Takich rodzin jak Carlebachowie było niewiele. Niełatwo łączyć funkcję rabina z wychowaniem dzieci, pomocą społeczną i pisaniem, jednak Dr. Joseph Carlebach z nieocenioną pomocą swojej wspaniałej żony Lotte Carlebach-Preuss, stanął na wysokości zadania. Gdyby nie Lotte zapewnie nie dałby sobie rady, jego córka Miriam powtarza to w książce wieloktronie, jednocześnie podkreślając jak wielkim szacunkiem darzyli się jej rodzice. Lotte nigdy nie narzekała, pomimo wielu obowiazków domowych z 9tką własnych dzieci oraz obowiazków, jakie musiała pełnić zwyczajowo żona rabina. Ta książka to piękny, pełen miłości obraz ortodoksyjnej żydowskiej rodziny w przededniu wybuchu II wojny światowej. Fotografie z prywatnego archiwum, korespondencja miedzy rodzicami a dziećmi aż do deportacji tych ostatnich, to poruszajace świadectwo epoki. Opisywany przez urodzoną w 1922 i wciąż żyjącą Miriam świat, to przesterzeń mityczna, która już nie istnieje, bezpowrtonie zniszczona przez ideologię nazistowską. Jej dzieło przywraca pamięć o tych, których już nie ma, o codziennosci w żydowskiej gminie w Altonie, a potem w Hamburgu. Dla mnie ta książka jest ważna również dlatego, że znam okolice zamieszkane wcześniej przez Carlebachów. Dzięki temu czytając, mogę jeszcze lepiej wyobrazić sobie ich codzienność.

Takich rodzin jak Carlebachowie było niewiele. Niełatwo łączyć funkcję rabina z wychowaniem dzieci, pomocą społeczną i pisaniem, jednak Dr. Joseph Carlebach z nieocenioną pomocą swojej wspaniałej żony Lotte Carlebach-Preuss, stanął na wysokości zadania. Gdyby nie Lotte zapewnie nie dałby sobie rady, jego córka Miriam powtarza to w książce wieloktronie, jednocześnie...