Książkę pierwotnie wypożyczyłam dla mamy. Twórczość muzyczna i postać Sinéad O’Connor jest jej znana od lat młodości. Po jej przeczytaniu mama bardzo mi ją polecała. Dałam się namówić i w sumie dzięki tej książce zaczęłam czytać autobiografie. Postać autorki znałam jedynie z „Nothing compare to you”. Książkę czyta się szybko mimo, że jej tematyka do lekkich nie należy. Jest autentyczna, autorka nie usprawiedliwia dokonanych wyborów i nie koloryzuje swojego życia. Myślę, że nie tylko fanów zaciekawi jej historia. To okropnie przykre, że odeszła przedwcześnie.

Książkę pierwotnie wypożyczyłam dla mamy. Twórczość muzyczna i postać Sinéad O’Connor jest jej znana od lat młodości. Po jej przeczytaniu mama bardzo mi ją polecała. Dałam się namówić i w sumie dzięki tej książce zaczęłam czytać autobiografie. Postać autorki znałam jedynie z „Nothing compare to you”. Książkę czyta się szybko mimo, że jej tematyka do lekkich nie należy....

O Sinead O’Connor poza cudownym “Nothing compares to you” przed przeczytaniem tej książki wiedziałam niewiele. Wspomnieniami Sinead można delektować się kawałek po kawałku odkrywając stopniowo jaka Sinead była naprawdę i co miało wpływ na to, dokąd doszła jako artystka i człowiek.

O Sinead O’Connor poza cudownym “Nothing compares to you” przed przeczytaniem tej książki wiedziałam niewiele. Wspomnieniami Sinead można delektować się kawałek po kawałku odkrywając stopniowo jaka Sinead była naprawdę i co miało wpływ na to, dokąd doszła jako artystka i człowiek.

Smutna i piękna jak sama Sinead ♥

Smutna i piękna jak sama Sinead ♥

Ciekawa opowieść przedstawiająca różnice w tym co widać na zewnątrz a co dzieje się w czlowieku. Zmusza do refleksji.

Ciekawa opowieść przedstawiająca różnice w tym co widać na zewnątrz a co dzieje się w czlowieku. Zmusza do refleksji.

Sinead O'Connor zawsze będzie mi się kojarzyła z piosenką Nothing compares 2U , ogoloną głową i podarciem zdjęcia papieża. To kontrowersyjna irlandzka piosenkarka i kompozytorka zmagała się z różnymi problemami, w dzieciństwie kradła, co zaprowadziło ją do poprawczaka, w dorosłym życiu walczyła z uzależnieniem od trawki oraz z problemami psychicznymi . Mam wrażenie, że Sinead wciąż poszukiwała siebie , z gorliwej katoliczki stała się buddystką. To co najbardziej poruszyło mnie w tej autobiografii to stosunek matki do Sinead. Ta kobieta była chora , to nie jest normalne żeby tak dręczyć psychicznie i fizycznie własne dziecko! Mimo,że Sinead nie łączy problemów psychicznych z tym co przeszła w dzieciństwie, myślę jednak, że postępowanie matki pozostawiło ślad w psychice artystki. Dziś już wiemy, że życie jeszcze brutalnie się z nią obeszło, jeden z synów popełnił samobójstwo , a całkiem niedawno Sinead zmarła z bliżej niewyjaśnionych przyczyn.

Sinead O'Connor zawsze będzie mi się kojarzyła z piosenką Nothing compares 2U , ogoloną głową i podarciem zdjęcia papieża. To kontrowersyjna irlandzka piosenkarka i kompozytorka zmagała się z różnymi problemami, w dzieciństwie kradła, co zaprowadziło ją do poprawczaka, w dorosłym życiu walczyła z uzależnieniem od trawki oraz z problemami psychicznymi . Mam wrażenie, że...

"Wspomnienia" to głęboko poruszająca opowieść o życiu wybitnej artystki, Sinéad O'Connor. Autorka otwarcie dzieli się z czytelnikami trudnościami swojego dzieciństwa, rysując obraz złożonych relacji rodzinnych i ucieczki do muzyki jako formy ukojenia. Niemniej jednak, mimo niezaprzeczalnych sukcesów artystycznych, książka również ukazuje trudności dorosłego życia, przy czym szczerość opisów związków i macierzyństwa nadaje narracji głębi.

