Jesteśmy społecznością, która kocha książki

W chwilach przytomności nigdy przed nikim nie odsłoniłby swego wnętrza. Jednak ona wiedziała, może lepiej niż ktokolwiek inny, jak to jest żyć w całkowitej samotności, tęsknić za więzią z innym człowiekiem. Rozumiała też głębię otchłani, w którą spychała go ta samotność.

W chwilach przytomności nigdy przed nikim nie odsłoniłby swego wnętrza. Jednak ona wiedziała, może lepiej niż ktokolwiek inny, jak to jest ż...

Była jego oparciem, jego tarczą [...] i jednocześnie zaskakiwała go czułością, za którą tęsknił, nawet kiedy się od niej odżegnywał.

Była jego oparciem, jego tarczą [...] i jednocześnie zaskakiwała go czułością, za którą tęsknił, nawet kiedy się od niej odżegnywał.