Maddie i jej mąż Nick, oboje wcześnie osieroceni przez rodziców, bardzo pragnęli szybko założyć własną rodzinę. Los prędko obdarzył ich dziećmi, piękną parą bliźniąt - Annabel i Aidanem. Od tego czasu jedynym zajęciem młodej mamy stało się dbanie o dom i dzieci a ich ojca – o to aby miały wszystko co najlepsze. Zabrakło już czasu i energii na dbanie o siebie nawzajem, liczyły się tylko bliźniaki. Po latach na wierzch wydostają się więc frustracje i napięcia Nicka, z którymi Madeleine nie umie sobie poradzić, przed którymi nie umie się obronić. Jej mąż zmienił się w kogoś obcego, napastliwego, wręcz agresywnego. A może to ona aż tak zaniedbała go stawiając dzieci na piedestale?

Gdy więc w życiu tej rodziny wydarza się tragedia Maddie próbuje dojść do tego, co właściwie wydarzyło się w czterech ścianach jej domu, wyrywa z zakamarków pamięci strzępy wspomnień. Błądzi wśród skrawków, próbując poukładać na powrót swoje życie, odzyskać nad nim panowanie. Ale wciąż nie może poradzić sobie sama ze sobą, z zanikami pamięci, z poczuciem niebytu, z własną ułomnością i psychiczną słabością. A wszystko to pogarsza fakt, że jej syn – a może też wszyscy inni – wydają się unikać jej, obwiniając za wybór, którego dokonała. O to, że poświęciła swą piękną córkę aby ratować syna. Gdy więc pewnego dnia, po długim błądzeniu wśród tych zakamarków świadomości Maddie wybudza się ze śpiączki, nic już nie jest już oczywiste. Czy wszystko czego doświadczyła zdarzyło się naprawdę? Czy był to tylko wytwór jej nieprzytomnego umysłu? Dojście do tej prawdy zmieni życie tej rodziny na zawsze.

„Wybór” to debiutancka powieść Samanthy King i mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że to debiut całkiem udany. Choć sama historia nie jest może super zaskakująca a zakończenie nie porywa nagłym i niespodziewanym rozwiązaniem zagadki, to trzeba przyznać, że sama fabuła jest doskonała. Konieczność wyboru jakiego dokonuje główna bohaterka i to co się wiążę z taką decyzją to temat chwytliwy sam w sobie. Jak można bowiem oczekiwać od matki aby dokonała takiego wyboru? Jak można w ogóle poradzić sobie z tak nagłą tragedią, która przecina sielankę rodzinnego życia jak nóż?

Jako pisarka Samantha King uporała się wzorowo z jeszcze jednym zabiegiem literackim – niedopowiedzeniem. Przez dużą część opowieści wszystko, czego doświadcza główna bohaterka jest pełne niedomówień, niejasności a każde słowo jest w tym celu wyważone co do grama. Czytelnik może, ale nie musi domyślać się, że Maddie nie doświadcza życia na jawie – choć już z opisu na okładce dowiadujemy się, że budzi się ona w szpitalu po trzech miesiącach od opisywanych, traumatycznych wydarzeń. Jakie jeszcze fakty i istotne kwestie przemilczała autorka? Do tego musimy już dojść sami, cierpliwie filtrując domysły od prawdy, aż do ostatniej kartki i finału historii.

Dla mnie osobiście to ciekawa lektura z jeszcze jednego względu. Temat bliźniąt i łączącej ich więzi, wyróżnianie jednego z dzieci, różnice pomiędzy nimi - główna bohaterka poświęca tym zagadnieniom wiele miejsca w swoich rozważaniach. Zatem jako przyszła mama bliźniąt chłonęłam to wszystko z wielką ciekawością, wciąż nie mogąc uwierzyć w to, że można w ogóle świadomie wybrać które dziecko ma przeżyć a które umrzeć. Że takiego wyboru można w ogóle dokonać. Jak zatem dokonała go Maddie? Tego oczywiście zdradzić mi nie wolno, zachęcam do sprawdzenia tego w drodze wakacyjno-plażowej lektury.

Joanna Jurzyk