Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po książce, która pojawia się w spisach "książek które trzeba przeczytać", spodziewałem się czegoś znacznie lepszego. Książka ciągnie się jak flaki, narracja jest ciężka do strawienia, często powtarza różne kwestie, co jest męczące. Głębszego przesłania nie znalazłem, prócz wiecznego niezadowoleniw. Nic szczególnego.

Po książce, która pojawia się w spisach "książek które trzeba przeczytać", spodziewałem się czegoś znacznie lepszego. Książka ciągnie się jak flaki, narracja jest ciężka do strawienia, często powtarza różne kwestie, co jest męczące. Głębszego przesłania nie znalazłem, prócz wiecznego niezadowoleniw. Nic szczególnego.

Książka wciągająca, ale mniej więcej w połowie robi się dość przewidywalna.
Można wywnioskować kolejne pomyłki żony, i posunięcia męża. Mimo to czyta się miło.
Jeśli ktoś się nie nastawi i podejdzie do opisywanego tematu znęcania się nad kobietami i przemocy w domu jako do tylko zmyślonej historyjki, a nie poważnego problemu, to książka jest ok.
Po pewnym czasie czytania zaczyna w prawdzie czegoś brakować, bo a ciągła gra w kotka i myszkę robi się męcząca, i gdyby nie to dość ciekawe zakończenie, którego po części można się spodziewać po pierwszym spotkaniu z Esther, to książka była by trochę zbyt mdła jak na temat, z którego można sporo wycisnąć.
Podział książki też sprawia, że książka robi się przewidywalna.

Książka wciągająca, ale mniej więcej w połowie robi się dość przewidywalna.
Można wywnioskować kolejne pomyłki żony, i posunięcia męża. Mimo to czyta się miło.
Jeśli ktoś się nie nastawi i podejdzie do opisywanego tematu znęcania się nad kobietami i przemocy w domu jako do tylko zmyślonej historyjki, a nie poważnego problemu, to książka jest ok.
Po pewnym czasie czytania...