Na fali zainteresowań paleoastronautyką, właśnie szczególnie w latach 70. i 80-tych, powstawało wiele opowiadań i powieści. Jedną z nich jest powieść pt. „Sukcesorzy” Sawaszkiewicza. W sposób typowy dla autora, a więc i niepozbawiony pewnego dystansu, dostajemy do rąk sfabularyzowaną garść dänikenowskich koncepcji, przedstawiających naszą cywilizację jako następstwo interwencji istot spoza Ziemi. Wykorzystując podania i mity a także ubóstwiane przez entuzjastów paleoastronautyki zagadki związane z dziejami naszej planety Sawaszkiewicz dość sugestywnie demonstruje teorię o wpływie działalności obcych cywilizacji w obszarze naszej własnej, przyjmując jednocześnie hipotezę, że owa ingerencja, mimo iż swój początek ma w zamierzchłych czasach, to jednak trwa nadal.