Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jest w tej książce coś magicznego, co przyciąga i zniewala. Zapewne chodzi o bezpośredniość emocji, które uderzają czytelnika z każdego wersu i interlinii. Poezja przez duże P. Polecam!

Jest w tej książce coś magicznego, co przyciąga i zniewala. Zapewne chodzi o bezpośredniość emocji, które uderzają czytelnika z każdego wersu i interlinii. Poezja przez duże P. Polecam!

To jest poezja, która degraduje opinie. Myślałem, że mam wszystko w głowie poukładane, ale po przeczytaniu Buldożerów musiałem zrobić przewartościowanie. Uwielbiam takie książki - miażdżące światopoglądem autora. A i forma tej poezji jest nieprzeciętna. Mało kto ma odwagę wywracać klasyczną poezję, a jeśli autorzy już to robią, to zazwyczaj polega to na cięciu zdań w dziwnych miejscach i przenoszeniu zabłąkanych słów do kolejnych wersów, lub też na nietypowym wstawianiu znaków interpunkcyjnych. Tutaj zdania i słowa są celebrowane, a interpunkcji nie ma w ogóle. Wyznacznikami są solidnie skrojone wersy. Szokiem jest rytmika zdań i zagęszczenie trudnych słów - nazewnictwo techniczne, medyczne, biologiczne. Natomiast przestrzeń międzywersowa jest ogromna. Powoduje to, że czytelnik ma wolność myślenia, ale w ścisłych ramach narzuconych przez autora. Musi iść jego szlakiem, ale wolno mu oglądać po drodze wszystkie możliwe didaskalia, przez co wędrówka jest przyjemna, a wręcz kunsztowna w detalach. Aczkolwiek jest to dość smutny obraz współczesności, choć w formie której nie sposób zarzucić brak poczucia humoru. Wiele razy uśmiechałem się do tej książki, a czasem moje oczy stawały się naprawdę ogromne. Polecam z otwartymi i zamkniętymi oczami, jak kto woli.

To jest poezja, która degraduje opinie. Myślałem, że mam wszystko w głowie poukładane, ale po przeczytaniu Buldożerów musiałem zrobić przewartościowanie. Uwielbiam takie książki - miażdżące światopoglądem autora. A i forma tej poezji jest nieprzeciętna. Mało kto ma odwagę wywracać klasyczną poezję, a jeśli autorzy już to robią, to zazwyczaj polega to na cięciu zdań w...

Świetny magazyn. Zwraca uwagę głównie dział poezji oraz prace fotografów. Prezentacje artystów oraz wywiady również bardzo ciekawe. To pismo jest jakby tworzone pod innym kątem niż inne magazyny o sztuce. Nie ma autopromocji twórców, ani niezdrowego zadęcia często spotykanego wśród artystów. Wszystko jest tu dla ludzi i pokazane z perspektywy otwartej dłoni. No i nie ma w nim reklam, to też duży plus. Polecam.

Świetny magazyn. Zwraca uwagę głównie dział poezji oraz prace fotografów. Prezentacje artystów oraz wywiady również bardzo ciekawe. To pismo jest jakby tworzone pod innym kątem niż inne magazyny o sztuce. Nie ma autopromocji twórców, ani niezdrowego zadęcia często spotykanego wśród artystów. Wszystko jest tu dla ludzi i pokazane z perspektywy otwartej dłoni. No i nie ma w...