Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Kolejne starcie komisarza Zakrzewskiego z psychopatycznym morderca.Samozwańczy Anioł Stróż komisarza obwieszcza, ze będzie mu pomagał „ usuwając „ tych co przeszkadzają w śledztwie. Zakrzewski musi znowu zmierzyć się z przeszłością. Sporo akcji, interesująca analiza postaci „ nie Anioła” , tylko nasz komisarz już trochę mniej „ narwany”, to już nie jest samotny wilk, tym razem śledztwo na rowni z nim rozwiązuje Karina i „Nowy”. Zakrzewski dojrzał i przekazuje pałeczkę młodym wilkom. Trochę smutno ale i cieszę się ze autor nie uległ temu trendowi „ znęcania się „ nad głównym bohaterem i zsyłania na niego straszliwych nieszczęście i katastrof po to tylko, żeby czytelnik miał kolejna książkę z jego przygodami. Czekam z niecierpliwością na inne powieści pana Gorzka, Nie Anioła polecam !

Kolejne starcie komisarza Zakrzewskiego z psychopatycznym morderca.Samozwańczy Anioł Stróż komisarza obwieszcza, ze będzie mu pomagał „ usuwając „ tych co przeszkadzają w śledztwie. Zakrzewski musi znowu zmierzyć się z przeszłością. Sporo akcji, interesująca analiza postaci „ nie Anioła” , tylko nasz komisarz już trochę mniej „ narwany”, to już nie jest samotny wilk, tym...

Rewelacja ! Nie rozumiem czemu takie niskie oceny! Ja osobiście uwielbiam książki Deana Koontza a tu wyraźnie widać, że autor też lubi a co więcej też tak umie ! 👍👍👍 Wciągnęło mnie od początku i trzymało do końca 😍 Co prawda już w momencie walki Justyny i Oscara z potworami kapnęłam się o co biega z tymi istotami i skąd się wzięły ale też i autor dość mocno naprowadza na ten trop. Natomiast reszta całkiem fajnie i zaskakująco się rozwija. Polecam chociaż to nie jest kryminał, bardziej thriller z elementami science-fiction.

Rewelacja ! Nie rozumiem czemu takie niskie oceny! Ja osobiście uwielbiam książki Deana Koontza a tu wyraźnie widać, że autor też lubi a co więcej też tak umie ! 👍👍👍 Wciągnęło mnie od początku i trzymało do końca 😍 Co prawda już w momencie walki Justyny i Oscara z potworami kapnęłam się o co biega z tymi istotami i skąd się wzięły ale też i autor dość mocno naprowadza na...

Kolejny tom z komisarzem Zakrzewskim to z cała pewnością fascynująca przygoda. Nie jestem pewna czy autor nie przekombinował, czy nie za dużo wszystkiego tu było. Z jednej strony oczywistym było ze ten brat bliźniak jeszcze się pojawi w tej serii o przeszłości, tylko czy należało go aż tak „ skomplikować „ no nie wiem. Czytało się dobrze , dużo ciekawych zwrotów akcji, interesująca geneza tych wszystkich zbrodni, przyczyna i skutek. Niemniej jednak trochę za dużo wszystkiego tu było.? Ciagle trzymam kciuki żeby autorowi nie przyszło do głowy zniszczenie Zakrzewskiego za pomocą, alkoholu, narkotyków lub innych, autorowi tylko znanych makabrycznych środków. Zauważyłam ze autorzy kryminałów lubią znęcać się nad swoimi bohaterami , robią z nich alkoholików, narkomanów, niezdolnych do życia w społeczeństwie introwertyków o genialnych umysłach. Od czasów Sherlocka Holmesa to się sprawdza i coś czuje, ze Zakrzewski zmierza w tym kierunku, szczególnie widać to w tym tomie. Ech trochę szkoda gdyby ten jego moralny kręgosłup i sympatyczny charakter zostały popsute przez złośliwe intencje autora 😉 No ale co zrobisz jak nic nie zrobisz 🤷🏼‍♀️ autor ma swoje pokrętne sposoby na wywijanie czytelnikowi różnych złośliwych numerów, my zaś albo ich kochamy za to albo rzucamy książkę w kąt. W moim wypadku słuchanie audiobooka skutecznie utrudniło mi rzucanie książką a pan Filip Kosior „złotousty” sprawił, ze musiałam wysłuchać do końca. Sięgam po kolejny tom oczywiście .

