Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nareszcie jedna z lepszych książek o Jacku Reacherze.
Po ostatniej "Nocnej Rundzie" czułem się rozczarowany, ale "Czas Przeszły" przeszedł moje najśmielsze oczekiwania.
Trzymała mnie w napięciu do końca, a jeden z wątków tak mnie zafascynował, że nie mogłem się oderwać od czytania ;-)
Więcej nie zdradzam - gorąco zapraszam do lektury.
Podsumowując - dobry kandydat na ekranizację !

Nareszcie jedna z lepszych książek o Jacku Reacherze.
Po ostatniej "Nocnej Rundzie" czułem się rozczarowany, ale "Czas Przeszły" przeszedł moje najśmielsze oczekiwania.
Trzymała mnie w napięciu do końca, a jeden z wątków tak mnie zafascynował, że nie mogłem się oderwać od czytania ;-)
Więcej nie zdradzam - gorąco zapraszam do lektury.
Podsumowując - dobry kandydat na...

Jak zwykle jak to bywa z nowościami nie mogłem się doczekać następnej części. Jako fan Jacka Reachera troszkę się zawiodłem. Moim zdaniem książkę można zakwalifikować chyba do grupy tych gorszych z serii.
Zaczyna się ciekawie. Jack Reacher zatrzymuje się w pewnej miejscowości i odwiedza lombard. Znajduje tam pierścień absolwenta West Point, który według rozmiaru musiał należeć do kobiety. Jack postanawia go odkupić i oddać właścicielce. Zadanie trudne, gdyż ma tylko jej inicjały. Dalej zaczyna się wątek szukania absolwentki tej renomowanej uczelni.
No i dalsza część moim zadaniem jest troszkę nudnawa. Przez niektóre rozdziały musiałem się przebijać ziewając.
Brakuje zdecydowanie bardziej dynamicznej akcji czy czegoś podkręcającego napięcie. Czuje się, że pisarz miał fajny pomysł, ale potem poszło troszkę nie tak. Nie jest to kandydat na ekranizację filmową :-)
Dlatego daję ocenę tylko 6/10

Jak zwykle jak to bywa z nowościami nie mogłem się doczekać następnej części. Jako fan Jacka Reachera troszkę się zawiodłem. Moim zdaniem książkę można zakwalifikować chyba do grupy tych gorszych z serii.
Zaczyna się ciekawie. Jack Reacher zatrzymuje się w pewnej miejscowości i odwiedza lombard. Znajduje tam pierścień absolwenta West Point, który według rozmiaru musiał...

No cóż. Kupiłem, przeczytałem i teraz czas na opinię. Mogę to streścić w jednym zdaniu - klasyczny styl Gerritsen. Spodziewałem się chyba czegoś lepszego, ale wyszło przeciętnie. Może jestem niesprawiedliwy, bo czekałem długo na tę książkę i za mocno się nastawiłem.
Ok, co mamy w środku. Klasyczny początek - drastyczne morderstwo, drugi wątek to narracja jakiejś nieznanej dziewczyny. W tle perypetie miłosne/rodzinne pary Maura Jane ;-) Schemat ten sam od pierwszej książki.
Przyznam, że koniec mnie trochę zaskoczył i pozostawił pewien niesmak. Powody są dwa. Jak zwykle do ostatniej kartki ciężko jest zgadnąć kto jest mordercą i jak się dowiedziałem to mnie trochę zaskoczyło ;-)
A niesmak ponieważ od dawna obawiałem się przeczytania książki o dość specyficznym zakończeniu. Nie zdradzam szczegółów - sami zobaczcie :-)

A więc u Pani Tess nic się nie zmieniło - typowa kalka wcześniejszych powieści, oceniam na ani zła ani wybitnie dobra.

No cóż. Kupiłem, przeczytałem i teraz czas na opinię. Mogę to streścić w jednym zdaniu - klasyczny styl Gerritsen. Spodziewałem się chyba czegoś lepszego, ale wyszło przeciętnie. Może jestem niesprawiedliwy, bo czekałem długo na tę książkę i za mocno się nastawiłem.
Ok, co mamy w środku. Klasyczny początek - drastyczne morderstwo, drugi wątek to narracja jakiejś nieznanej...