Teorie są uporządkowane według zasady od właściwości podmiotu (teorie cech realnych, deskryptywne teorie cech), poprzez znaczenie sytuacji w kształtowaniu osobowości (sytuacjonizm jako przeciwwaga teorii cech) do właściwości podmiotu kształtowanych w procesie interakcji z warunkami życia, kulturą, oraz innymi (teorie interakcyjne).

Druga linia uporządkowania przebiega od podlegającego uwarunkowaniom i procesom uczenia podmiotu do podmiotu spełniającego swoje potrzeby w interakcji z innymi, podmiotu działającego, podmiotu doświadczającego i kreującego siebie samego.

Całość rozważań kończy prezentacja autorskiej personalistycznej koncepcji osobowości. Tego typu uporządkowanie oraz przedstawienie rzadko omawianych teorii osobowości stanowi o odmienności interpretacji w stosunku do dotychczas spotykanych.