Powstanie listopadowe, legitymujące się olbrzymią literaturą w polskim i europejskim piśmiennictwie, ciągle fascynuje historyków. Dlaczego? Ponieważ postawiło ono przed opinią Europy ponownie sprawę polską, haniebnie rozstrzygniętą na kongresie wiedeńskim 1814-1815. Bohaterski opór Polaków na polach Grochowa, a potem olśniewające zwycięstwa pod Wawrem, Wielkim Dębem i Iganiami liberalna prasa europejska porównywała do błyskotliwych zwycięstw Napoleona Bonaparte pod Montenotte, Lodi, Arcole, Rivoli czy Castiglione. Dlaczego Belgowie uzyskali niepodległość tylko drogą dyplomatycznych negocjacji, zaś Polacy, mimo licznych zwycięskich bitew i ciężkich ofiar, ponieśli klęskę w 1831 roku? Na to pytanie odpowiada po raz pierwszy tak wnikliwie i wyczerpująco synteza losów tych zmagań pióra Władysława Zajewskiego. Pokazał on nie tylko problemy, lecz nade wszystko żywych ludzi, polityków i wojskowych, którzy je rozwiązywali.