Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie można kwestionować talentu Kapuścińskiego, jednak mam wrażenie, że reportaż "Kirgiz schodzi z konia" nie jest szczytem możliwości pisarskich autora. Chwilami opisuje sytuacje tak błahe, nieimitujące dalszych następstw, wniosków, że aż dziwi! Nie mniej, warto przeczytać - dać się wprowadzić w orientalny świat opisywanych państw Azji Centralnej.

Nie można kwestionować talentu Kapuścińskiego, jednak mam wrażenie, że reportaż "Kirgiz schodzi z konia" nie jest szczytem możliwości pisarskich autora. Chwilami opisuje sytuacje tak błahe, nieimitujące dalszych następstw, wniosków, że aż dziwi! Nie mniej, warto przeczytać - dać się wprowadzić w orientalny świat opisywanych państw Azji Centralnej.

Pomimo "myślicielskich" dziwactw Autorki, myślę, że warto przeczytać tę lekturę, ponieważ obok zwartej, nierozciągniętej kompozycji, odkrywamy jak przyjemny może być dystans do tego, co fanatyczne i duchowne. Od czwartego rozdziału pozycję tę czyta się całkiem nieźle!

Pomimo "myślicielskich" dziwactw Autorki, myślę, że warto przeczytać tę lekturę, ponieważ obok zwartej, nierozciągniętej kompozycji, odkrywamy jak przyjemny może być dystans do tego, co fanatyczne i duchowne. Od czwartego rozdziału pozycję tę czyta się całkiem nieźle!

Fitzgerald pisze ładnie. Jego soczyste, elokwentne, niewymuszone i perfekcyjnie osadzone w odczuciu opisy mają piękny, poetycki styl i jakby potencjał. Niestety zabrakło oniryzmu, a zamiast niego tekst jest przesączony dosłownością, zachowawczością i nudną "akuratnością".
Wielki Gatsby to jeden z tych niewielu tytułów, które są gorsze od powstałych w oparciu o nie ekranizacji.
Na szczęście po przeczytaniu książki, mogłem docenić wysoką klasę filmu z 2013 r. wraz z jego niepohamowaną wiernością. Złożoność opisów reakcji i cech bohaterów opisanych przez Fitzgeralda poraża, i przedstawiona w filmie, dowodzi o niezwykle wysokim kunszcie aktorów, którzy zagrali tak dobrze, że stali się lustrzanym odbiciem swych fitzgeraldowskich wersji.

Fitzgerald pisze ładnie. Jego soczyste, elokwentne, niewymuszone i perfekcyjnie osadzone w odczuciu opisy mają piękny, poetycki styl i jakby potencjał. Niestety zabrakło oniryzmu, a zamiast niego tekst jest przesączony dosłownością, zachowawczością i nudną "akuratnością".
Wielki Gatsby to jeden z tych niewielu tytułów, które są gorsze od powstałych w oparciu o nie...