Pies towarzyszy człowiekowi już od tysięcy lat.To najdłuższa przyjaźń,jaką zna historia.Powstawały i upadały cywilizacje,przechodziły klęski żywiołowe i mody,a pies solidarnie towarzyszy człowiekowi w trudnej podróży przez życie.Jego wierność stała się przysłowiowa już w starożytności.Psich towarzyszy posiadali Aleksander Wielki i Juliusz Cezar,wierne czworonogi towarzyszyły najpotężniejszym władcom na wojnach."Swoich ras" doczekali się nawet święci:Bernard i Hubert.W histori amerykańskiego Białego Domu nie zdarzyło się jeszcze,aby prezydencki apartament zajmowała rodzina bez psa.Podobnie było i jest w Polsce-Zygmunt Stary ze swoim ulubionym psem uczęszczał nawet do łaźni,Stanisław August w towarzystwie ukochanego Kropka przyjmował ambasadorów,a obecnie w prezydenckich apartamentach "urzęduje" wilkowata Saba.
W dzisiejszych znerwicowanych czasach pies stał się prawdziwym panaceum-skutecznie pomaga utrzymać pogodę ducha i zapewnia dobrą kondycję,a przede wszystkim bezpieczniej niż siłownia.Nasze wzajemne codzienne relacje są często okazją aby się serdecznie pośmiać(a to o wiele zdrowsze niż gniew).
I pamiętajmy:w gruncie rzeczy nie jest ważne,czy to człowiek wychowuje psa,czy też pies człowieka.Ważne jest tylko wzajemne porozumienie.
I o tym jest właśnie ta książka, napisana - jak było do przewidzenia - z psią pomocą.