Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Prawda? Prawda o tym wszystkim? Prawda jest taka, że była to historia o wielu różnych sprawach, przede wszystkim o idiotach. Bo my, my także, robimy wszystko, co w naszej mocy. Staramy się podołać dorosłości, kochać się nawzajem i pojąć, jak, do jasnej ciasnej, podłącza się kabel USB. Szukamy czegoś, czego moglibyśmy się trzymać, o co moglibyśmy walczyć i na co moglibyśmy czekać. Robimy co w naszej mocy, żeby nauczyć dzieci pływać. To nas łączy; mimo że w większości pozostajemy sobie obcy, nigdy nie wiemy, co sobie wzajemnie robimy, jak twoje życie wpływa na moje. Może w pośpiechu minęliśmy się dzisiaj w tłumie i żadne z nas tego nie zauważyło, włókna twojego płaszcza na moment splotły się z moimi, a potem zniknęliśmy. Nie wiem, kim jesteś. Ale kiedy dziś wieczorem wrócisz do domu, kiedy ten dzień się skończy i pochłonie nas noc, pozwól sobie na głęboki oddech. Bo ten dzień także przetrwaliśmy. A jutro zacznie się nowy.

Prawda? Prawda o tym wszystkim? Prawda jest taka, że była to historia o wielu różnych sprawach, przede wszystkim o idiotach. Bo my, my także, robimy wszystko, co w naszej mocy. Staramy się podołać dorosłości, kochać się nawzajem i pojąć, jak, do jasnej ciasnej, podłącza się kabel USB. Szukamy czegoś, czego moglibyśmy się trzymać, o co moglibyśmy walczyć i na co moglibyśmy czeka...

Bo dziś oczekuje się od nas nieustannie, że sprostujemy niepojęcie wielu rzeczom. Mamy mieć pracę, dach nad głową i rodzinę, do tego płacić podatki, nosić czystą bieliznę i pamiętać hasło do cholernego wi-fi. Niektórym z nas nigdy nie udaje się zapanować nad tym chaosem, więc życie po prostu toczy się dalej, Ziemia gna w kosmosie z prędkością dwóch milionów kilometrów na godzinę, a my w panice błądzimy po jej powierzchni jak zagubione skarpetki.

Bo dziś oczekuje się od nas nieustannie, że sprostujemy niepojęcie wielu rzeczom. Mamy mieć pracę, dach nad głową i rodzinę, do tego płacić podatki, nosić czystą bieliznę i pamiętać hasło do cholernego wi-fi. Niektórym z nas nigdy nie udaje się zapanować nad tym chaosem, więc życie po prostu toczy się dalej, Ziemia gna w kosmosie z prędkością dwóch milionów kilometrów na godzin...

Podczas gdy sprawcy bali się, że stracą część swoich przywilejów, ofiary stały w obliczu ryzyka utraty wszystkiego.”.

Podczas gdy sprawcy bali się, że stracą część swoich przywilejów, ofiary stały w obliczu ryzyka utraty wszystkiego.”.

Pamiętam, jak gapiłem się na swoje odbicie w lustrze. Pamiętam, jak wyszeptałem: „Jesteś pięknym chłopakiem”. Nie wierzyłem w to, ale chciałem uwierzyć.

Pamiętam, jak gapiłem się na swoje odbicie w lustrze. Pamiętam, jak wyszeptałem: „Jesteś pięknym chłopakiem”. Nie wierzyłem w to, ale chciałem uwierzyć.

Nikt się nie zastanawia nad tym, jak cierpi rodzina, jak rozpadają się małżeństwa, co czuje kobieta, która rodzi niepełnosprawne dziecko. Nie ma wsparcia psychologa, pomoc finansowa jak ochłapy – matka zostaje z tym sama, o wszystko musi prosić.

Nikt się nie zastanawia nad tym, jak cierpi rodzina, jak rozpadają się małżeństwa, co czuje kobieta, która rodzi niepełnosprawne dziecko. Nie ma wsparcia psychologa, pomoc finansowa jak ochłapy – matka zostaje z tym sama, o wszystko musi prosić.

[…] że smutek jest miłością, która stała się bezdomna, i że trzeba nauczyć się z nim żyć i zmuszać się do myślenia o przyszłości.”.

[…] że smutek jest miłością, która stała się bezdomna, i że trzeba nauczyć się z nim żyć i zmuszać się do myślenia o przyszłości.”.

Rodzimy się, żyjemy, umieramy – dodaje. – A wybory, których dokonujemy po drodze, te wszystkie rzeczy, którymi zadręczamy się dzień po dniu, w ostatecznym rozrachunku nie mają żadnego znaczenia.