Część trzecia książki, będąca przewodnikiem po karierze muzycznej O'Connor, choć interesująca, czasem może sprawiać wrażenie nieco rozwlekłej. Styl pisarski autorki, choć pełen emocji, może okazać się nieco nieprzystępny dla tych, którzy preferują bardziej zrównoważone narracje.

Mimo tych drobnych zastrzeżeń, "Wspomnienia" Sinéad O'Connor pozostają inspirującym świadectwem siły przetrwania, poszukiwania tożsamości i odwagi artystycznej. Książka skierowana jest zarówno do fanów muzyki autorki, jak i osób poszukujących inspiracji w autentycznych, choć czasem trudnych, historiach kobiet.

"Wspomnienia" to głęboko poruszająca opowieść o życiu wybitnej artystki, Sinéad O'Connor. Autorka otwarcie dzieli się z czytelnikami trudnościami swojego dzieciństwa, rysując obraz złożonych relacji rodzinnych i ucieczki do muzyki jako formy ukojenia. Niemniej jednak, mimo niezaprzeczalnych sukcesów artystycznych, książka również ukazuje trudności dorosłego życia, przy czym...

To nie jest w pełnym słowa znaczeniu autobiografia. To raczej opowieść Shinead o fragmentach jej życia i tylko tych fragmentach, które sama chciała opowiedzieć ( a w jej wypadku wyrzucić z siebie lub nawet wykrzyczeć). Fani będą zawiedzeni, ale to bardzo osobista książka coś w rodzaju autoterapii. Nie dowiesz się wiele czego prawdziwy fan nie wiedział, ale są też (jak dla mnie) nieznane wątki. Godna polecenia dla wielbicieli artystki.

To nie jest w pełnym słowa znaczeniu autobiografia. To raczej opowieść Shinead o fragmentach jej życia i tylko tych fragmentach, które sama chciała opowiedzieć ( a w jej wypadku wyrzucić z siebie lub nawet wykrzyczeć). Fani będą zawiedzeni, ale to bardzo osobista książka coś w rodzaju autoterapii. Nie dowiesz się wiele czego prawdziwy fan nie wiedział, ale są też (jak dla...

Nie przepadałem szczególnie za tą artystką. Ot była dla mnie jedna z wielu piosenkarek. Coś jednak skłoniło mnie, aby sięgnąć po jej wspomnienia, być może była to niedawna śmierć artystki.Książka jest pełna bardzo osobistych odczuć, wynurzeń. Nie miała łatwego dzieciństwa, ale od zawsze ciągnęło ją do muzyki, niepokorności i buntu. Żyła jak chciała, na przekór trendom tak jak na ogół artysta rockowy. Druga część książki opowiada bardziej o muzyce, mniej o wewnętrznych przeżyciach. Nie żałuję spędzonego czasu.

Nie przepadałem szczególnie za tą artystką. Ot była dla mnie jedna z wielu piosenkarek. Coś jednak skłoniło mnie, aby sięgnąć po jej wspomnienia, być może była to niedawna śmierć artystki.Książka jest pełna bardzo osobistych odczuć, wynurzeń. Nie miała łatwego dzieciństwa, ale od zawsze ciągnęło ją do muzyki, niepokorności i buntu. Żyła jak chciała, na przekór trendom tak...

Mam duży niedosyt. Polecam

Mam duży niedosyt. Polecam

Sinead nie koloryzuje, nie udaje, nie próbuje zakłamywać rzeczywistości. Próbuje za to poskładać wspomnienia i odnaleźć siebie. Mówi nam otwarcie o tych dobrych, ale przede wszystkim o tych złych doświadczeniach. Nie tłumaczy się, ale przeszłość robi to za nią... Polecam.

Sinead nie koloryzuje, nie udaje, nie próbuje zakłamywać rzeczywistości. Próbuje za to poskładać wspomnienia i odnaleźć siebie. Mówi nam otwarcie o tych dobrych, ale przede wszystkim o tych złych doświadczeniach. Nie tłumaczy się, ale przeszłość robi to za nią... Polecam.