Literatura kobieca posiada ulubione, sprawdzone historie, które są wielokrotnie poruszane przez różne autorki. Niewątpliwie na szczycie tej listy znajduje się opowieść o kobiecie, która rozpoczyna nowe życie wskutek rozwodu bądź utraty pracy. Powieściowe trzydziesto- i czterdziestokilkulatki rzucają wszystko, pakują walizki i nierzadko lądują na wsi, gdzie odnajdują miłość, sens życia i nowy dom. Agata Przybyłek w swojej debiutanckiej książce również zdecydowała się na wykorzystanie tego schematu, okraszając go gigantyczną dawką humoru, co uczyniło „Nie zmienił się tylko blond” lekturą lekką, dowcipną i podnoszącą na duchu. Recenzowana powieść jest przede wszystkim komedią pomyłek, która łączy w sobie wszystkie odmiany komizmu. Okraszone mnóstwem zabawnych wpadek perypetie nadają lekkości bardzo nieprzyjemnej tematyce zdrady, rozwodu i walki o dzieci. Główna bohaterka jest uroczą trzpiotką, która próbuje okiełznać swoją szaloną rodzinkę: nieprzewidywalne bliźnięta, nastoletnią blond piękność, przyszłego młodego tatę i jego ciężarną dziewczynę oraz… własnych rodziców, którzy również mają swoje wizje dotyczące życia dorosłej już córki. Iwonka wyznaje własną filozofię - pod naporem kłopotów można się załamać, a można też spojrzeć na nie z perspektywy wyzwania. Balansując pomiędzy złośliwym losem, który rzuca kłody pod nogi oraz przekonaniem, że wszystko się jakoś ułoży, główna bohaterka znajduje w sobie siłę, by stawić czoła codzienności. Czasem tylko to roztrzepanie Iwonki było niepotrzebnie przesadzone, przez co stawała się taką głupiutką, nierozgarniętą panienką. Infantylizacja doświadczonej matki i przyszłej babci wcale nie była potrzebna, komizm dałby sobie radę bez tego.

„Nie zmienił się tylko blond” ma w sobie sporo ciepła i takiej swojskości, która potrafi otulić czytelniczkę. Myślę, że ta powieść, poza dawką relaksu, może też dodać otuchy osobom, które tak jak Iwonka, zmagają się z różnymi codziennymi wyzwaniami. Historie o rozpoczynaniu życia od nowa cieszą się dużą popularnością, bo udowadniają, że nigdy nie jest za późno na zmiany, co z kolei przynosi nadzieję. Jednak optymistyczna wymowa nie tuszuje faktu, że w powieści brakuje większej dawki oryginalności, czegoś, co wybiłoby ją z szeregu podobnych tytułów. Porusza się w obrębie bezpiecznych schematów, nawiązując do historii, które już znamy i właściwie nie wprowadza żadnych zmian. To jej największa bolączka, bo gdyby nie zawarty w niej humor i urok, to miałaby problem z tym, by się „wybronić”, nawet na własnej półce gatunkowej. Czytelniczki, które oczekują dobrze znanej, pełnej ciepła atmosfery oraz lekkiej historii, która podnosi na duchu, choć jest za to niezbyt odkrywcza, powinny być usatysfakcjonowane lekturą „Nie zmienił się tylko blond”. Gdybym miała bazować na swoich skojarzeniach, to połączyłabym postać Bridget Jones stworzoną przez Helen Fielding ze skrzyżowaniem cyklu „Rozlewisko” Małgorzaty Kalicińskiej i powieści „Nigdy w życiu!” Katarzyny Grocholi.

„Nie zmienił się tylko blond” otwiera nową serię Czwartej Strony - serię z babeczką. Historia pierwszej babeczki, wesołej i przesympatycznej Iwonki, to dobra propozycja dla czytelniczek, które lubią kolejne wariacje na temat zaczynania życia od nowa oraz cenią sobie rodzimą literaturę kobiecą. Odwiedziny u ekscentrycznej i hałaśliwej rodziny każdemu poprawią humor, znajdując promienie słoneczne w nawet najbardziej ponurym dniu. Idealna lektura do kawy… i babeczek.

Natalia Lena Karolak