Opinia zdecydowanie nie dla wrażliwych czytelników, a dla tych normalnych raczej też nie.

Znowu zastanawiam się gdzie jest granica w horrorze ekstremalnym? Jeszcze rok temu wydawało mi się, że poprzeczka została maksymalnie podniesiona przez Wade'a H. Garreta, który był pisarzem najsadystycznych treści jakie miałem okazję przeczytać, a dziś Timothy i jak gdyby nic pokazuje mi, że w ekstremie nie ma rzeczy nie do przeskoczenia.

"Coprophilia" to brutalna i sadystyczna książka, ale o jej unikatowości nie stanowią te dwa elementy lecz obrzydliwość, która dosłownie wylewa się z kart powyższej historii.

Zdjęcie oraz okładka powinny być pomocne w wskazaniu zawartości tej ksiażki, ale i i tak nie odmówię sobie kilku słów wyjaśnień. Koprofilia to zaburzenie orientacji seksualnej, w której zjadanie oraz kontakt z kałem własnym lub partnera jest źródłem podniecenia seksualnego (potocznie sranie sobie na klatę).

Tak, dobrze czytacie. Timothy napisał historię w której koprofilia gra główną rolę, a pedofilia i kazirodztwo dostają role drugoplanowe.

Autor nie zapomniał o pokaźnej dawce tortur i sadyzmu. Przez większość powieści mamy do czynienia z wytapianiem brązu lub odczepianiem zbędnego wagonu, ale w dalszym ciągu możemy liczyć na "normalny" horror ekstremalny. Czytelnicy sięgający po tę wspaniałą ksiażkę mogą spodziewać się wyłupiania oczu łyżeczką, ucinania części ciała, trzymania w piwnicy i innych chorych opisów.

Najlepszą rekomendacją niech będzie fakt, że nie mogłem przełknąć nawet jednego czipsa w trakcie lektury. No zwyczajnie się nie da.

Zazwyczaj polecam Wam to, co czytam. Dziś chyba lepiej nic już więcej nie napiszę.

Opinia zdecydowanie nie dla wrażliwych czytelników, a dla tych normalnych raczej też nie.

Znowu zastanawiam się gdzie jest granica w horrorze ekstremalnym? Jeszcze rok temu wydawało mi się, że poprzeczka została maksymalnie podniesiona przez Wade'a H. Garreta, który był pisarzem najsadystycznych treści jakie miałem okazję przeczytać, a dziś Timothy i jak gdyby nic pokazuje...