Cały literacki dorobek Bolla to zmagania ze zmieniającym się światem, podejmowane przez moralistę, który w żadnej sytuacji (...) nie traci z oczu jednostki ludzkiej, owego przywołanego na początku Adama, stale zadając mu to samo pytanie o moralne racje jego działań, o słuszności decyzji, o sens bytowania, które nigdy nie może ograniczać się do pasywnego ulegania okolicznościom zewnętrznym. Na wojnie czy w czasach pokoju, w brudnych okopach czy w luksusowych mieszkaniach - to człowiek pozostaje zawsze wartością najwyższą, zawsze najważniejsze winny być jego własne, podejmowane w cichości ducha rozstrzygnięcia moralne.