Kolejny tom z komisarzem Zakrzewskim to z cała pewnością fascynująca przygoda. Nie jestem pewna czy autor nie przekombinował, czy nie za dużo wszystkiego tu było. Z jednej strony oczywistym było ze ten brat bliźniak jeszcze się pojawi w tej serii o przeszłości, tylko czy należało go aż tak „ skomplikować „ no nie wiem. Czytało się dobrze , dużo ciekawych zwrotów akcji,...

Drugi tom z cyklu „ Cienie przeszłości” to prawdziwy majstersztyk. Autor niczym tytułowy iluzjonista odkrywa kolejne warstwy zagadki. Wspaniale się bawiłam próbując wydedukować co będzie dalej i kto jest tym „Iluzjonistą” kryjącym się za kolejnymi zagadkami. Polecam

Drugi tom z cyklu „ Cienie przeszłości” to prawdziwy majstersztyk. Autor niczym tytułowy iluzjonista odkrywa kolejne warstwy zagadki. Wspaniale się bawiłam próbując wydedukować co będzie dalej i kto jest tym „Iluzjonistą” kryjącym się za kolejnymi zagadkami. Polecam

Całkiem przypadkowo sięgnęłam po kryminały pana Mieczysława Gorzka. Przeczytałam żart autora, który zapytany przez czytelnika o czym jego najnowsza książka jest i czy jest dobra bo nie wie czy warto kupować, odpowiedział ze nie wie o czym i czeka aż mu Filip przeczyta 🤣
Uznałam to za świetna ripostę i postanowiłam posłuchać pierwszej książki z serii cienie przeszłości, no i wpadłam a wspaniały Filip Kosior sprawił ze widziałam oczami wyobraźni każda wspaniała akcje i każdy zbrodniczy zamysł.
Pierwszy tom „Martwy sąd” wspaniałe wprowadza nas w świat Komisarza Zakrzewskiego. Zbrodnie z przeszłości rozwiązywane współcześnie, łącza się z przeszloscia Zakrzewskiego. Zagadka skrywa zagadkę, zbrodnie zostają stopniowo odkrywane a komisarz Zakrzewski probuje rozliczyć się ze swoją przeszloscia i traumatycznym zaginieciem brata bliźniaka. Fantastycznie się słuchało tej książki. Ciekawi bohaterowie, dobry kryminał.

Całkiem przypadkowo sięgnęłam po kryminały pana Mieczysława Gorzka. Przeczytałam żart autora, który zapytany przez czytelnika o czym jego najnowsza książka jest i czy jest dobra bo nie wie czy warto kupować, odpowiedział ze nie wie o czym i czeka aż mu Filip przeczyta 🤣
Uznałam to za świetna ripostę i postanowiłam posłuchać pierwszej książki z serii cienie przeszłości, no i...

Moim zdaniem to jest najpiękniejsza i najsmutniejsza z serii Zapiski stal. Bardzo szybka akcja, sytuacja pokazana z dwóch stron. Z jednej obrońcy Nipponu z drugiej młody władca najeźdźców Mandukow. Jesteśmy oczywiście całym sercem za naszą garstką honorowych obrońców ale ciężko jest też nie polubić Kotula i jego młodej żony. Szkoda ze zakończyło się tak a nie inaczej ale jednocześnie wiadomo ze nie mogło być innego zakończenia, ostatecznie honor jest najważniejszy i nadzieja i może jeszcze ta odrobina miłości, która uczłowieczyła zarówno Dicha jak i dzikiego chana z manduckich stepów.
Bardzo polecam 😊

Moim zdaniem to jest najpiękniejsza i najsmutniejsza z serii Zapiski stal. Bardzo szybka akcja, sytuacja pokazana z dwóch stron. Z jednej obrońcy Nipponu z drugiej młody władca najeźdźców Mandukow. Jesteśmy oczywiście całym sercem za naszą garstką honorowych obrońców ale ciężko jest też nie polubić Kotula i jego młodej żony. Szkoda ze zakończyło się tak a nie inaczej ale...

