Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Mój problem z tą książką jest taki, że zamiast pocieszać to mnie przygnębiała, często nudziła, nie mogę natomiast odmówić jej stworzenia klimatu bardzo przytulnego, mimo wszystko.
Końcówka bardzo mnie zaskoczyła i nie powiem, że nie dotknęła. To pokazało mi, że chociaż tego nie czułam, to związałam się po części z głównym bohaterem. Jednak całość niestety mnie zawiodła jakimś poczuciem nijakości.

Mój problem z tą książką jest taki, że zamiast pocieszać to mnie przygnębiała, często nudziła, nie mogę natomiast odmówić jej stworzenia klimatu bardzo przytulnego, mimo wszystko.
Końcówka bardzo mnie zaskoczyła i nie powiem, że nie dotknęła. To pokazało mi, że chociaż tego nie czułam, to...

Rozwiń Zwiń

No takie bardziej 6,5. Ogólnie książka niezaprzeczalnie posiada masę wartościowych materiałów, narracja jest bardzo przyjemna i przystępna bez wyszukanych, skomplikowanych terminów i teorii. Ocena jest troszkę niższa, ponieważ sam motyw „gry” niezbyt do mnie przemawia i nieco infantylizuje sam proces, co ma oczywiście swoje plusy i minusy. Dodatkowo treści często są powtarzane, co sprzyja ich przyswajaniu, ale po czasie również zaczyna nudzić.
Podsumowując, książkę polecam i lękowcom i ich towarzyszom w starciu z zaburzeniami lękowymi, na pewno nie będzie to stracony czas, a strony lecą bardzo szybko :)

No takie bardziej 6,5. Ogólnie książka niezaprzeczalnie posiada masę wartościowych materiałów, narracja jest bardzo przyjemna i przystępna bez wyszukanych, skomplikowanych terminów i teorii. Ocena jest troszkę niższa, ponieważ sam motyw „gry” niezbyt do mnie przemawia i nieco infantylizuje...

Rozwiń Zwiń

Lekki, przyjemny i zabawny dramat ze świetną i niekonwencjonalną kreacją postaci Katarzyny i Petruchia.

Lekki, przyjemny i zabawny dramat ze świetną i niekonwencjonalną kreacją postaci Katarzyny i Petruchia.

Choć na początku jej nie doceniałam, to było mi przykro, że ją kończę.

Choć na początku jej nie doceniałam, to było mi przykro, że ją kończę.