Rodzimy się, żyjemy, umieramy – dodaje. – A wybory, których dokonujemy po drodze, te wszystkie rzeczy, którymi zadręczamy się dzień po dniu, w ostatecznym rozrachunku nie mają żadnego znaczenia.

[…]. Jak mam żyć, żeby to miało sens? Żeby to wszystko minęło i odeszło. Wiem, że nie o to chodzi, bo to ja jestem odpowiedzialny za to wszystko i wiem, że zanim przyjdzie poprawa, najpierw musi być gorzej, bo tak twierdzi psychiatra. Rzecz w tym, że to „gorzej” mnie przerasta.

[…]. Jak mam żyć, żeby to miało sens? Żeby to wszystko minęło i odeszło. Wiem, że nie o to chodzi, bo to ja jestem odpowiedzialny za to wszystko i wiem, że zanim przyjdzie poprawa, najpierw musi być gorzej, bo tak twierdzi psychiatra. Rzecz w tym, że to „gorzej” mnie przerasta.

[…] jesteśmy tacy, jacy jesteśmy z wielu powodów. Być może nigdy nie odkryjemy większości z nich. Ale nawet jeśli nie mamy wpływu na to, skąd pochodzimy, do nas należy wybór, w którą pójdziemy stronę.

[…] jesteśmy tacy, jacy jesteśmy z wielu powodów. Być może nigdy nie odkryjemy większości z nich. Ale nawet jeśli nie mamy wpływu na to, skąd pochodzimy, do nas należy wybór, w którą pójdziemy stronę.

Jeśli boli kogoś złamana noga lub ręka, otoczenie odczuwa empatię wobec poszkodowanego. Cierpienie psychiczne zaś często bywa niewidoczne dla otoczenia, ponieważ jest trudne do wypowiedzenia przez samego cierpiącego. […]. Każdy z nas może pomóc potencjalnemu samobójcy. Czasem wystarczy bardzo niewiele. Niekiedy wystarczy poświęcić mu trochę czasu.

Jeśli boli kogoś złamana noga lub ręka, otoczenie odczuwa empatię wobec poszkodowanego. Cierpienie psychiczne zaś często bywa niewidoczne dla otoczenia, ponieważ jest trudne do wypowiedzenia przez samego cierpiącego. […]. Każdy z nas może pomóc potencjalnemu samobójcy. Czasem wystarczy bardzo niewiele. Niekiedy wystarczy poświęcić mu trochę czasu.

Nie planowałem, że będą to historie kobiet opowiedziane przez kobiety. To na nie najczęściej spada obowiązek pielęgnowania nieuleczalnie chorych dzieci, często zostają z tym same, pozostawione przez partnerów, którzy nie chcą i nie potrafią udźwignąć tego ciężaru. Kobieta musi. W naszej kulturze ma tylko dwie możliwości: albo poświęci dla dziecka wszystko, albo zostanie okrzyknięta wyrodną matką.

Nie planowałem, że będą to historie kobiet opowiedziane przez kobiety. To na nie najczęściej spada obowiązek pielęgnowania nieuleczalnie chorych dzieci, często zostają z tym same, pozostawione przez partnerów, którzy nie chcą i nie potrafią udźwignąć tego ciężaru. Kobieta musi. W naszej kulturze ma tylko dwie możliwości: albo poświęci dla dziecka wszystko, albo zostanie okrzykn...

Głupie dziewczyny są zbyt głupie, mądre – za mądre, a przeciętne – zbyt zwyczajne.

Głupie dziewczyny są zbyt głupie, mądre – za mądre, a przeciętne – zbyt zwyczajne.

Mówię Alice całą prawdę, bo po raz pierwszy bardziej zależy mi na tym, żeby terapia podziałała, niż na ukryciu rzeczy, których się w sobie boję.

Mówię Alice całą prawdę, bo po raz pierwszy bardziej zależy mi na tym, żeby terapia podziałała, niż na ukryciu rzeczy, których się w sobie boję.

- Nie mogę znieść myśli o tym - zwierzyłam się doktor Nolan - że mogłabym stać się kiedyś całkowicie zależna od jakiegoś mężczyzny. Mężczyźni nie muszą się bać, a ja mam wrażenie, że nad moją głową stale wisi gruby kij w postaci strachu przed ciążą.

- Nie mogę znieść myśli o tym - zwierzyłam się doktor Nolan - że mogłabym stać się kiedyś całkowicie zależna od jakiegoś mężczyzny. Mężczyźni nie muszą się bać, a ja mam wrażenie, że nad moją głową stale wisi gruby kij w postaci strachu przed ciążą.