Dalsze losy bohaterów, których poznaliśmy w „Czarnych Mieczach”. Tym razem Inu wyrusza wraz ze swoim panem do stolicy Nipponu. Sam Syn Niebios zasiadający na tronie chce poznać Gada z Owari który wyrżnął klan swojego odwiecznego wroga. Jak się jednak okazuje stolica Nipponu nie do końca jest tak wspaniała jak się mieszkańcom dalekiej prowincji wydaje. Intrygi polityczne, rozprzężenie obyczajów, nieograniczona władza urzędników i słaby, młody władca siedzący na tronie. To wszystko w czasie, kiedy odwieczny wróg Mandukowie są coraz bliższym zagrożeniem, czy tylko oni ? A może prawdziwe zagrożenie dla władcy Nipponu czai się znacznie bliżej ?
Książka jest naszpikowana intrygami dworskimi, walkami na miecze oraz magią i postaciami bożków z legend. Bardzo fajnie i szybko mi sie ja czytało. Niecierpliwie czekam na kolejny tom

Dalsze losy bohaterów, których poznaliśmy w „Czarnych Mieczach”. Tym razem Inu wyrusza wraz ze swoim panem do stolicy Nipponu. Sam Syn Niebios zasiadający na tronie chce poznać Gada z Owari który wyrżnął klan swojego odwiecznego wroga. Jak się jednak okazuje stolica Nipponu nie do końca jest tak wspaniała jak się mieszkańcom dalekiej prowincji wydaje. Intrygi polityczne,...

Drugi tom z serii „Zapiski stali „ to świetna kontynuacja losów Ducha Kentaro, bohatera „Czerwonego Lotosu”,oraz jak się okazało kontynuacja losów Pani Ciszy z Drogi Samotnego Psa. Trochę mnie to skonfundowało na początku bo myślałam, ze Droga Samotnego Psa jest kontynuacja Zapisków stali. Myślałam, ze tutaj będą przedstawione losy Pani Ciszy jak była młoda i dopiero poznała Inu a nie jak została starą wiedźmą 🥴 No ale do brzegu, akcja „Pani Ciszy” toczy się całkiem wartko, mamy mnóstwo walk na miecze, zasadzek, pułapek, magii oraz potworów i bóstw z japońskich legend. Ogólnie słuchało mi się fajnie i ciekawi mnie jak to wszystko się zakończy. Czy Mandukowie podbija Nippon, czy jednak Kentaro właściwe decyzje podejmował kierując się honorem i poczuciem przyzwoitości?
Czytałam kilka opinii i czytelnicy twierdzą ze są tu wątki z gier komputerowych, nie gram wiec w sumie fajnie ze jest ta książka bo sobie mogę całkiem niezle wyobrazić te wszystkie walki, latających wojowników, walczących mnichów czy stara Panią Ciszę wspaniała wojowniczkę z „Krwawego Wierchu”
Sięgam po kolejna część.

Drugi tom z serii „Zapiski stali „ to świetna kontynuacja losów Ducha Kentaro, bohatera „Czerwonego Lotosu”,oraz jak się okazało kontynuacja losów Pani Ciszy z Drogi Samotnego Psa. Trochę mnie to skonfundowało na początku bo myślałam, ze Droga Samotnego Psa jest kontynuacja Zapisków stali. Myślałam, ze tutaj będą przedstawione losy Pani Ciszy jak była młoda i dopiero...

