Jesteśmy społecznością, która kocha książki

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

– To wódka? – słabym głosem zapytała Małgorzata.(...) – Na litość boską, królowo – zachrypiał – czy ośmieliłbym się nalać damie wódki? To czysty spirytus.

Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć. A niejeden z tych, którzy umierają zasługuje na życie. Czy możesz ich nim obdarzyć? Nie bądź więc tak pochopny w ferowaniu wyroków śmierci, nawet bowiem najmądrzejszy nie wszystko wie.

Wielu spośród żyjących zasługuje na śmierć. A niejeden z tych, którzy umierają zasługuje na życie. Czy możesz ich nim obdarzyć? Nie bądź więc tak pochopny w ferowaniu wyroków śmierci, nawet bowiem najmądrzejszy nie wszystko wie.

Nikt prawie nie wie, dokąd go zaprowadzi droga, póki nie stanie u celu.

Nikt prawie nie wie, dokąd go zaprowadzi droga, póki nie stanie u celu.

Najdłużej trwa ta robota, której się wcale nie zaczyna.

Najdłużej trwa ta robota, której się wcale nie zaczyna.

Są zadania, które lepiej podjąć, niż odrzucić, choćby u ich kresu czekała zguba.

Są zadania, które lepiej podjąć, niż odrzucić, choćby u ich kresu czekała zguba.

Ta książka mówi o tym, o czym mówią prawie wszystkie książki (…) – o niezdolności ludzi do wybierania swojego losu. A na koniec pozwala uwierzyć w największe kłamstwo świata. (…) – A jakie jest największe kłamstwo świata? (…) – To mianowicie, że nadchodzi taka chwila, kiedy tracimy całkowicie panowanie nad naszym życiem i zaczyna nim rządzić los.

Ta książka mówi o tym, o czym mówią prawie wszystkie książki (…) – o niezdolności ludzi do wybierania swojego losu. A na koniec pozwala uwierzyć w największe kłamstwo świata. (…) – A jakie jest największe kłamstwo świata? (…) – To mianowicie, że nadchodzi taka chwila, kiedy tracimy całkowicie panowanie nad naszym życiem i zaczyna nim rządzić los.

Rada to niebezpieczny podarunek, nawet między Mędrcami, a każda może poniewczasie okazać się zła.

Rada to niebezpieczny podarunek, nawet między Mędrcami, a każda może poniewczasie okazać się zła.

Dawniej myślałem, ze dzielni bohaterowie legend specjalnie owych przygód szukali, że ich pragnęli, bo są ciekawe, a zwykłe życie bywa trochę nudne, że uprawiali je, że tak powiem, dla rozrywki. Ale w tych legendach, które mają głębszy sens i pozostają w pamięci, prawda wygląda inaczej. Bohaterów zwykle los mimo ich woli wciąga w przygodę, doprowadza ich do niej ścieżka, jak pan to wyraził. Pewnie każdy z nich podobnie jak my miał po drodze mnóstwo okazji, żeby zawrócić, lecz nie zrobił tego. Gdyby któryś zawrócił w pół drogi, no to byśmy nic o tym nie wiedzieli, pamięć by o nim zaginęła. Wiadomo tylko o tych, którzy wytrwali do końca, choć nie zawsze ten koniec był szczęśliwy, przynajmniej w oczach uczestników, bo stojąc z boku, nieraz widzi się rzecz inaczej, niż biorąc w niej udział. Na przykład jeśli ktoś - jak stary pan Bilbo - z wyprawy wrócił cały, zastanie niby wszystko w porządku, chociaż niezupełnie tak, jak przedtem było. Dla słuchaczy często nie te historie są najciekawsze, których bohaterom najlepiej się powiodło. Ciekaw jestem w jaki rodzaj historii my dwaj się zaplątaliśmy. - Sam Ja też jestem tego ciekawy, ale nie wiem. I tak być musi w prawdziwej historii. W jednej z tych, które zawsze szczególnie lubiłeś. Słuchacze opowieści mogą wiedzieć czy przynajmniej zgadywać z góry, jak się ona rozwinie, czy skończy się pomyślnie, czy też smutno, lecz bohaterowie jej nic o tym nie wiedzą, nikt nawet by nie chciał, żeby wiedzieli. - Frodo.

