Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo potrzebna i piękna książka. Zabrakło mi w niej jednak trochę jakiejś iskry, jakby autorka spisywała ją z obcych notatek, a nie z własnej głowy. Są bardzo ładnie zaczęte wątki, niektóre są skończone perfekcyjnie, inne lekko gorzej. Ale mimo wszystko jest to ciągle bardzo dobra literatura, z której o Północy można dowiedzieć się więcej niż z niejednej wycieczki.

Bardzo potrzebna i piękna książka. Zabrakło mi w niej jednak trochę jakiejś iskry, jakby autorka spisywała ją z obcych notatek, a nie z własnej głowy. Są bardzo ładnie zaczęte wątki, niektóre są skończone perfekcyjnie, inne lekko gorzej. Ale mimo wszystko jest to ciągle bardzo dobra literatura, z której o Północy można dowiedzieć się więcej niż z niejednej wycieczki.

Niezwykła to wyspa, o której napisano tak niewiele. Dlatego 5 gwiazdek należy się Pani Ilonie Wiśniewskiej za temat. Gorzej, że wiele z tych historii, choć interesujących nie ma w sobie tzw. „śliwki w kompot” przez jeszcze lekko koślawy, debiutancki styl. Ale ludzie ukazani w książce - fantastyczni. Polecam, bo wiedza o tym zakątku północy bardzo się poszerza. Historia chłopców – genialna! Z pewnością dzięki tej książce chciałabym tam pojechać.

Niezwykła to wyspa, o której napisano tak niewiele. Dlatego 5 gwiazdek należy się Pani Ilonie Wiśniewskiej za temat. Gorzej, że wiele z tych historii, choć interesujących nie ma w sobie tzw. „śliwki w kompot” przez jeszcze lekko koślawy, debiutancki styl. Ale ludzie ukazani w książce - fantastyczni. Polecam, bo wiedza o tym zakątku północy bardzo się poszerza. Historia...

Książka porywa zupełnie innym stylem niż pisane wcześniej relacje z podróży po wyspie lodu i ognia. Bardzo podoba mi się słownictwo, jakiego używa autorka, choć w pewnym momencie czuje się lekki przesyt, ale nie jest to zarzut, bo niezwykle fajnie się do niej wraca po dniu przerwy. Ktoś napisał, że zarzutem może być to, że Lawa Owce i Lodowce, to relacja z rodzinnej wycieczki. To naprawdę zarzut? Kochani, to jest napisane w promo książki i jak spodziewacie się reportażu jak po Wiśniewskiej, to kupcie coś innego. Ta książka jest dobrze napisana, pozwala podziwiać Islandię oczami człowieka, który jedzie tam na dwa - trzy tygodnie i pokazuje to, jak autorka patrzy na świat. Subiektywna wizja, ale naprawdę solidna, przez co polecam wszystkim, którzy chcieliby pojechać na Islandię na wycieczkę i dowiedzieć się czegoś więcej o mijanych często bezrefleksyjnie miejscach.

Książka porywa zupełnie innym stylem niż pisane wcześniej relacje z podróży po wyspie lodu i ognia. Bardzo podoba mi się słownictwo, jakiego używa autorka, choć w pewnym momencie czuje się lekki przesyt, ale nie jest to zarzut, bo niezwykle fajnie się do niej wraca po dniu przerwy. Ktoś napisał, że zarzutem może być to, że Lawa Owce i Lodowce, to relacja z rodzinnej...