Muszę przyznać, ze sięgnęłam po „Czarne miecze” przez przypadek. Ciagle mi się gdzieś przewijała ta okładka z samurajem i w końcu, jak pokazała się w klubie audioteka to sobie ściągnęłam i kompletnie mnie wciągnęło.
Jak to się wspaniale słucha ! Nippon jest światem gdzie ożywają japońskie legendy, honor jest ceniony ponad życie a tajemniczy wojownicy zwani Duchami są maszynami do zabijania. Inu zwany Samotnym Psem nie obronił swego pana, Inu jest alkoholikiem, ściganym przez urzędników cesarstwa, pozbawionym honoru i dachu nad głowa uciekinierem. Przypadek sprawia ze staje w obronie młodego człowieka który z wdzięczności odmienia jego los i nadaje jego życiu utracony sens. Sensem życia Ducha jest chronić swego pana lub zginąć.
Fascynujące intrygi dwóch zwaśnionych panów, miłość, krwawe pojedynki, tajemnice a w tle nadciągające niebezpieczeństwo, które może zagrozić całemu Nipponowi.
Gorąco polecam.

Muszę przyznać, ze sięgnęłam po „Czarne miecze” przez przypadek. Ciagle mi się gdzieś przewijała ta okładka z samurajem i w końcu, jak pokazała się w klubie audioteka to sobie ściągnęłam i kompletnie mnie wciągnęło.
Jak to się wspaniale słucha ! Nippon jest światem gdzie ożywają japońskie legendy, honor jest ceniony ponad życie a tajemniczy wojownicy zwani Duchami są...

Książki pana Saulskiego zaczęłam troche od końca, czyli od niedawno wydanej serii Droga Samotnego Psa i muszę przyznać, ze całkowicie mnie wciągnął świat Nipponu oraz jego tajemniczy wojownicy Duchy. Ponieważ czekam na trzecia cześć Drogi Samotnego Psa wiec natychmiast sięgnęłam po Czerwony Lotos, który jest niejako początkiem, a raczej dzieje się w tym samym świecie tylko wcześniej.
Och jaka to jest wspaniała przygoda. Obrazowe walki, honorowi wojownicy, miłość i odrobina magii oraz szaleństwa. Zupełnie jakbym oglądała filmy Zhang Yimou „Dom latających sztyletów „ lub jakaś świetna mangę.
Kentaro jest narzędziem, obrońcą swojej pani, Duchem, który ma jedno zadanie obronić Niesmiertelna lub zginąć walcząc. Smierć jednak nie jest pisana naszemu bohaterowi, zawiódł ale dostał druga szanse, musi bronić nowej rodziny. Czy uda mu się odłożyć zemstę, poznać miłość i zwykłe życie? Czy jednak Nieśmiertelna dała mu drugie życie bo jego zadanie jeszcze nie zostało zakończone ?
Ech wspaniale było przeżyć ta przygodę. Bardzo polecam jeśli ktoś lubi walki na miecze, latających wojowników i ożywione baśniowe potwory z japońskich legend. Super 👍🏻

Książki pana Saulskiego zaczęłam troche od końca, czyli od niedawno wydanej serii Droga Samotnego Psa i muszę przyznać, ze całkowicie mnie wciągnął świat Nipponu oraz jego tajemniczy wojownicy Duchy. Ponieważ czekam na trzecia cześć Drogi Samotnego Psa wiec natychmiast sięgnęłam po Czerwony Lotos, który jest niejako początkiem, a raczej dzieje się w tym samym świecie tylko...

Bardzo przyjemna opowiastka. Może troszkę na jesienny halloweenowy wieczór ale nie koniecznie. Przygodówka o królewnie która nie czekała aż ją ktoś uratuje 😉 Sympatycznie się ta książkę czytało

Bardzo przyjemna opowiastka. Może troszkę na jesienny halloweenowy wieczór ale nie koniecznie. Przygodówka o królewnie która nie czekała aż ją ktoś uratuje 😉 Sympatycznie się ta książkę czytało

Co za piękna opowieść! Przewrotna bajka - nie bajka o śpiącej królewnie, która nie do końca jest tu główna bohaterka. Świetna historyjka zarówno dla dorosłych jak i dzieci -no trochę starszych dzieci bo mamy tu jednak kilka zbrodni. Polecam na deszczowy wieczór na przykład 😉