Dawniej myślałem, ze dzielni bohaterowie legend specjalnie owych przygód szukali, że ich pragnęli, bo są ciekawe, a zwykłe życie bywa trochę nudne, że uprawiali je, że tak powiem, dla rozrywki. Ale w tych legendach, które mają głębszy sens i pozostają w pamięci, prawda wygląda inaczej. Bohaterów zwykle los mimo ich woli wciąga w przygodę, doprowadza ich do niej ścieżka, jak pan...

Ludzie nie mogą obejść się bez mnóstwa słów, zanim wezmą się do czynu.

Ludzie nie mogą obejść się bez mnóstwa słów, zanim wezmą się do czynu.

-Pod jednym przynajmniej względem wcale się nie zmieniłeś- powiedział Aragorn.- Mówisz zagadkami! -Co takiego? Zagadkami?- odparł Gandalf.- Nie! Po prostu mówiłem głośno do siebie. Prastary zwyczaj kazał zwracać się do najmądrzejszej osoby wśród obecnych, bo długie wyjaśnienia, których by trzeba udzielać młodym, są nudne.

-Pod jednym przynajmniej względem wcale się nie zmieniłeś- powiedział Aragorn.- Mówisz zagadkami! -Co takiego? Zagadkami?- odparł Gandalf.- Nie! Po prostu mówiłem głośno do siebie. Prastary zwyczaj kazał zwracać się do najmądrzejszej osoby wśród obecnych, bo długie wyjaśnienia, których by trzeba udzielać młodym, są nudne.

Nie wiadomo, co nas jutro czeka. Bywa, że wraz ze wschodem słońca zjawia się dobra rada.

Nie wiadomo, co nas jutro czeka. Bywa, że wraz ze wschodem słońca zjawia się dobra rada.

Widok wart jest paru dreszczy.

Widok wart jest paru dreszczy.

Za mną czytelniku! Któż to ci powiedział, że nie ma już na świecie prawdziwej, wiernej, wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy plugawy język! Za mną, czytelniku mój, podążaj za mną, a ja ci ukaże taką miłość!

Za mną czytelniku! Któż to ci powiedział, że nie ma już na świecie prawdziwej, wiernej, wiecznej miłości? A niechże wyrwą temu kłamcy plugawy język! Za mną, czytelniku mój, podążaj za mną, a ja ci ukaże taką miłość!

Ileż to już razy powtarzałem wam przecież, że wasz podstawowy błąd polega na tym, że nie doceniacie znaczenia oczu człowieka. Zrozumcie, że język może ukryć prawdę, ale oczy - nigdy! Ktoś wam zadaje niespodziewane pytanie, nie zdradzacie się nawet drgnieniem, błyskawicznie bierzecie się w garść i wiecie, co należy powiedzieć, żeby ukryć prawdę, i wygłaszacie to niezmiernie przekonywająco, i nie drgnie na waszej twarzy żaden muskuł, ale - niestety - spłoszona pytaniem prawda na okamgnienie skacze z dna duszy w oczy i już wszystko stracone. Zostaje dostrzeżona, jesteście w potrzasku.

Ileż to już razy powtarzałem wam przecież, że wasz podstawowy błąd polega na tym, że nie doceniacie znaczenia oczu człowieka. Zrozumcie, że język może ukryć prawdę, ale oczy - nigdy! Ktoś wam zadaje niespodziewane pytanie, nie zdradzacie się nawet drgnieniem, błyskawicznie bierzecie się w garść i wiecie, co należy powiedzieć, żeby ukryć prawdę, i wygłaszacie to niezmiernie prze...