi się to, co wiele osób uważa za wadę tej książki, czyli wieloosobowa narracja. Historia opowiedziana jest z wielu punktów widzenia, dzięki czemu możemy głębiej się z nią zapoznać, jest bardziej wielowymiarowa. Jednocześnie na początku musimy się trochę nagłówkować żeby odkryć kto jest kim i jakie są powiązania między bohaterami, co jest dodatkowym atutem.
Podsumowując, "Zapisane w wodzie" to oryginalna, klimatyczna i wciągająca powieść, którą serdecznie polecam fanom zagadek, sekretów i mrocznych tajemnic.

Po "Zapisane w wodzie" sięgnęłam głównie z ciekawości, gdyż książka ta bardzo mocno podzieliła czytelników. Wydaje mi się, patrząc na recenzje, że tę książkę albo się kocha albo się jej nienawidzi. Po lekturze mogę zdecydowanie powiedzieć że należę do tej pierwszej grupy.
"Zapisane w wodzie" to thriller psychologiczny, nastawiony raczej nie na akcję, lecz właśnie na aspekt...