Co za piękna opowieść! Przewrotna bajka - nie bajka o śpiącej królewnie, która nie do końca jest tu główna bohaterka. Świetna historyjka zarówno dla dorosłych jak i dzieci -no trochę starszych dzieci bo mamy tu jednak kilka zbrodni. Polecam na deszczowy wieczór na przykład 😉

Książki pana Kresa poznaje stopniowo, robiąc sobie przerwy gdyż jest to świat dość ponury, brutalny i krwawy oraz pełen zdrad, i szaleństwa. Dla zachowania względnej równowagi umysłowej wskazanym jest robić sobie przerwy 😆 Mimo to, obie części Pani dobrego znaku przesłuchałam, jedną po drugiej. Moja czujaność została uśpiona dość łagodną i płyną akcją pierwszej części, no i pokarało mnie 😆
Jeśli ktoś jest fanem strategii, wojennych ciekawostek, politycznych rozgrywek i w ogóle militarnych akcji to jest to niezła gratka dla takiej osoby, pozostałym polecam audiobooka bo walki sobie tam lecą, „kliny””ploty” ariergardy, ucinane kończyny i inne straszne rzeczy a tu człowiek może sobie relaksacyjne w ogrodzie kwiatki sadzić 😉 Pan Wojciech Żoładkowicz czyta to bardzo ładnie a słuchacz jednocześnie wykonuje odsterowujaca prace 😆win -win
Żarty żartami ale „Wieczne cesarstwo” podobało mi się pomimo tych militarnych akcji, mamy tu kilka postaci z poprzednich książek, którym udało się przeżyć pomimo morderczych zapędów autora. Postaci te dojrzały i stały się o wiele ciekawsze i dały się polubić oraz odgrywają w tej części bardzo ważne role. Nie mogę sie oprzeć wrażeniu że Dartan jako kraj pod panowaniem Wiecznego Królestwa to taka trochę Polska ? Jest dużo podobieństw jeśli chodzi o formę militarną czyli rycerstwo działające jak pospolite ruszenie, szlachcic wystawiał swoje poczty i szedł pod komendę wodza ale zanim się zebrał i dotarł to często było już po bitwie, a jak dotarł na czas a wojna za długo trwała i nie było już łupów to zabierał się i wracał do majątku. Dartanskie rycerstwo działa podobie, do tego kłótnie rodowe i szarpanie jak najwięcej dla siebie.
W tym tomie mamy sporo polityki i spojrzenia na świat z obu stron, ciekawych bohaterów po obu stronach barykady i tak do końca to nie wiem komu kibicować. Podobało mi się zakończenie, takie bardzo optymistyczne a jednocześnie zastanawiam się co łupnie w kolejnym tomie, że łupnie to napewno bo jeszcze kilku bohaterów przeżyło 😆

Książki pana Kresa poznaje stopniowo, robiąc sobie przerwy gdyż jest to świat dość ponury, brutalny i krwawy oraz pełen zdrad, i szaleństwa. Dla zachowania względnej równowagi umysłowej wskazanym jest robić sobie przerwy 😆 Mimo to, obie części Pani dobrego znaku przesłuchałam, jedną po drugiej. Moja czujaność została uśpiona dość łagodną i płyną akcją pierwszej części, no...

„Pani dobrego znaku” to, moim zdaniem,jak dotąd najprzyjemniejsza z książek ze świata Szerni i Aleru. Akcja toczy się wartko, nie ma jakiś irracjonalnych sytuacji, bohaterowie są barwni ale nie aż tak szaleni jak w poprzednich tomach. Nawet postaci kobiece są mniej „crazy „. Co prawda jest jeszcze kolejny tom wiec pewnie wszystko przed nami 🥴
Mamy tu kilka postaci z poprzednich tomów, ale mam nieodparte uczucie, ze nie pożyją długo.
Bardzo przyjemnie się czytała ten tom i jestem ciekawa jak potoczą się dalsze losy Pani Dobrego znaku.

