Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Zmarnowany potencjał, momentami mnie wręcz nużyła.

Zmarnowany potencjał, momentami mnie wręcz nużyła.

Bardzo dobre słuchowisko pełne opinii specjalistów i faktów pochodzących z akt sprawy. Komparatystyczne ujęcie opinii biegłych i aktualnego stanu wiedzy pozwala również na analizę opiniodawstwa. Załączony przewodnik pozwala zapoznać się ze zdjęciami unikalnych dowodów, mapami miejsc istotnych dla sprawy oraz innymi grafikami, które urozmaicają kontakt z audioserialem.

Bardzo dobre słuchowisko pełne opinii specjalistów i faktów pochodzących z akt sprawy. Komparatystyczne ujęcie opinii biegłych i aktualnego stanu wiedzy pozwala również na analizę opiniodawstwa. Załączony przewodnik pozwala zapoznać się ze zdjęciami unikalnych dowodów, mapami miejsc istotnych dla sprawy oraz innymi grafikami, które urozmaicają kontakt z audioserialem.

Przede wszystkim nostalgia.

Przede wszystkim nostalgia.

Nie dorasta do pięt Faustowi, w porównaniu czuć przybywające lata literackiej praktyki.

Nie dorasta do pięt Faustowi, w porównaniu czuć przybywające lata literackiej praktyki.

Zła poezja boli całe życie.

Zła poezja boli całe życie.

Daje niekiedy potrzebną ułudę, ale prawda przewyższa wszelkie iluzje. Z nauką nie ma to nic wspólnego.

Daje niekiedy potrzebną ułudę, ale prawda przewyższa wszelkie iluzje. Z nauką nie ma to nic wspólnego.

Wieloletnia praca Magdy Omilianowicz przekształciła się w obszerne i imponujące studium przypadku Leszka Pękalskiego. Jak dotąd nie czytałam lepszego reportażu na temat polskiego seryjnego mordercy. Tytuł co prawda nieco krzywdzący, ale w istocie tym właśnie dla ludzi był i jest Leszek - bestią. Książka odkrywa przed nami, że taka ocena może być niewłaściwa. Polecam serdecznie odsłuchanie audiobooka.

Wieloletnia praca Magdy Omilianowicz przekształciła się w obszerne i imponujące studium przypadku Leszka Pękalskiego. Jak dotąd nie czytałam lepszego reportażu na temat polskiego seryjnego mordercy. Tytuł co prawda nieco krzywdzący, ale w istocie tym właśnie dla ludzi był i jest Leszek - bestią. Książka odkrywa przed nami, że taka ocena może być niewłaściwa. Polecam...

Pozycję w znacznej mierze należy traktować jako rozwinięcie konceptu zła banalnego.

Pozycję w znacznej mierze należy traktować jako rozwinięcie konceptu zła banalnego.

Biblia psychopatologiczna, ale nieco się już starzeje, tym bardziej, że tyczy się ujęcia w DSM-IV, nie nowej edycji klasyfikacji.

Biblia psychopatologiczna, ale nieco się już starzeje, tym bardziej, że tyczy się ujęcia w DSM-IV, nie nowej edycji klasyfikacji.

Podobnie jak pisma Nietzschego, książka potrafi odmienić życie poprzez nadanie nowego spojrzenia na realizację oraz ustalanie egzystencjalnego sensu. Tym wartościowsza, że wzbogacona o doświadczenia obozowe autora, które w świetle teorii stanowią istotny kontekst. Ponadto jest to książka wprowadzająca do nietypowego rodzaju psychoterapii. Niewątpliwie jednak pozycja zasługuje na nowe wydanie z inną, mniej patetyczną okładką...

Podobnie jak pisma Nietzschego, książka potrafi odmienić życie poprzez nadanie nowego spojrzenia na realizację oraz ustalanie egzystencjalnego sensu. Tym wartościowsza, że wzbogacona o doświadczenia obozowe autora, które w świetle teorii stanowią istotny kontekst. Ponadto jest to książka wprowadzająca do nietypowego rodzaju psychoterapii. Niewątpliwie jednak pozycja...

