Jesteśmy społecznością, która kocha książki

I tu chcę powiedzieć złotą regułę dominacji, ponieważ ona jest ważna dla wszystkich zwierząt i dla wszystkich ludzi, a mianowicie, brzmi ona tak: nie najsilniejszy zwycięża, tylko zwycięzca staje się najsilniejszym. Jak to możemy przełożyć na nasze ludzkie stosunki? Jeśli synek albo nasza córeczka nie reprezentuje krzepy fizycznej, bezczelności, tupetu, to wcale nie znaczy, że jest ten dzieciak skazany na to, by się podporządkowywać, być wykonawcą poleceń, nie być nigdy nikim ważnym. Nieprawda. Jeśli pomożemy dziecku zdobyć pierwszy, drugi, trzeci sukces, wszystko jedno, w konkursie recytatorskim czy na podwórku itd., to hodujemy przyszłego zwycięzcę, a zwycięstwo z niego zrobi krzepkiego człowieka.

I tu chcę powiedzieć złotą regułę dominacji, ponieważ ona jest ważna dla wszystkich zwierząt i dla wszystkich ludzi, a mianowicie, brzmi ona tak: nie najsilniejszy zwycięża, tylko zwycięzca staje się najsilniejszym. Jak to możemy przełożyć na nasze ludzkie stosunki? Jeśli synek albo nasza córeczka nie reprezentuje krzepy fizycznej, bezczelności, tupetu, to wcale nie znaczy, że ...

(...) to wojna bez czci i honoru. Rozpętana z wyrachowaniem. Prowadzona metodami sutenera! Pełna pogardy dla istnień ludzkich, zarówno obcych, jak i swoich. Podsycana przez upajający patos, przez tanie frazesy o sławie. Bohaterstwo ludzi ogarniętych amokiem, ojczyzna dla jednostek opętanych manią wielkości. To trucizna, która może zarazić całą ludzkość. Bez ratunku!

(...) to wojna bez czci i honoru. Rozpętana z wyrachowaniem. Prowadzona metodami sutenera! Pełna pogardy dla istnień ludzkich, zarówno obcych, jak i swoich. Podsycana przez upajający patos, przez tanie frazesy o sławie. Bohaterstwo ludzi ogarniętych amokiem, ojczyzna dla jednostek opętanych manią wielkości. To trucizna, która może zarazić całą ludzkość. Bez ratunku!

Kiedy ciało dostaje od tyłu, duch zostaje wyrzucony w sferę metafizyczną. Tak twierdzi Parmenides w tekście, który, niestety, zaginął.

Kiedy ciało dostaje od tyłu, duch zostaje wyrzucony w sferę metafizyczną. Tak twierdzi Parmenides w tekście, który, niestety, zaginął.

Zszedł Kwadracjusz na dziedziniec, gdzie trzymano więźniów, i po krótkiej chwili powrócił z Józefem. Apiusz popchnął go na zewnętrzny skraj murów i pokazał plebsowi. Na widok owej postaci zbolałej, ascetycznej, patriarchalnej, zamilkły wszystkie gardła, a trybun wykorzystał okazję, krzycząc: - Ecce homo! Jednakże zaledwie przebrzmiały te słowa, jakiś rozgniewany głos zawołał: - Kłamstwo!To nie Mesjasz, tylko leniwy cieśla! Miesiąc temu poprosiłem, żeby przyszedł naprawić mi gołębnik i do tej pory się nie doczekałem! A ty przedstawiasz go nam jako zbawcę naszego ludu?!(...) Kwadracjusz przyprowadził Jana, dzikiego syna Zachariasza i krewniaka Jezusa. Apiusz powtórzył cały manewr i pytanie z nieco mniejszym przekonaniem: - Ecce homo? - Też nie! - odkrzyknąłjednogłośnie tłum. - Na Jowisza, co za malkontenci! - syknął trybun.

Zszedł Kwadracjusz na dziedziniec, gdzie trzymano więźniów, i po krótkiej chwili powrócił z Józefem. Apiusz popchnął go na zewnętrzny skraj murów i pokazał plebsowi. Na widok owej postaci zbolałej, ascetycznej, patriarchalnej, zamilkły wszystkie gardła, a trybun wykorzystał okazję, krzycząc: - Ecce homo! Jednakże zaledwie przebrzmiały te słowa, jakiś rozgniewany głos zawołał: ...

Mamy wspólnego Boga. I miłość może nas zjednoczyć. I wszyscy ludzie mogą być rodzeństwem. Nie ma niczego na świecie, co by usprawiedliwiało wojnę. Niczego!

Mamy wspólnego Boga. I miłość może nas zjednoczyć. I wszyscy ludzie mogą być rodzeństwem. Nie ma niczego na świecie, co by usprawiedliwiało wojnę. Niczego!

Kiedy żołnierz przybywa do garnizonu, pierwsze, o co pyta, to gdzie są dziwki. Mówiono mi o niej, lecz jej stawki były zbyt wygórowane jak na skromny żołd legionisty. A ponieważ nie było innych opcji, zdecydowałem się na masturbację, czytając "Pamiętniki o wojnie galicyjskiej".

Kiedy żołnierz przybywa do garnizonu, pierwsze, o co pyta, to gdzie są dziwki. Mówiono mi o niej, lecz jej stawki były zbyt wygórowane jak na skromny żołd legionisty. A ponieważ nie było innych opcji, zdecydowałem się na masturbację, czytając "Pamiętniki o wojnie galicyjskiej".