Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jeśli dojdziesz do ładu z własnym wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne, samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna

Jeśli dojdziesz do ładu z własnym wnętrzem, wówczas to, co zewnętrzne, samo się ułoży. Rzeczywistość pierwotna tkwi wewnątrz, a zewnętrzna jest wobec niej wtórna

Moje serce obawia się cierpień. Powiedz mu, że strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie. I że żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy sięgało po swoje marzenia, bo każda chwila poszukiwań jest chwilą spotkania z Bogiem i z Wiecznością.

Moje serce obawia się cierpień. Powiedz mu, że strach przed cierpieniem jest straszniejszy niż samo cierpienie. I że żadne serce nie cierpiało nigdy, gdy sięgało po swoje marzenia, bo każda chwila poszukiwań jest chwilą spotkania z Bogiem i z Wiecznością.

Post stanowi formę ekspiacji za naruszoną sprawiedliwość. Apeluje ona do umysłu i serca. Prowadzi do zrozumienia głodnych, dzielenia się z nimi posiadanym dobrem, pomaga w odzyskiwaniu zdrowia ciała i ducha. O znaczeniu postu uczy Ewangelia i doświadczenie wielu pokoleń. Potwierdza to także współczesna epoka. Mimo wielkich zdobyczy w dziedzinie techniki, tak bardzo ludziom daleko do osiągnięcia prawdziwego pokoju, którego egoistyczna konsumpcja zapewnić nie może.

Post stanowi formę ekspiacji za naruszoną sprawiedliwość. Apeluje ona do umysłu i serca. Prowadzi do zrozumienia głodnych, dzielenia się z nimi posiadanym dobrem, pomaga w odzyskiwaniu zdrowia ciała i ducha. O znaczeniu postu uczy Ewangelia i doświadczenie wielu pokoleń. Potwierdza to także współczesna epoka. Mimo wielkich zdobyczy w dziedzinie techniki, tak bardzo ludziom dale...

Aby ktoś inny wyglądał na większego, musimy zrobić się mniejsi. Od patrzenia na kogoś będącego wyżej kark robi się sztywny. Ukłon przed osobą adorowaną oznacza oddalenie się od mądrości nieba. Oddanie komuś czci pomniejsza respekt dla samego siebie. Zanim postawimy kogoś na piedestale, sprawdźmy, czy piedestał go udźwignie. W pewnym momencie obiekt uwielbienia spadnie w dół, ponieważ umieszczony został zbyt wysoko. Adoracja tworzy niezliczone posągi. Choć owe skamieniałości przeżyją adorowanego przez jakiś czas, zostaną w końcu zniszczone przez obrazoburców lub wichry życia. Adoracja nie jest oznaką siły, lecz słabości. Szacunek dla kogoś ze względu na jego mądrość lub wgląd nie jest jeszcze przyczyną, aby temu komuś oddawać cześć. Ważne jest zrealizowanie się, a nie adoracja. Uwielbienie utrzymuje dwoistość. Adorowany staje się słońcem, a ty sam krążącą wokół niego planetą. W ten sposób zapominasz o niezgłębionym świetle, którym sam jesteś.

Aby ktoś inny wyglądał na większego, musimy zrobić się mniejsi. Od patrzenia na kogoś będącego wyżej kark robi się sztywny. Ukłon przed osobą adorowaną oznacza oddalenie się od mądrości nieba. Oddanie komuś czci pomniejsza respekt dla samego siebie. Zanim postawimy kogoś na piedestale, sprawdźmy, czy piedestał go udźwignie. W pewnym momencie obiekt uwielbienia spadnie w dół, po...