Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mój problem z tą książką jest taki, że zamiast pocieszać to mnie przygnębiała, często nudziła, nie mogę natomiast odmówić jej stworzenia klimatu bardzo przytulnego, mimo wszystko.
Końcówka bardzo mnie zaskoczyła i nie powiem, że nie dotknęła. To pokazało mi, że chociaż tego nie czułam, to związałam się po części z głównym bohaterem. Jednak całość niestety mnie zawiodła jakimś poczuciem nijakości.

Mój problem z tą książką jest taki, że zamiast pocieszać to mnie przygnębiała, często nudziła, nie mogę natomiast odmówić jej stworzenia klimatu bardzo przytulnego, mimo wszystko.
Końcówka bardzo mnie zaskoczyła i nie powiem, że nie dotknęła. To pokazało mi, że chociaż tego nie czułam, to związałam się po części z głównym bohaterem. Jednak całość niestety mnie zawiodła...

No takie bardziej 6,5. Ogólnie książka niezaprzeczalnie posiada masę wartościowych materiałów, narracja jest bardzo przyjemna i przystępna bez wyszukanych, skomplikowanych terminów i teorii. Ocena jest troszkę niższa, ponieważ sam motyw „gry” niezbyt do mnie przemawia i nieco infantylizuje sam proces, co ma oczywiście swoje plusy i minusy. Dodatkowo treści często są powtarzane, co sprzyja ich przyswajaniu, ale po czasie również zaczyna nudzić.
Podsumowując, książkę polecam i lękowcom i ich towarzyszom w starciu z zaburzeniami lękowymi, na pewno nie będzie to stracony czas, a strony lecą bardzo szybko :)

No takie bardziej 6,5. Ogólnie książka niezaprzeczalnie posiada masę wartościowych materiałów, narracja jest bardzo przyjemna i przystępna bez wyszukanych, skomplikowanych terminów i teorii. Ocena jest troszkę niższa, ponieważ sam motyw „gry” niezbyt do mnie przemawia i nieco infantylizuje sam proces, co ma oczywiście swoje plusy i minusy. Dodatkowo treści często są...

Lekki, przyjemny i zabawny dramat ze świetną i niekonwencjonalną kreacją postaci Katarzyny i Petruchia.

Lekki, przyjemny i zabawny dramat ze świetną i niekonwencjonalną kreacją postaci Katarzyny i Petruchia.

Choć na początku jej nie doceniałam, to było mi przykro, że ją kończę.

Choć na początku jej nie doceniałam, to było mi przykro, że ją kończę.

Och, no przede wszystkim jestem dumna, że przebrnęłam. Było ciężko, ale nie żałuję.
Witkacy, co trzeba mieć w głowie, żeby napisać coś takiego ?

Och, no przede wszystkim jestem dumna, że przebrnęłam. Było ciężko, ale nie żałuję.
Witkacy, co trzeba mieć w głowie, żeby napisać coś takiego ?

Szkoła robi ogromną krzywdę temu dziełu.
Nie dajcie się zniechęcić.

Szkoła robi ogromną krzywdę temu dziełu.
Nie dajcie się zniechęcić.

Urocza historia, która uświadamia dzieciom, że zwierzęta również mają swoje indywidualne osobowości, emocjonalne reakcje i należy o tym pamiętać. Porusza też kwestię żałoby za ukochanym pupilem, co może być pomocne dla wielu młodych miłośników zwierząt - dodaje otuchy, wzrusza, a zabawne wariacje kociaków nie raz wywołają uśmiech na twarzy czytelnika.

Urocza historia, która uświadamia dzieciom, że zwierzęta również mają swoje indywidualne osobowości, emocjonalne reakcje i należy o tym pamiętać. Porusza też kwestię żałoby za ukochanym pupilem, co może być pomocne dla wielu młodych miłośników zwierząt - dodaje otuchy, wzrusza, a zabawne wariacje kociaków nie raz wywołają uśmiech na twarzy czytelnika.

Jeden z przyjemniejszych dramatów Słowackiego, wciągnąła mnie dość nieoczywista historia, jak na tamte standardy, oczywiście możemy spodziewać się rozlewu krwi i zjaw (te drugie w dość skromnej ilości), ale na pewno godna polecenia dla tych, którzy stronią od klasyków.

Jeden z przyjemniejszych dramatów Słowackiego, wciągnąła mnie dość nieoczywista historia, jak na tamte standardy, oczywiście możemy spodziewać się rozlewu krwi i zjaw (te drugie w dość skromnej ilości), ale na pewno godna polecenia dla tych, którzy stronią od klasyków.

Jeśli człowiek miałby przeczytać w ciągu całego życia tylko jeden reportaż, to dobrze, jeśli byłby to ten.
Nic więcej nie muszę dodawać.

Jeśli człowiek miałby przeczytać w ciągu całego życia tylko jeden reportaż, to dobrze, jeśli byłby to ten.
Nic więcej nie muszę dodawać.

Powiem szczerze, że nie wierzyłam w tę książkę, a jednak bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie zliczę jak często autorka patrzyła mojemu wewnętrznemu sabotażyście prosto w oczy, czasami wręcz byłam w szoku jak celnie trafiała w sedno problemu, a co najważniejsze pokazywała drogę ku lepszemu. Książka ogromnie motywuje do pracy nad sobą, jest napisana w przystępny sposób, spędziłam z nią naprawdę przyjemny czas i z całego serca polecam ją każdemu, komu wpadnie w łapki :⁠-⁠)

Powiem szczerze, że nie wierzyłam w tę książkę, a jednak bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie zliczę jak często autorka patrzyła mojemu wewnętrznemu sabotażyście prosto w oczy, czasami wręcz byłam w szoku jak celnie trafiała w sedno problemu, a co najważniejsze pokazywała drogę ku lepszemu. Książka ogromnie motywuje do pracy nad sobą, jest napisana w przystępny sposób,...