Główna bohaterka, Marta, kończy pracę zawodową i przechodzi na emeryturę. Przed rokiem straciła męża, dzieci nigdy nie mieli, mimo że kobieta bardzo ich pragnęła. Marta planuje skoncentrować się na tym, by wreszcie zrealizować swoje marzenie i napisać powieść. Jednak najpierw kobieta wybiera się w podróż do Włoch, podczas której poznaje tajemniczego i intrygującego mężczyznę. Tych dwoje szybko ulega wzajemnemu zauroczeniu, jednak na wspólnej drodze pojawiają się poważne problemy.

Wydawałoby się, że fabułę najnowszej powieści sopockiej pisarki cechuje spory potencjał. Jest bowiem romans rozgrywający się między bohaterami w wieku 60+, w dodatku całkiem wiarygodnie nakreślony i niedominujący nad innymi wątkami w powieści. Jest pomyślnie zrealizowany motyw podróży do Włoch, który stanowi niewątpliwy walor książki „Złota smuga jesieni”. Autorka, absolwentka polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, z dużą wprawą i wrażliwością na detale oprowadza czytelnika po rzymskich bazylikach czy zaułkach Wenecji i Florencji. Włoska sceneria bez wątpienia dodaje powieści uroku i kolorytu, a Hempowicz umiejętnie przemyca w niej także polskie akcenty. Jest wreszcie wiarygodnie zarysowana przyjaźń między kobietami.

W powieści zdecydowanie brakuje jednak pazura i wewnętrznej dynamiki. Główna bohaterka irytuje nieporadnością i monotonią prowadzonego stylu życia. Nawet bez wypominania bohaterce metryki trudno nie znudzić się jej wątpliwej jakości idealizowaniem mężczyzny, którego kompletnie nie zna, oraz natarczywą melancholią. Do tego przesadnie rozwlekłe dialogi cechuje sztuczność i pretensjonalność.

Największą wartość powieści Maryli Hempowicz wydaje się stanowić sam temat, którego dotknęła pisarka. Jest to bowiem próba zmierzenia się, za pomocą literackiej fikcji, ze społecznym tabu: ze starością, uczuciem w zaawansowanym wieku oraz związanymi z nim stereotypami i ostracyzmem. Odnosi się wrażeniem, iż jest to próba obciążona poważnymi błędami, niemniej jednak godna odnotowania.

Ewelina Tondys