Rozpoczynające się już za kilka dni mistrzostwa wziął na tapetę Marcin Ciszewski w swojej najnowszej powieści – „Upał”. Autor, doskonały współczesny militarysta i spec od służb specjalnych, ukazuje nam właśnie to wspomniane ukryte dno organizacji mistrzostw. Wraz z głównym bohaterem powieści - podinspektorem Jakubem Tyszkiewiczem, znanym m.in. z niedawno wydanego „www.ru2012.pl”, mianowanym szefem wydziału do walki z terroryzmem CBŚ - czytelnik zostanie rzucony w wir akcji, której meritum stanowi zapobieżenie przypuszczanemu atakowi terrorystycznemu na Euro 2012. Chociaż „Upał” jest powieścią typowo sensacyjną, Marcin Ciszewski nie zapomniał o wątkach „fantastycznych” - w wizji autora nasza reprezentacja dociera do ćwierćfinałowego meczu z Niemcami, a polskich kibiców ogarnia euforia. Ulice Warszawy, gdzie na Stadionie Narodowym za kilka dni ma stoczyć się ten wiekopomny bój, zamieniają się w wielki festyn, pełen rozemocjonowanych fanów. Świąteczna atmosfera ogarnia wszystkich, nawet tych, którzy futbolem w ogóle się nie interesują, wszyscy są podnieceni, uradowani, przyjaźni. Wszyscy, oprócz kilku Pakistańczyków, z których jeden otrzymuje misję wysadzenia autobusu pełnego niemieckich kibiców. Tak rozpoczyna się akcja „Upału”. Do biura Tyszkiewicza dociera coraz więcej informacji sugerujących, że zagrożony może być nadchodzący mecz Polska - Niemcy. Jakub i jego ludzie muszą zrobić wszystko, aby do tego nie dopuścić, nawet jeśli poruszyć trzeba będzie wszystkie służby porządkowe kraju.

Ciszewski stworzył trzymającą w napięciu historię, godną hollywoodzkiej ekranizacji. Akcja jest bardzo dynamiczna, prawie nie ma tu niepotrzebnych elementów, czasem tylko autor serwuje czytelnikowi odrobinę wyciszenia, przeplatając akcję z prywatnymi kłopotami głównego bohatera. Szczęśliwie, ilość i długość tych fragmentów została na tyle dobrze dobrana, że nie męczą i nie powodują oderwania od głównego wątku. Autor doskonale czuje się w dobranej konwencji, daje odczuć, że naprawdę zna się na tym, o czym pisze. Praca ludzi Tyszkiewicza wydaje się być w pełni profesjonalna, ich działania racjonalne i przewidujące. Myślę, że niejedna amerykańska agencja nie powstydziłaby się takich agentów, jak stworzeni przez Ciszewskiego - chłodny i wyważony Tyszkiewicz, wyluzowany i odrobinę wyrywny Krzeptowski i pozostali członkowie elitarnego zespołu CBŚ. Wizja potencjalnego zamachu, stworzona przez autora jest na tyle wiarygodna, że miejscami aż jeży włoski na karku. Nasz kraj nigdy dotąd nie stawał w obliczu tak poważnego zagrożenia, które spaść może na niespodziewających się niczego ludzi, miejmy więc nadzieję, że gdzieś tam jakiś odpowiednik inspektora Tyszkiewicza czuwa nad nami wszystkimi.

Fani autora wskażą z pewnością niejeden element powieści, w którym ustępuje ona innym dziełom autora, osobiście jednak lekturę „Upału” zaliczam do bardzo udanych. Książkę czyta się szybko i płynnie dzięki przystępnemu stylowi i zrozumiałemu językowi, akcja trzyma w napięciu, chociaż dąży do rozwiązania raczej prostą drogą, bez spektakularnych zwrotów, ale i tak nie pozwala oderwać się na dłużej. Jest to także zasługą tego, iż fabuła osadzona jest na naszym, polskim „podwórku”, a główną rolę grają rodzime służby, które bezpośrednio trzymają pieczę nad naszym bezpieczeństwem. Jeśli ich działania są chociaż w połowie na tyle sprawne, jak to przedstawił Ciszewski, to chyba nie musimy się obawiać przykrych niespodzianek na nadchodzących mistrzostwach Europy.

Książka ta, to drugi tytuł w dorobku autora, wydany nakładem wydawnictwa Znak. Podobnie jak „www.ru2012.pl”, „Upał” wydano pod każdym względem profesjonalnie oraz efektownie wizualnie - ładna okładka, odpowiednia opieka korekcyjna i redaktorska, a format książki odpowiada poprzedniemu tytułowi, tak że oba świetnie wyglądają na półce. Dla bibliofila takiego jak ja, drobne szczegóły, jak przykładowo tworzenie równej linii przez rząd książek, mają ogromne znaczenie ;)

Polecam „Upał” wszystkim miłośnikom powieści sensacyjnych, kryminalnych i szpiegowskich, gdyż odnajdziemy tu elementy wszystkich tych gatunków. Teraz, gdy Euro 2012 jeszcze się nie rozpoczęło, jest najlepszy czas, aby przeczytać tę powieść. Lęk przed nieznanym, ale prawdopodobnym zagrożeniem to coś, co ludzi pociąga, dlatego po zakończeniu imprezy lektura powieści z pewnością nie wywrze już na czytelniku pożądanych efektów – w każdym razie, będą one inne, niż w tej chwili. Szkoda więc czasu, czas na „Upał”.

Paweł Kukliński