Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tak to jest, jak obiecasz komuś na łożu śmierci, że napiszesz o was książkę. Potem piszesz i piszesz, i się nie klei, i nic z tego nie wynika, ale skończyć musisz. Opisana przez Patti Smith historia znajomości i związku z Robertem Mapplethorpem raz tonie w milionach zbędnych detali, by za chwilę ledwie półgębkiem napomknąć o sprawach najważniejszych. I niby mamy tu obraz dojrzewania artystów, ale pasjonującej historii brak, fabularnie opowieść się rozmywa. Pretensji nie mam, w końcu autorka karierę zrobiła na formach krótszych śpiewanych. Dla fanów Smith, Mapplethorpa lub dla osób mocno zainteresowanych artystycznym życiem Nowego Jorku na przełomie lat 60. i 70.

Tak to jest, jak obiecasz komuś na łożu śmierci, że napiszesz o was książkę. Potem piszesz i piszesz, i się nie klei, i nic z tego nie wynika, ale skończyć musisz. Opisana przez Patti Smith historia znajomości i związku z Robertem Mapplethorpem raz tonie w milionach zbędnych detali, by za chwilę ledwie półgębkiem napomknąć o sprawach najważniejszych. I niby mamy tu obraz...

Dyskurs o mieście, jaki jest, każdy widzi. Miasto ma ściągać kapitał i umożliwiać ludziom przewiezienie dupy samochodem z domu do pracy, kościoła i centrum handlowego. Kult samochodu i neoliberalne pierdololo tak przeorały ludziom mózgi, że często popierają inwestycje utrudniające życie i dewastujące przestrzeń publiczną na dziesięciolecia. (Wciąż nie mogę się otrząsnąć po obejrzeniu filmiku z otwarcia okrągłej kładki dla pieszych w Rzeszowie.) Podwyżka cen biletów komunikacji miejskiej, likwidacja lub prywatyzacja stołówek szkolnych, cięcia w kulturze - w ostatnich latach przeszła to większość polskich samorządów, na które przerzucane są kolejne obowiązki, bez idących za nimi subwencji z centrali. Mieszkańcy reagowali krótkotrwałym oburzeniem, sporadycznymi protestami i ogólnym tumiwisizmem, bo przecież nie będziemy dokładali do plebsu zasuwającego śmierdzącymi autobusami, jeść to dzieci powinny w domu, a do kina sam se bilet kupię. No więc to wszystko ma się zmienić. Książka Nawratka to kolejna w ostatnim czasie zapowiedź rewolucji, która ma włączyć mieszkańców w procesy decyzyjne i zmienić dominujące postrzeganie miasta w kategorii zysku. Intelektualne podłoże już jest, teraz trzeba czekać.

Dyskurs o mieście, jaki jest, każdy widzi. Miasto ma ściągać kapitał i umożliwiać ludziom przewiezienie dupy samochodem z domu do pracy, kościoła i centrum handlowego. Kult samochodu i neoliberalne pierdololo tak przeorały ludziom mózgi, że często popierają inwestycje utrudniające życie i dewastujące przestrzeń publiczną na dziesięciolecia. (Wciąż nie mogę się otrząsnąć po...

Trudno w Polsce o bardziej obrośniętą miejskimi legendami tematykę niż HIV/AIDS. A jeszcze trudniej o kompendium, które by ten temat odczarowało za pomocą faktów i przystępnie opracowanych wyników badań naukowych. Książka Janiszewskiego też takim kompendium nie jest. Autor na początku zaznacza, że bardziej chodzi mu o pytanie niż udzielanie odpowiedzi. To raczej hifowa publicystyka wsparta historycznym rysem i kilkoma human stories; rzecz mocno autotematyczna, przez co bez szans na trafienie pod strzechy, choć biurowa klasa średnia mogłaby się książką zainteresować. Janiszewskiego znałem do tej pory przede wszystkim z radia, więc dodatkowy punkt za świetny język i erudycję.

Trudno w Polsce o bardziej obrośniętą miejskimi legendami tematykę niż HIV/AIDS. A jeszcze trudniej o kompendium, które by ten temat odczarowało za pomocą faktów i przystępnie opracowanych wyników badań naukowych. Książka Janiszewskiego też takim kompendium nie jest. Autor na początku zaznacza, że bardziej chodzi mu o pytanie niż udzielanie odpowiedzi. To raczej hifowa...