„Pani dobrego znaku” to, moim zdaniem,jak dotąd najprzyjemniejsza z książek ze świata Szerni i Aleru. Akcja toczy się wartko, nie ma jakiś irracjonalnych sytuacji, bohaterowie są barwni ale nie aż tak szaleni jak w poprzednich tomach. Nawet postaci kobiece są mniej „crazy „. Co prawda jest jeszcze kolejny tom wiec pewnie wszystko przed nami 🥴
Mamy tu kilka postaci z...

Muszę przyznać, ze mam bardzo mieszane uczucia co do tego tomu. Mamy tu kontynuacje losów bohaterów z poprzedniego tomu. Jesteśmy świadkami powolnego upadku Grombelardu i jego legend. Tu mam trochę żal do autora bo ja sobie zdaje sprawę, ze ciężko jest kogokolwiek z nich polubić, to jednak banda morderców i szaleńców, kierujących się sobie tylko sobie znanymi zasadami, jakiegoś pokręconego kodeksu honorowego. No ale tak metodycznie i bezwzględnie ich wszystkich wymordować ? Chyba trochę jednak w szoku jestem i aż się boje sięgać po kolejną część 🥴

Muszę przyznać, ze mam bardzo mieszane uczucia co do tego tomu. Mamy tu kontynuacje losów bohaterów z poprzedniego tomu. Jesteśmy świadkami powolnego upadku Grombelardu i jego legend. Tu mam trochę żal do autora bo ja sobie zdaje sprawę, ze ciężko jest kogokolwiek z nich polubić, to jednak banda morderców i szaleńców, kierujących się sobie tylko sobie znanymi zasadami,...

Grombelardzka legenda to kolejny tom ze świata Szerni i Aleru, tym razem akcja dziej się w górach Grombelardu, gdzie tylko najtwardsi i najbardziej bezwzględni mogą przetrwać. Legendy powtarzane z ust do ust o królu gór, kocicy uwięzionej w ciele człowieka i czarnowłosej łuczniczce z oczami starca.
Uwielbiam postacie kreowane przez Kresa, nieprzewidywalne, irracjonalne, czasami naiwnie honorowe innym razem bezwzględnie okrutne. W tych książkach nie ma dobra i zła są tylko wybory lepsze lub gorsze i wynikające z tego konsekwencje. Natychmiast sięgam po kolejny tom.

Grombelardzka legenda to kolejny tom ze świata Szerni i Aleru, tym razem akcja dziej się w górach Grombelardu, gdzie tylko najtwardsi i najbardziej bezwzględni mogą przetrwać. Legendy powtarzane z ust do ust o królu gór, kocicy uwięzionej w ciele człowieka i czarnowłosej łuczniczce z oczami starca.
Uwielbiam postacie kreowane przez Kresa, nieprzewidywalne, irracjonalne,...

Jak ja się cieszę, że są audiobooki! To taki fajny sposób słuchania książek i jednocześnie robienia czegoś pożytecznego, dzięki czemu nie mam wyrzutów sumienia ze zmarnowałam kupę czasu na czytanie harlekina z wątkami fantasy. Co tu się nie wydarzyło! Mamy szkołę jeźdźców smoków, okrutną, morderczą trochę Hogwart ? Mamy smoki które się wiążą z jeźdźcami ale innych mordują coś jak w Grze o tron tylko więcej smoków ? Mamy też nienawidzące sie klany lotników Gryfów i jeźdźców Smoków a w tle prawdziwe niebezpieczeństwo się czai i tu mi już tak Twillightem zapachniało, ze nawet nie zdziwiły mnie sceny erotyczne w sali tronowej, ciągłe kłótnie o to samo czy wieczne problemy z samooceną głównej bohaterki. Ech no za stara może jestem na tego typu książki ale mam nieodparte wrażenie, ze gdyby autorka na chwilę skupiła się na tym świecie, który stworzyła i bardziej zadbała o postacie drugoplanowe, charaktery smoków, sama genezę tej szkoły to mogłaby to być fajna fantasy. Zamiast tego mamy niespójne i sprzeczne wątki z jednej strony brutalne mordowanie studentów przez innych studentów, smoki i profesorów a z drugiej przywracanie do życia głównego antybohatera Jacka Barlowa i nikt się nad tym specjalnie nie zastanawia🤷‍♀️Wiele jest tego typu niespójnych wątków i przewidywalnych akcji. No cóż, podobno ma być kręcony film na podstawie tych książek więc może scenarzyści zrobią kawał dobrej roboty i będzie lepiej? Ogólnie ciekawi mnie co się jeszcze wydarzy bo ma być wszystkiego pięć tomów ! Stawiam na to, ze ukochany nasze Violet, Xaden stanie się zuolem ale ona będzie o niego walczyć i wspominać różne sceny erotyczne w najmniej odpowiednich momentach akcji 🥴 No I oczywiście, że przesłucham kolejne tomy, szczególnie jeśli będą za darmo w klubie Audioteki 😘