Opinia będzie krótka: "Historia antykultury" powinna stanowić antyprzykład dla wszystkich przygotowujących pracę zaliczeniową, dyplomową czy po prostu realizujących się w nauce. Nie znam pozycji, która zawierałaby więcej błędów logicznych.

Opinia będzie krótka: "Historia antykultury" powinna stanowić antyprzykład dla wszystkich przygotowujących pracę zaliczeniową, dyplomową czy po prostu realizujących się w nauce. Nie znam pozycji, która zawierałaby więcej błędów logicznych.

Książka, która swego czasu pomogła mi przemóc nihilizm w moim życiu. Trzeba więc jej przyznać, że spełniła swoją rolę, bo właśnie odpowiedzią na XIX-wieczną tendencję popadania w duchowy marazm i beznadzieję było między innymi "Tako rzecze Zaratustra". Forma przedstawienia idei moim zdaniem jest nad wyraz atrakcyjna i skuteczna, a to ze względu na poetyckość i metaforyczność języka użytego w dziele Nietzschego. Pozycja dzięki specyficznemu użyciu języka spełnia również rolę terapeutyczną.

Książka, która swego czasu pomogła mi przemóc nihilizm w moim życiu. Trzeba więc jej przyznać, że spełniła swoją rolę, bo właśnie odpowiedzią na XIX-wieczną tendencję popadania w duchowy marazm i beznadzieję było między innymi "Tako rzecze Zaratustra". Forma przedstawienia idei moim zdaniem jest nad wyraz atrakcyjna i skuteczna, a to ze względu na poetyckość i...

Niestety mało w tej książce raportu, a tym właśnie miał być w założeniu "Eichmann w Jerozolimie". Traktując jednak dzieło jako rozprawę filozoficzną (wbrew prośbom autorki, ale zgodnie ze stanem faktycznym, o czym pisał również Wodziński), która stanowi wprowadzenie i kontekst dla terminu zła banalnego, możemy uznać, że pozycja niesie istotną wartość nie tylko dla filozofii, ale, jak się okazuje, również psychologii, kryminologii czy socjologii.

Niestety mało w tej książce raportu, a tym właśnie miał być w założeniu "Eichmann w Jerozolimie". Traktując jednak dzieło jako rozprawę filozoficzną (wbrew prośbom autorki, ale zgodnie ze stanem faktycznym, o czym pisał również Wodziński), która stanowi wprowadzenie i kontekst dla terminu zła banalnego, możemy uznać, że pozycja niesie istotną wartość nie tylko dla...

Rzecz dziwna oceniać własną książkę, więc przyjmijmy, że oceniam wkład Patrycji Słomki w tę pozycję, a zapewniam, że jest on ogromny. Dzięki drugiej autorce teoria socjalizacji z izolacją po raz pierwszy zyskała naukowe i obszerne uzasadnienie. Dziękuję, że stworzyłaś ze mną tę publikację.

Przyznaję jednak, że rzadko czegokolwiek żałuję, ale gdybym mogła nie napisałabym tej (czy jakiejkolwiek pozycji) we współpracy z kocim celebrytą z okładki i projektem Catvisors. Powody na razie zachowam dla siebie.

Rzecz dziwna oceniać własną książkę, więc przyjmijmy, że oceniam wkład Patrycji Słomki w tę pozycję, a zapewniam, że jest on ogromny. Dzięki drugiej autorce teoria socjalizacji z izolacją po raz pierwszy zyskała naukowe i obszerne uzasadnienie. Dziękuję, że stworzyłaś ze mną tę publikację.

Przyznaję jednak, że rzadko czegokolwiek żałuję, ale gdybym mogła nie napisałabym...