Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książkę często oceniam po tym jak się ją czyta pod koniec. Zbliżając się nie ubłagalnie do ostatnich stron, zaczęło mi się nudzić, ponieważ wydawało mi się że już nic nowego nie może mnie zaskoczyć , że wszystko co miało zostało już wyjawione. Och jakże błędna to była opinia. Książka od początku do końca to ogromna tajemnica, którą powoli odkrywa się czytając aż do ostatniej strony. Kiedy w końcu można ją zamknąć i zastanowić się nad całą poznaną historią, dostrzega się wspaniałe dzieło. Zresztą nie jedyne tej autorki.

Książkę często oceniam po tym jak się ją czyta pod koniec. Zbliżając się nie ubłagalnie do ostatnich stron, zaczęło mi się nudzić, ponieważ wydawało mi się że już nic nowego nie może mnie zaskoczyć , że wszystko co miało zostało już wyjawione. Och jakże błędna to była opinia. Książka od początku do końca to ogromna tajemnica, którą powoli odkrywa...

Piękny obraz ks. Tishnera, jego duchowości, humoru, "góralskości". Obraz człowieka wolnego, filozofa, myśliciela a przede wszystkim księdza zauważającego problemy współczesnego kościoła, nie bojącego się o nich mówić (ale mówiącego z szacunkiem, zdrowym krytycyzmem, autoironią i humorem). Książka daje nadzieję, pokazuje że kościół można kochać z jego ułomnością. To także ciekawa lektura, pozwalająca w malutkim stopniu poznać duchowość góralską. :)

Piękny obraz ks. Tishnera, jego duchowości, humoru, "góralskości". Obraz człowieka wolnego, filozofa, myśliciela a przede wszystkim księdza zauważającego problemy współczesnego kościoła, nie bojącego się o nich mówić (ale mówiącego z szacunkiem, zdrowym krytycyzmem, autoironią i humorem). Książka daje nadzieję, pokazuje że kościół można kochać z jego ułomnością. To także...

Rewelka. Warto przeczytać kilka razy, bo zawsze można odkryć coś nowego. Może fragmenty opisowe są nudne, ale całosć bezapelacyjnie zasługuje na miano wielkiego dzieła.

Rewelka. Warto przeczytać kilka razy, bo zawsze można odkryć coś nowego. Może fragmenty opisowe są nudne, ale całosć bezapelacyjnie zasługuje na miano wielkiego dzieła.