Jak ja się cieszę, że są audiobooki! To taki fajny sposób słuchania książek i jednocześnie robienia czegoś pożytecznego, dzięki czemu nie mam wyrzutów sumienia ze zmarnowałam kupę czasu na czytanie harlekina z wątkami fantasy. Co tu się nie wydarzyło! Mamy szkołę jeźdźców smoków, okrutną, morderczą trochę Hogwart ? Mamy smoki które się wiążą z jeźdźcami ale innych mordują...

Zacznę może od tego, że nie należę do „young adults „ czyli kategorii wiekowej czytelników dla których ta książka jest napisana. Lubię jednak fantasy i jak ktoś wspomina smoki to biorę w ciemno.
Książka nie jest zła, świat w którym akcja się toczy jest interesujący, smoki są piękne i okrutne ale… No właśnie szkoda, ze to wszystko jest tylko tłem do romansu. Bo to jest romans z rozterkami bohaterki, scenami erotycznymi i marzeniami na jawie o nagich torsach i naprężonych muskułach. Ech szkoda.

Zacznę może od tego, że nie należę do „young adults „ czyli kategorii wiekowej czytelników dla których ta książka jest napisana. Lubię jednak fantasy i jak ktoś wspomina smoki to biorę w ciemno.
Książka nie jest zła, świat w którym akcja się toczy jest interesujący, smoki są piękne i okrutne ale… No właśnie szkoda, ze to wszystko jest tylko tłem do romansu. Bo to jest...

Bardzo interesująca historia w niesamowitym świecie. Intrygujące postaci i zaskakujące wątki. Podobało mi się i niecierpliwie czekam na kolejny tom !

Bardzo interesująca historia w niesamowitym świecie. Intrygujące postaci i zaskakujące wątki. Podobało mi się i niecierpliwie czekam na kolejny tom !

Piracka przygoda w bardzo dobrym stylu. Jeśli ktoś czytają “ piracka przygoda” myśli “Piraci z Karaibów to bardzo się rozczaruje. Piraci pana Kresa są źli, wredni i bezlitośni. Kapitan opętanym nienawiścią wspaniałym żeglarzem. Kobiety jak to w całej sadze albo k…y albo szalone psychopatki. Świetnie się tego słucha ( słuchałam audiobooka- rewelacja polecam)
Zaraz sięgam po kolejną część bo będzie ciągiem dalszym z tymi bohaterami. Trochę mnie rozczarowało że nie było postaci z poprzedniego tomu, no ale w sumie to jest inna historia. Polecam wielbicielom fantastyki i pirackich opowieści oraz mordowni jak w Grze o tron 😂

Piracka przygoda w bardzo dobrym stylu. Jeśli ktoś czytają “ piracka przygoda” myśli “Piraci z Karaibów to bardzo się rozczaruje. Piraci pana Kresa są źli, wredni i bezlitośni. Kapitan opętanym nienawiścią wspaniałym żeglarzem. Kobiety jak to w całej sadze albo k…y albo szalone psychopatki. Świetnie się tego słucha ( słuchałam audiobooka- rewelacja polecam)
Zaraz sięgam po...