Od autorki:

Prawie ćwierć wieku temu wydałam książkę pt. POBOYOWISKO. Zajęłam się w niej publicystyką społeczno-obyczajową Tadeusza Boya-Żeleńskiego zebraną w tomach: DZIEWICE KONSYSTORSKIE, PIEKŁO KOBIET i NASI OKUPANCI. Wraz z nim oraz jego zwolennikami i przeciwnikami przemierzałam naszą kochaną Polskę: sanacyjną – czyli drugą; ludową – bez numerka; oraz kawałek współczesnej – czyli trzeciej.

Asumpt do wznowienia i rozszerzenia POBOYOWISKA dała mi Rzeczpospolita czwarta – jeszcze oficjalnie nieogłoszona, ale już praktykowana. Znakiem rozpoznawczym tej ostatniej jest symbol Polski Walczącej. Symbol ten, w wersji feministycznej, jako „Polka walcząca” widnieje na okładce mojej książki, za co wdzięczna jestem jego autorowi, Januszowi Kali Kaliszczakowi. Jeślibym chciała jednym zdaniem opisać to, co się stało w interesującej mnie kwestii w naszej Ojczyźnie przez te wszystkie lata stwierdziłabym: po stoczonych bitwach, bojach i potyczkach zostało nam jedno wielkie pobojowisko; pardon – poBOYowisko.

Wydanie 2 rozszerzone.